Alþýðublaðið - 13.01.1927, Blaðsíða 4

4
ALBÝÐUBLAÐIÐ
Hásmæðui’ í
Munið, að þvottadagurinn verður ykkur þriðj-
ungi ódýrari, ef þið notið
MT Golrö Diisí.
Fæst alls staðar, í heildsölu hjá
Sínriangl Jónssyni & €o,
Simi 1680. Simi 1680.
ELEPHANT
CIGARETTES
!U6P“ Ljúfftíncjar osg kaldas*.
Fást alls stadar.
THOMAS BEAR & SONS, LTD.,
LONDON.
*
í ályktun málsvara hennar á trú-
málavikuíundunum, Sigurðar P.
Sívertsens, guðfræðikennára há-
skólans, væri hringsól í hugsun-
inni. Sálarrannsóknarfélagið kvað
hann ganga út frá því, sem það
ætlaði að sanna, — að samband
hafi náðst við framliðna menn.
Guðspekingar leggi í rannsóknum
'sínum á trú, heimspeki og visind-
um, mest upp úr því, sem sam-
rýmist jreirra trú bezt, en mmna
úr hinu. Aðalbaráttan taldi hann
að yrði ekki á milli mismunandi
trúílokka, heldur núlli trúar og
vísinda. Um það kvaðst hanji hafa
sannfærst í Ameríku. Hvorugu
væri þó happasælt að kasta á
glæ, heldur þurfi að samrýma
þau. Hið fegursta í kenningu
Krists þyldi slíka samrýiningu.
Hvernig þetta geti tekist á svo,
sagði hann, að veröa efni hinna
fyrirlestranna, er hann ætlar að
flytja nokkur næstu miðvikudags-
kvöld á sáma tíma. Fyrirlestrinum
var vjðvarpað.
Bankasijóri Landsbankans
á ísafirði er talinn að vera
þingmaður kaupstaðarins. Ekki
ættu isfirðingar að þurfa að
kvíða afskiftum hans af útgerð-
inni(l).
Varla að vænta.
Sumum hefir e. t. v. orðið það
á í gær að halda, aö „Mgbl.“
væri að reyna- að taka sig á. Það
birti sem sé nokkur orð um
skattaþungann hér á Iandi, und-
irriiuð „Skattborgari“, sem voru
maklegur dómur um stjórnmála-
stefnu Jóns Þorlákssonar og ann-
ara íhaldsforkölfa. Einnig viður-
kendi blaðið, að skrök jjess ,.gætu
valdið misskilningi“(!). Mikiö var!
Því miður er þess þó varla að
vænta, að slíkt blað taki sinna-
skiftum tii hins betra.

MaltlSl, \
Bajerskt ol,
Pilsner.
Bezt. - Ódýrast,
Innlent.
Drjúgnr er
„M jallar44-dropinn.
Eyjablaðið,
málgagn alþýðu í Vestmanneyjum
fæst við Grundarstíg 17. Útsölu-
maður Meyvant Hallgrímsson. Sími
1384.
Mjólk fæst allan daginn í Al-
jjýðubrauðgerðinni.
AlpýouflokksfóIkf Athugið, að
auglýsingar eru fréttir! Auglýsið
því í Alþýðublaðinu.
Femda imcglmftjssiúlku
vantar á gott sveitaheiinili til að gæta
barns. Þarf að háfa fengið kík-
hósta. Upplýsingar á Spítalastíg 7
uppi milli kl. 8—9 e. h.
Ef Sjóklæðagerðin ber í 2
sloppa fyrir yður, þá græðið þér
1 slopp og eruð aldrei blautur
við vinnu.
Nýr fiskur í heildsölu og smá-
sölu fæst ávalt, þegar a sjó gefur,
í Zimsensporti, — 'frá mðtorbátn-
um „Andvara" frá ísafirði.
ísl. smjör, kæfa, tólg, ódýrt. —
Hermann Jónsson, Hverfisgötu 88,
sími 1994.
Stéinolía, bezta tegund, ódýr.
Hermann Jónsson, Hverfisgötu 88.
Sími 1994.
Grímur! Silki, lastingur, 11 lit-
ir. Sverð, lúðrar, keyri o. fl. til-
heyrandi grímubúningi. — Vöru-
búðin, Laugavegi 53, sími 870.
Rjómi fæst í Alþýðubrauðgerð-
inni.
Ódijrt. Saltkjöt 50 aura 1/2 kg.
Viktoríubaunir 50 aura V2 kg. Gui-
rófur 15 aura 1/2 kg. — Guðrn.
Guðjónsson, Skólavörðustíg 22,
sími 689.
Sjómenn! Varðveitið heilsuna
og sparið penmga! Spyrjið ujn
reynslu á viðgerðum oliufatnaði
frá Sjóklæðagerðinni.
„Þetta er rækalli skemtileg
saga, þó hún sé íslenzk," sagðí
maður um daginn. Hann lá við
að iesa „Húsið við Norðurá",
fyrstu íslenzku leynilögreglusög-
una, sem skrifuð hefir verið hér
á landi.
Rltstjóri og ábyrgða'riuaður
Halibjðrn Hahdórsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair: Smiður er ég nefndur.
ur drengsins, er læknaður hafði verið. Korw-
sky hað hann að vera heirna hjá sér um nótt-
ina ; vinur hans meö vöruvagninn var þar
rétt hjá, og þeir voru reiðubúnir tii þess að
leggja af stað. Ég spurði Smið, í luaða
kirkju hann ætlaði um morguninn, og mér
brá, þegar hann svaraði; „Sarikti-Bartóló-
meus-kirkjuna“. Ég loíaði honum, að ég skyldi
áreiðanlega hitta hann þár, og Jói gamli og
ég lögðum af stað gangandi heimleiðis.
„Jæja,“ sagðí ég. „Hvernig lízt þér á
hann V“
Boitaleiksmaðurinn fyrrverandi gekk dá-
Jítínn spöi án þess að svara. „Já; þú veizt
nú annars, Billy rninn!" sagði hann, „að j>að
er fjándi gagnslaust líf, sem viö lifum.“
„Hamingjan góða!“ hugsaði ég með sjálf-
um mér; þetta var fyrsta merki þess, að
Jói gamli hefði sál, sem ég haföi orðið var
við! „En,“ svaraði ég, „þú selur pappír, og
er ekki gagn að því ?“
„Ég veit ekki, hvort það er eða ékki. Hugs-
aðu um, hvað er prentað á hann, aðallega
auglýsingar og þvaður.“ Og hann gekk enn
nokkurn spöl. „En annars skal ég segja
þér,“ mælii boitaleiksmaðurinn enn iremur,
„að áóur en hann hafði iokiö jijáli sínu,
hafði ég séð áruna, eða hvað það er kallað.
Ég býst við, að ég sé að verða ruglaður
líka!“
XXXVI.
Það fyrsta, sem ég gerði á sunnudags-
morguninn, var að ná mér í ,,Timcs“ Vest-
urborgar til þess að sjá, hvernig þeir hefðu
farið með Smið. Ég sá, aö hann hafði komist
á fremstu síðu, þrír dálkar ritaðir um hann,
en fyrirsagnirnar náðu þvert yfir blaðsíð-
una:
SPÁMAÐUR í BORGÍNNI,
LÆKNAR SJÚKA, RÆÐST Á AUÐMENN.
AMERÍKA ER SKRÍLSLAND.
ELDRAUÐ UPPREISTARRÆÐA.
Á eftír Jjessu kom hálfrar blaðsíðu saga
ttm' hinn viðburðaríka dag Smiðs í Vestur-
borg. Var byrjað á „bolsivíkaræðu" þeirri,
er hann átti að haía haldið yfir klæðskera-
skrjl, er gert hefði verkfall. Svo var að sjá,
sem spámaðurinn hefði komið til borgar-
hlnta Gyðinga, hitt þar konu, sem hefði
verið aö skámma sltráara fyrir að féflétta
sig, en þá hefði hann byrjað að halda ræðu,
æst úpp múginn, svo að nauðsynlegt hefði
orðið að kalia á varalið lögréglunnar, 0g
með naumindum hefði tekist að afstýra upp-
þoti. Þaðan hefði spámaðurinn haldið til
Verkamannamusteriiins, tilkynt fréttariturun-
um, að hann væri „nýkomirm frá guði“ með
boðskap til „Skrílslands“, en það var nafn-
ið, er hann spáði að Ameríka myndi fá
eftir að hann væri tekinn við stjórn. Hann
hefði þvi næst læknað sjúkan dreng og hefði
verið séð um, að sá atburður gerðist fyrir
framan kvikmyndavélar. Þvi var ekki bein-
línis haldið fram í frásögn blaðsins, að þessi
atburður væri ,,kvikmyndauppátæki“, en það
var sagt frá því í svo augljósu háði, að
enginn gat varist þeirri hugsun. Biaðið mint-
ist á T—S á þann hátt, að mönnum hlaut að
detta í hug, að hann hefði íundiö upp á
þessari ráðagerð, og mikið gaman var hent
að Maríu Magna, er veðsett befði gimsteina-
stælingar sínar. Myndin, sem tekin hafði ver-
ið við leifturijósið, var birt og einnig mynd
af Smið, er var á gangi eftir strætinu, en
fjöldi manns á hælum honum.
í öðrum dáiki voru aöalfréttirnar, „rauða
uppreistarræðan" í Grantshöll. Jakob, tré-
smiður, er gert hefði- vérkfalJ, hefði iátið
sér um munn fara ofsaleg og hálf-brjálæð-
isleg ummæli um auðuga menn, en eftir
það heföi jiessi nýi spámaður æst skrílinn til