Alþýðublaðið - 11.03.1920, Page 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
a
Framtíð flug-listariimar
á íslandi.
Viðtal við ritara Flugfélagsins,
cand. Halldór Jónasson.
Alþbl. heflr átt tal við ritara
Ýlugfélagsins, cand. Halldór Jónas-
son, sem, að öðrum meðlimum
I’lugfélagsins ólöstuðum, mun vera
sá maður, sem meslan þátt hefir
átt í stofnun Flugfélagsins.
Fyrsta spurningin, sem við leggj-
um fyrir hann, er:
Miðar notknn flngyéla áfram
erlendis?
„Já“, svarar Halldór. „Notkun
flugvéla til friðsamlegra starfa
hefir aukist mjög síðan stríðinu
lauk.
Víða eriendis eru nú komnar
fastar flugpóstferðir, og ber ekki
á öðru en að það gangi ágætlega.
Eit.t hið nýjasta á sviði fluglist-
arinnar er það, að Ameríkumenn
eru farnir að búa til eins manns
flugvélar. fér eru mjög litlar, og
nú þegar mjög ódýrar, og má þá
búast við að þær verði seinna
enn þá ódýrari. Flug í þeim er
aÖallega „sport", en þær eru
einnig ágætar til þess að skreppa
í nokkrar þingmannaleiðir, þegar
manni liggur á. Mér þykir senni-
legt, að þessar vélar verði notað-
ar hér hjá okkur með tímanum,
og það kannske nokkuð alment.
En það er þó aðeins hugsanlegt
með því móti, að lendingarskilyrði
verði bætt hér, nema að vélar
þessar verði síðar meir gerðar
þannig, að þær geti einnig sezt á
vatn, þ. e. að þær verði útbúnar
sem flugbátar".
Hvernig stendur Flugfélagið
sig?
„Sjóður þess er nú sama sem
eyddur. Það hefir enn þá ekki eytt
styrknum frá landssjóði, sem Al-
þingi veitti félaginu í fyrra. Það
eru 15 þús. kr. En við skuldum
»Eansk Luftfarselskab" sem næst
t>essa upphæð, auk þess, sem það
félag gel-ir kröfu til þess að við
korgum þeim 3000 kr. ómakslaun
fyrir starf þeirra.
Við erum nú að gera reikninga
fyrir aðalfund félagsins, sem eftir
félagslögunum á að haldast í marz-
lok, en eftir ósk formanns félags-
ins, Garðars Gíslasonar heildsala,
sem er erlendis, mun verða frest-
að til vors. Búumst við við því,
að félagið skuldi eitthvað lítils-
háttar, þegar alt er borgað, þar á
meðal þessar 3000 kr., sem eg
mintist á áðan, og sem við lík-
legast ekki komumst hjá að borga.
En svo eigum við líka dálítið hjá
mönnum hér, sem hafa lofað fé-
laginu fé, en ekki borgað enn þá“.
„Eru það efnalitlir menn?“
„Onei-nei“.
„En svo á féiagið eitthvað af
eignum?"
„Já, það mun eiga fyllilega fyrir
því fé, sem það hefir borgað út.
Það á nú fyrst og fremst flug-
vélina. Verksmiðjuverð hennar
mun vera nú 25 til 30 þús. kr.,
en við fengum liana fyrir minna
verð, af því við keyptum hana af
brezku stjórninni. Flutning hennar
til íslands, sem var reiknaður
5000 kr., fengum við eftirgefinn
hjá landsstjórninni. Verð svona
vélar mundi nú vera yfir 30 þús.
kr., sökum hins háa gengis sterl-
ingspundsins, og vélin má heita
sama sem óslitin, enda var hún
keypt alveg ný.
Svo á félagið flugskálann. Hann
kostaði okkur 9000 krónur. Vélin
er geymd í honum nú, sundur-
tekin og vel um búin.
En félagið vantar sem stendur
algerlega rekstursfé*.
Verður flogið hér í sumar?
„Eg býst við að svo verði, því
flugmaður er væntanlegur hingað.
Stjórnin hefir reyndar ekki séð
sér fært að ráða formlega flug-
mann að svo stöddu. Aftur á móti
hefir formaður félagsins ráðið
hingað flugmann á þann hátt, að
formaður hefir ábyrgst honum at-
vinnu á skrifstofu sinni í eitt ár
fyrir hátt kaup, ef ekkert verður
úr íluginu. Fiugmaður þessi er
Mr. S. Frank Fredrickson,
sem verið hefir fluglautinant og
flugkennari í her Breta. Eftir þeim
spurnum, sem við höfum af hon-
um, er hann þaulvanur flugmaður.
Hann hefir starfað sem ílugkenn-
ari við her Breta í Egyftalandi, og
síðasta stríðsárið við flugskóla
brezku stjórnarinnar við Edinborg.
Hann hefir þann kost til að
bera, að hann kann íslenzku; hann
er sem sé af íslenzku bergi brot-
inn, en er þó, að því er eg bezt
veit, fæddur vestan hafs.
Vélarmaður er iíka væntanlegur
hingað í sumar, og hefir Mr. Fred-
rickson augastað á einum ákveðn-
um manni, en ekki verður þó af-
ráðið um komu hans, fyr en við
höfum haft tal hér í Reykjavík af
Mr. Fredrickson.
Okkur vantar rekstursfé, eins
og eg nefndi fyr, og ætlum við
að reyna að safna fé. Útgjöld okk-
ar verða, auk kaups flugmannsins,
kaup vélamannsins, aðstoðarhjálp
við ílugið, bensín og flugvátrygg-
ing véla og manna.
Annars hefir Mr. Fredrickson
skrifað okkur, að hann búist við
að geta látið flugið bera sig með
farþegaflugi og smáferðum til
gagns, er hann hefir kynst hér
staðháttum og rannsakað skilyrðin.
En rekstursféð þurfum við eins
fyrir því, þó að sá kostnaður, sem
lagt verður í í sumar, fáist inn
aftur“.
„Getur þetta flug í sumar orðið
byrjun á frekari framkvæmdum
hvað ílugi á íslandi viðvíkur*.
„Ja, tilgangur okkar er einkurn
sá, á þessu stigi málsins, að halda
flugmálinu vakandi, til þess að
vera tilbúnir ef eitthvað breytist
hér til hins betra.
En eg er ekki vel trúaður á að
sú vélartegund, sem félagið á, sé
sú heppilegasta fyrir okkur hér.
Æskilegast hefði verið að kaupa
flugbát, helzt af þeirri gerð, sem
einnig geta sezt á þurt 3and. En
reyndar er nú ekki fengin full
reynsla fyrir þeirri gerð erlendis,
svo það má segja, að það sé full-
snemt að fá þá tegund hingað“.
(Framh.).