Bjarki - 06.02.1902, Blaðsíða 4

4
Nykomið með „Agli“ fil verslunar
SIG. JOHANSENS:
Miklar byrgðir af alls konar járnvörum o. fl., svo sem:
HALLAMÆLAR (Waterpas)
SIRKLAR
SKRÚFSTYKKI
SKRÚFLYKLAR
VINKLAR
SAGIR
LAMIR
SKRÚFUR
FATAKRÓKAR margar tegundir.
LAMPAKRÓKAR
HEFILTANNIR
SPORJÁRN
SKRÚFJÁRN
FISKIHNÍFAR
SKURÐARHNÍFAR
SKEGGHNÍFAR
SKEGGBURSTAR
RYKSÓPLAR
TJÖRUKÚSTAR
KALKKÚSTAR
MÁLPENSLAR
STEÐJAR smáir
SKJÓLUR (án og með loki) emalj.
MJÓLKURBAKKAR emalj.
CENTRUMSBORAR
GJARÐABÖND
HURÐAIIANDTÖK
FISKFÖT
VATNSKÖNNUR
RJÓMAKÖNNUR,
KAFFIKATLAR
STEIKARAPÖNNUR
FISKISPAÐAR
STRAUJÁRN og PÖNNUR
KOMMÓÐUSKRÁR
KOMMÓÐULAUF
HNÍFAR,
GAFLAR og
SKEIÐAR úr Aluminium, NiKkel og
Nikkelpletti, margar tegundir
SKUFFUHANDTÖK
SAUÐAKLIPPUF
KJAFTAMJEL
GARÐSKÓFLUR smáar
^AKGLUGGAR
TÓBAKSDÓSIR
STÍGVJELAÁBURÐUR
F AT AKLEMMUR (2 au.)
BÚRVOQIR
ROTTUGILDRUR
VATNSSKJÓLUR galv.
REGNHLÍFSTATIV
OLÍUMASKÍNUR
KEYRI
Þvottabretti .*
ÞVOTTABALAR's galv.
SKAUTAR (0.50-1.50)
AXIR norskar og amerískar
HURÐ AKLUKKUR **
REKUBLÖÐ
KETTÍNGALÁSAR
SEGLHANSKAR „
SPLEJSINGAJARN (melspírur)
OFNSKÖRÚNGAR
OFNRÖR s
JÁRNPLÖTUR .
HURÐA HJÓL
FATABURSTAR rr
POTTABURSTAR j,
UPPFÆRUGAFLAR galv.
MÚRHAMRAR
KRÍT (hvít. blá og rauð, í smástykkjum)
HVERFISTEINAR
HVERFISTEINSÁSAR
FÆREYSKARPEYSUR
BLÝANTAR
PENNASKÖFT
KRANSAR
MÚRSKEIÐAR
SÍROP og
•> ótal margt fleira.
Styðjið íslenskan
iónaðl
Undirritaður hefur á hendi umboð fyrir
klæðagjörðaverksmiðjuna á AlafOSSÍ og tek-
ur á móti ullarsendínguro þángað.
Eftir þeim sýnishornum og verðlistum er
jeg hef feingið kostar að vefa og lita I al
(2 br.) frá 1,60 — 2,00
Tuskur eru ekki teknar til vinnu.
Menn ættu að koma með ullarsendíngar sín-
ar fyrir 12 mars, svo jeg geti sent þær með
»Vestu«.
Seyðlsflrði 29. jan.I<)02.
Einar Sigurðsson
Grímuballið.
Jcg tek að mjer að útbúa fyrir fólkið bún-
ínga á grímuballið, er haldið verður í næstu t
viku, fyrir mjög lágt verð.
Eyjólfur Jónsson.
Sjálfsíjórn.
eftir Jón
Ólafsson,
20 bls. (4-
bt. broti, er út komið, og eru um 800 eint.
af því send ókeypis víðsvegar um land allt,
þar á meðal nokkur eint. til allra þingmaana.
Frest á Seyðisfirði á 25 au. — Hver, sem vill
fá 10 eða fleiri eintök keyft, og sendir mjer
(eða bóksölum) peninga með pöntun, fær ein-
takið á 12 au. (bóksalar fá sölulaun að auk.)
Jeg borga burðargjald.
Reykjavik 29. des. 1902
Jón Olafsson.
1 O O T Stúkan »Aldarhvöt nr. 72«
* “ * ' heldur fundi á hverjum
sunnudegi kl. H árðd. f Bindindishúsinu. Allir
meðlimir mæti. Nýir meðlimir velkomnir
“ skilvinduna
«. geta allir pant-
að hjá
Stefáni í Steinholti.
Til sölu.
Menn snúi sjer til
Apothekshúsið hjer
í bænum er nú til
sölu með góðu verði
og vægum kjörum.
kaupmanns
Slz. Johansen.
RITSTJÓRI: ÞORSTEINN QÍSLASON.
Prentsmiðia Seyðlsfjarðar.
20
hafið þjer gert af skugganum yðar,« og rjett á eft-
ir mætti jeg tveimur stúlkum, sem undir eins köll-
uðu upp: »Jesús María! Aumíngja maðurinn er
skuggalaus:« Mjer fór að leiðast þetta og jeg sneiddi
vandlega hjá að gánga þar sem sólskin var. En
það var ekki hægt að komast hjá því, t. d. ekki
þegar jeg þurfti þvert yfir Breiðgötu, og til allrar
óhamíngju stóð svo á, að dreingirnir voru rjett í
því að koma út úr skólanum. Einn af þeim, hrokk-
inhærður slinni — jeg man enn vel eftir, hvernig
hann leit út — kallaði strax upp, að jeg væri skugga-
laus. Og hann gerði svo mikinn hávaða af þessu,
að allir strákarnir tóku undir með honum. Þeir
kðstuðu á eftir mjer og kölluðu: »AlmenniIegir
menn hafa skuggann sinn með sjer í sólskini.* Til
þess að komast undan þeim kastaði jeg gullpeníng-
um til þeirra á báða bóga og stökk upp í leiguvagn
sem einhver velviljaður náúngi útvegaði mjer.
Þegar jeg var orðinn einn í vagninum grjet jeg
sáran. Sú hugsun hefur víst strax vaknað hjá mjer,
að eins og gullið væri hjer í heimi miklu meir met-
ið en verðleikar og dyggð, svo væri skugginn miktu
meir metinn en gullið. Jeg hafði áður offrað auðn-
21
um fyrir samviskunnar sök, nú hafði jeg selt skugg-
an minn aðeins fyrir gull; hvað ætli úr mjer yrði f
heiminum I
Jeg var ekki búinn að ná mjer þegar vagninn nain
staðar úti fyrir gamla veitíngahúsinu. Jcgvildi ekki
fara upp í þakherbergið aftur og Ijet sækja dót
mitt upp þángað, leit með fyrirlitningu á ferða-
pokann, kastaði nokkrum gullpeníngum til öku-
mannsins og bað hann að aka til besta veitinga-
hússins í bænum. Það sneri til norðurs, svo að þar
þurfti jeg ekki að óttast sólskinið. Jeg sendi öku-
manninn burt aftur og fjekk honum nokkra gull-
peninga, bað svo um bestu herbergin sem fáanleg
væru út að götunni og lokaði mig þar inni svo fljótt
sem jeg gat við komið.
Hvað heldurðu þá aðjeg hafi tekið rnjer fyrir hend-
ur! — Kæri Chamisso, jeg blygðast mín fyrir að
játa það, og jafnvel þótt það sje aðeins fyrir þjer.
Jeg dró pyngjuna út úr barmi mínum, og með log-
andi gtæðgi, sem sífellt fór vaxandi, tók jeg upp-
úr henni gull, gull,—alltaf meira og meira, stráði því á
gólfið, gekk yfir það og Ijet hringla í því. Og eftir
því sem gleði mín óxyfir hrúgunni, kastaði jeg stöð-