Bjarki - 28.01.1902, Qupperneq 4

4
en aialskáldverk hans er æfintýrið, sem hjer er þýtt.
Maðurinn, sem æfintýrið segir frá, heitir í frumrit-
inu P. Schlemihl. í’að er almennt álit, að þetta rit
sje einskonar sjálfslýsing höfundarins. Missir skugg-
ans hefur lík áhrif á P. Píslarkrák og missir föður-
landsins á Camisso. Pótt hann dveldi mestan hluta
sefi sinnar í Pýskalandi, þráði hann alltaf föðurland
sitt og fannst sig vanta eitthvað, sem aðrir hefðu,
en sjer væri óbætanlegt.
oooooooooooooooooooooooooooooooo
Til sölu.
Menn snúi sjer til
Apothekshúsið hjer
í bænum cr nú til
sölu með góðu verði
og vægum kjörum.
kaupmanns
Sifir. Johansen.
BINDINDISFJELAQ SEYEISFJARÐAR
Fundur á sunnudaginn kemur kl. 3 e.
h. D. Östlund hefur umræður um æfi-
■ . löng bindindisheit, hvort þau sjeu heppi-
leg eða ekki. Fleira til umræðu. Stjórnin.
Styðjið íslenskan
iðnað!
Undirritaður hefur á hendi umboð fyrir
klæðagjörðaverksmiðjuna á Álafossí og tek-
ur á móti ullarsendíngurr þángað.
Eltir þeim sýnishornum og verðlistum er
jeg hef feingið kostar að vefa og lita I al
(2 br.) frá 1,60 — 2,00
Tuskur eru ekki teknar til vinnu.
Menn ættu að koma með ullarsendíngar sín-
ar fyrir 12 mars, svo jeg geti sent þær með
»Vestu«.
Seyðisflrði 29. jan.1902.
Einar Sigurðsson
Tapas
hefur lindarpenni (sjálf-
blekungur) á götum
bæjar. Finnandi skili
undirrituðum m 6 t i
o-óðum fundarlaunum.
SlQURJ. JÓHANNSSON-
Kosta-
boð.
Kosta-
boð.
Útg., sem ekkert vill láta ósparað til þess
að fjölga kaupendum blaðsins, gerir hér með
eftirfylgjandi tilboð:
Hver nýr kaupandi að »Fræk.« 3-árg., 1902,
sem borgar fyrir þetta ár fyrirfram, fær
ókeypis til sín sendan allan 2. árgr. og enn
fremur myndir af 103 helztu mðnnum 19.
aldar. Myndunum fylgja skýringar.
2. Hver nýr kaupandi.sem lofar að borga
næsta árg. fyrir 1. ckt. 1902, fær mynda-
blaðið nú begar og auk þess jólablaðið
skrautprentaða 1901.
Pessi tilboð gilda að eins meðan upplögin
endast. Verð blaðsins er að eins i kr. 50 árg.
Borgun má senda í óbrúkuðum frímerkjum.
Útsölumenn óskast.
DAVID OSTLUND, SEYÐISFíRÐI.
JVIikill afsláííur!
Heilmikið af vörum, mest ÁLNAVARA, verður selt með míklum afslætti hjer við
verslunina. Komið og skoðið!
Sig. Johansen.
Agætur Sigluneshákarl fæstr114 aura pd g5n penínsum- einnis
° °_________________ trosnskur a 4 aura pd.
" hjá Jóhanni Vigfússyni.
Eins og að undanförnu verður vínsala á »H6tel Seydisfjord«, en að eins gegn pen-
ingaborgun út í hönd.
Allt annað en vín má borga eftir því sem mönnum er hægast, annaðhvort í peníng-
um eða innskrift við verslanir á Seyðisfirði, en innskriftina verða menn þá að koma með
fyrirfram.
Seyðisfirði 21/j 1902,
Kristján Hallgrímsson.
á, sem enn þá skulda mjer, vil jeg vinsamlega áminna um að borga mjer í síðasta lagi
fyrir I. aprílmánaðar næstkomandi annaðhvort í peníngum eða innskriftum við verslanir
á Seyðisfirði.
Seyðisfirði 2l/x 1902.
Kristján Hallgrímsson.
Aðalfundur
í Frosthúsfjelaginu á Hánefsstaðacyri verður
haldinn laugard. 1. febr. n. k. kl. 12 á há-
degi í fundarhúsi hreppsins á Þórarinnsstaða-
eyri.
Skorað er á alla hluthafa að mæta.
Þórarinsstaðaeyri 20/j 1902.
Stjórnin.
1. O. G. T.
Stúkan »Aldarhvöt nr. 72«
heldur fundi á hverjum
sunnudegi kl. U árðd. í Bindindishúsinu. Allir
meðlimir mæti. Nýir meðlimir velkomnir.
RITSTJÓRI: ÞORSTEINN QfsLASON.
Frentsmiðja Seyðisfjarðar.
að leggja eið út á, að jeg sá þetta með eigin aug-
um, þá mundir þú ekki trúa mjer.
Lótt maíurinn virtist vera bæði feiminn og auð-
mjúkur, og þótt einginn sýndist veita honum neina
athygli, þá gat jeg ekki af honum litið, og hin föla
mynd var í mínum augum orðin svo hræðileg að jeg
gat ekki haldist þarna leingur við.
Jeg hugsaði mjer að laumast burt frá hópnum og
mjer þótti sem það mundi ekki vera erfitt, þar sem
einginn veitti mjer nokkra eftirtekt. Jeg ætlaði að
snúa aftur inn í bæinn, en freista gæfunnar næsta
morgun hjá hr. John og herða þá upp hugann og
spyrja hann um gráa manninn. Og guð gæfi að mjer
hefði þá tekist að komast burt!
Jeg var kominn otan af hæðinni og niður á sljetta
grasílöt. Jeg var hræddur um að hópurínn kynni
þá að sjá til mín og leit aftur. Og mjer varð illt
við ’pegar jeg sá. að maðurinn í gráa frakkanum kom
á eftir mjer. Hann tók hattinn ofan og hneigði sig
fyrir mjer, kurteislegar en nokkur maður hafði áður
gert. Lað gat einginn efi leikið á því, að hann vildi
tala við mig og jeg gat ekki komist hjá því án þess
*ð sýna honum ókurteisi. Jeg tók líka ofan og
hneigði mig og stóð eins og negldur niður með bert
16
höfuðið í sólskininu. Jeg starði á manninn og var
óttasleginn. Hann virtist sjálfur vera mjög feim-
inn, leit stöðugt niður á jörðina, hneigði sig hvað
eftir annað, kom svo til mín og sagði lágt og hik-
andi, nærri eins og beiníngamaður: »Þjer verðið
að afsaka mig, herra minn, — að jeg kem til yðar
þótt jeg sje yður alveg ókunnugur. En mig lángar
til að biðja yður bónar. Leyfiðmjer — — »íguðs
bænum, herra minn.« tók jeg frammí, »hvaðgetjeg
gert fyrir mann, sem — Við hættum báðir og mjer
fannst við roðna.
Rjett á eftir sagði hann aftur: »f*á stuttu stund
sem jeg hef' haft þá ánægju að vera með yður hef
jeg hvað eftir annað, herra minn — leyfið mjer að
segja það — með sannri undrun skoðað hinn dá-
samlega fagra skugga, scm þjer kastið frá yður í
sólskininu cins og þjer sjálfur vitið ekki af því og
yður þyki ekkert til hans koma, þennan fallega
skugga sem liggur fyrir fótum yðar. Fyrirgefið
mjer að jeg er svo djarfur. En munduð þjer vera
ófánlegur til að láta mig fá skuggann?
Hann þagnaði og jeg skyldi hvorki upp nje niður.
Hverju átti jeg að svara svo undaiiegri bón?
17
Hann hlýtur að vera eitthvað geggjaður í höfðinu,
hugsaði jeg, og sagði í breyttum málróm, sem bet-
ur átti við auðmýkt hans: »Heyrið þjer, vinur minn,
nægir yður ekki yðar eiginn skuggi? Mjer virðist
það vera hálfskrítin verslun sem þjer rekið.« Hann
svaraði strax: »Jeg hef hjer ýmislegt í vasa mínum,
sem yður, ef til vill, virðist ekki með öllu verðlaust,
en þennan ómetanlega skugga álít jeg ekki fullborg-
aðan með nokkru verði.«
Það fór hryllingur um mig þegar hann minntist
á vasann og jeg skyldi ekki, hvernig jeg hefði getað
ávarpað hann: Kæri vinur. Jeg tók aftur til orða
og ætlaði á kurteisan hátt að afsaka þetta:
»Já, herra minn, jeg bið yður þúsund sinnum um
fyrirgefningu. Jeg skil ekki, hvað þjer eigið við,
hvernig getur skugginn minn — — —« En hann
tók fram í fyrir mjer og sagði:« Jeg bið einúngis
um leyfi yðar til þess að mega taka þennan fallega
skugga nú strax og stínga honum niður hjá mjer
það verður mín sök, hvernig jeg geri það. En sem
vott um þakklæti mitt gef jeg yður leyfi til að
kjósa yður hvern sem þjer viljið af dýrgripum þeira
sem jeg hef í vasa mtnum: alrúnarót, segulpeninga