Alþýðublaðið - 15.01.1927, Blaðsíða 4

4
AL&ÝÐUBLAÐIÐ
223 ár
exu á morgun, síðan Finnur bisk-
up Jónsson fæddist. Hann reit
kirkjusögu Islands til 1740 á la-
tínu, og er hún talin eitt af merk-
ustu ritum um sögu Islands um
vísindalega nákvæmni.
Pétur Jakobsson
biður pess getið, að í grein
hans í gær hafi átt að standa í
12. I., „að bændumir' fái 17,5 aura
fyrir mjólkurlíteiinn“, en ekki
14,5.
jiíff® A'pÝllfí'
Fræðslufundur’ „Dagsbrúnar" ”
verður á morgun kl. 2 í skrif-
stofu félagsins.
Nýtt hefti
af „Dansk-islandsk Kirkesag“ er
komið, og er það enn aumlegra
en hin fyrri, ef hægt er. Er með
öllu óskiljanlegt, hvers vegna
danskir prestar eru að rembast
við (félagið er skuldugt) að halda
úti þessum tímaritsbleðli, sem
enginn hefir gagn af, en frekar
skapraun. x.
Gr ænlandsf yr irlest ur
Sigurðar Sigurðssonar um Is-
lendingabyggð hina fornu á
GrænJandi, einkum um Austur-
byggð, verður á morgun kl. 3(2
í Iðnaðarmannahúsinu.
„Vikuútgáfa Alpýðublaðsins"
heiíir vikublað, sem farið er að
koma, út í sambandi við Alpýðu-
blaðið. Er pað sérstaklega ætlað
alpýðufólki ú:i á landsbyggðinni.
Flytur pað greinir um stjórnmál,
stéttarmálefni alpýðu og ön.nur
nrál, fréttir, erlendar og in ilend-
ar, og ýnrislegt til skemtunar og
fróðleiks. Eru pegar komin út af
því tvö töiubiöð. Vikuútgáfa pessi
Kemur út á miðvikúdögum og
kostar 8 kr. árgangurinn. — Tek-
ið er við augiýsingum, 0g purfa
pær ati vera komnar til afgreiðslu
Alpýðublaðsins fyrir kl. 2 á
priðjudögum í síðasta lagi.
Bifreiðarslys
varð í Kömbum á miðvikudag-
inn var. Bifreið, er Vigfús Guð-
mundsson á Baldursgötu 1 hér í
borginni á og fór með, rann aftur
á bak út af veginum, en ekki er
frétt, hvað því olli. Valt hún tví-
vegis, áður en hún stöðvaðist.
Urðu prír farþegar undir henni,
og fótbrotnaði einn þeirra um
öklann, maður austan úr sveit;
en ekki er talin hætta á ferðum
urn hann að öðru leyti. Var
hann fluttur til Eyrarbakka til
Lúðvíks læknis. Leið honurn í
gærkveldi vel eftir atvikúin. Aðr-
ir meiddust ekki mikið, a. m. k.
þeir, er í bifreiðinni voru. Bif-
reiðin skemdist dálítið, en ekki til
muna.
„Esperantó,
málfræðiságrip,“ er Ól. Þ. Krist-
jánsson hefir tekið sanran, er ný-
komið út, gagnort og greinagott.
Af Snæfellsnesi.
Kaupsamningar hafa verið
ræddir í Stykkishólmi, en ekki
hefir verið samið par enn. Sama
er að segja um Hellissand, að
par var samningum ekki lokið
nú fyrir stuttu. Atvinna er lítil í
kauptúnunum par á nesinu. Ann-
ars tíðindalaust. (Símtalsfrélt úr
Stykkishóhni í gærkvöldi.)
Orðsending.
F. Þórarinsson i Hafnarfirði
biður pess getið, að svar við á-
skorún J. B. í „Mgbl.“ 14. p.
m. muni koma við tækifæri.
í grein Páls Sveinssonar
á miðvikudaginn átti 16. lína að
neðan í fyrra dálkinum.að vera:
„sanraka. I la heiði farið fyrir ís-‘..
Drjngnr er
„Mjallar^-dropinn.
CBláa tselfait).
Fæst all staðar, í heildsölu
hjá
€. BeSireias.
Sími 21. liafnapstr. 21.
Mjólk fæst allan daginn í Al-
pýðubrauðgerðinni.
Alpýduflokksfólk! Athugið, að
auglýsingar eru fréttir! Auglýsið
pví í Alþýðublaðinu.
Tilkyimlng.
Þau skinn, sem við höfurn feng-
ið til uppsetningar, og föt til
pressunar og viðgerðar, sem hafa
verið hjá okkur 2 mánuði, verða
seld fyrir kostnaði og vinnulaun-
um, verði peirra ekki vitjað inn-
an 8 daga.
Ammendrnp,
Laugavegi 18 (kjallaranum).
Sjómenn! Varðveitið heilsuna
og sparið peninga! Spyrjið um
reynslu á viðgerðum olíufatnaði
frá Sjóklæðagerðinni.
Hús jafnan til sölu. Hús tekin
í umboðssölu. Kciupendiir að hús •
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
Aðalstr. 11. Heima 11—1 og 6—8.
Á þrettándanum var liðið eitt
ár frá því, að ég komst á fætur
eftir hina löngu og erfiðu legu.
Matthías skerði mig, og er pað
nú gróið að mestu og heilsan að
lagast. En peningaleysi og aðrar
áhyggjur hrjá hug minn og standa
mér fyrir bata og líkamlegum
þrifum, því eftirlaun rnín (20 kr.
á viku) hrökkva hvergi nærri fyr-
ir nauðsynjum, senr eru meðal
annars: Fæði, klæði, skæði, þjón-
usta, vinddropar, tóbak, skriffæri
og blöð og bækur ásamt ýmsu,
svo sem umbúðum um kviðslitið
og hið neðra, sem oft bólgnar,
síðan ég stóð við skak á sjónum.
Ég hefi heimtað hærri laun, en
þess á ég ekki kost. nejgia pví að
eins, að sú viðbö/t verði talin
sveitastyrkur, og er illa gért að
móðga gamlan rnann á jrann hátt.
Odclur Sigurgeirsson, Gramatíkus.
Ritstjóri og ábyrgðarsaaður
Habbjörn Haildórsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair: Smiður er ég nefndur.
stefnt pangað þeim öflum, er efna ti! þess
að steypa öllu í rauða glötun í borg vorri,
og peir lintú ekki látum að hella ókvæðis-
orðum yfir JögregJuna og dómstólana fyrir
að neita verkamannaskril um réttinn til pess
að henda múrsteinum í heiðvirða verkamenn,
er leita sér að atvinnu, og að halda skanrm-
byssu viðskiftabannsins upp að höfðum
þeirra vinnuveitenda, sem dirfast að hálda
fram amerísku frelsi og lýðvaldi. Vér höfum
orðið varir við raikið stéttaeitur og hatur í
þessu þjóðfélagi, en aidrei hefir oss borist
neitt til eyrna eins ófyrirgefanlegt eins og
peíta að nota kristilega opinberun sem dul-
arbúning á kenningum Lenins og Trotskys.
Þessi .spámaöur, nýkominn frá guðl/ eins
og hann kallar sjálfan sig, er maður friöar
og bróðurlegrar elsku; já, vitaskuld!
Vér pekkjum pessa úlfa í sauðargærum,
þessa friðar- og mann-vini með gulliö frá
rauða Alþjóðafélaginu I vösunum og meö
orðatiltæki fagurra hugsjóna sJefandi út úr
munninum, og pað eru þau, sem svo ein-
staklega jrægilega vernda pá fyrir hinni
sterku hendi laganna! Vér höfum séð blóö-
ugar athafnir peirra um fjögurra ára skeið
í Rússlandi, og vér segjum peim, að ef þeir
búast við að koma á eignanámi og að gera
kvenfólk að pjóðareign í pessu landi með
pví að dulbúa sjálfa sig í kvikmyndastælingu
af trúarbrögðum, þá meta þeir hörnrulega
skakt vitsmuni peirra borgara, er hafa rautt
blóð i æðum í þessu mikla lýðveldi. Vér
misskiljum mikið, ef iöghlýðnir og föður-
Jandseiskandi menn vors kristilega þjööfé-
lags finna ekki leið tii pess að höggva hæii
sínum á hinn auvirðilega höggorm, áður en
eitur hans hefir gerspilt pví iofti, er vér
öndum að oss.“
XXXVII.
Ég tók „Examiner“ næst. „Examiner" iæt-
ur sér ekki eins ant um Siðíeröismálin. Þaö
iæíur sér meira umhugað um að fá útbreiðslu
og trúir mfest á „æsandi fréttir í pví skyni og
sérstaklega pað, sem kallað er „mál hjart-
ans“, p. e. ástamál. Það hafði fundiö alt,
sem pað purfti með, i jiessari sögu, eins
og. sjá mátti af fyrirsögnunum:
„KVjKMYNDADROTTNING VEÐSETUR
GIMSTEINA FYRIR SPÁMANN GUÐS.“
Þá kom saga um Maríu Magna, en við,
T -S og ég, fengum að vera með. Frétta-
ritarism hafði leitað uppi mexíkönsku fjöi-
skylduna, sem Smiður lrafði dvalið .hjá um
nóttina, og hann dró upp viðkvæma mynd af
Smiði, sem var að biðjast fyrir með Maríu
á pessu lítilmótlegá lreímili og snúa henni til
betra lífs. Ætlaði „miIIjóúclo 11 araveiðÚrinn“,
eins og „Examiner“ kallaði hana, einungis
að leika trúarbragðahiutværk héðan í frá?
María vildi ekkert láta uppi um pað efni.
En „Exapiiner" iét sér nægja, meðan jrað
beið eftir ákvörðun henna,r, að birta myndir
af henni í skrautlegustu hlutverkum hennar,
- til dæmis sem Saiome, eftir að hún hafði
tekið af sér sjöundu slæðuna. Þetta var
áreiöanlega verulegt „grín“, pegar myndin
var prentuð viö hliðina á myndinni af Smið!
Nú va.r hrin'gt í símann, og pað var T—S
báireiður, sem var að tala. Honum var alveg
sama um þetta, sem stóð i. „Examiner";
pað var ágæt auglýsing. En þetta, sem stóð
í „Times" -! Hann ætiaði, svei mér pá,
að lögsækja „Times" um milljón dollara,
og hann spurði mig, hvort ég vildi bera pað
með sér, að hann heföi ekki fengið Smið til
Jress að fást við lækningar.
Kvikmyndakónguri ai tók eftir dá'itla stund
að afsaka pað, að hann hefði afneitað spá-
manninúm. Hann var í vanda staddur, ekki
sízt núna, á Jressum örðugu tímum, er Wall-