Bjarki - 11.02.1902, Síða 4
4
Nýkomið með „Agli“ fil verslunar
SIG. JOHANSENS:
mr Miklar byrgðir af alls konar járnvörum o. fi., svo sem:
HALLAMÆLAR (Waterpas)
SIRKLAR
SKRÚFSTYKKI
SKRÚFLYKLAR
VINKLAR
SAGIR
LAH11R
SKRÚFUR
FATAKRÓKAR margar tegundir.
LAMPAKRÓKAR
HEFILTANNIR
SPORJARN
SKRÚFJARN
FISKIHNÍFAR
SKURÐARHNÍFAR
SKEGGHNÍFAR
SKEGGBURSTAR
RYKSOPLAR
TJÖRUKÚSTAR
KALKKÚSTAR
MÁLPENSLAR
STEÐJAR smáir
SKJÓLUR (án og með loki) emalj.
MJÓLKURBAKKAR emalj.
CENTRUMSBORAR
GJARÐABÖND
HURÐAHANDTÖK
FISKFÖT
VATNSKÖNNUR
RJÓMAKÖNNUR,
KAFFIKATLAR
STEIKARAPÖNNUR
FISKISPAÐAR
STRAUJÁRN og PÖNNUR
KOMMÓÐUSKRÁR
KOMMÓÐULAUF
HNÍP'AR,
GAFLAR og
SKEIÐAR úr Aluminium, Nikkcl og
Nikkelpletti, margar tegundir
SKUFFUHANDTÖK
SAUÐAKLIPPUR
KJAFTAMJEL
GARÐSKÓFLUR smáar
Þakgluggar
TÓBAKSDÓSIR
STÍGVJELAÁBURÐUR
FATAKLEMMUR (2 au.)
BÚRVOQIR
ROTTUGILDRUR
VATNSSKJÓLUR galv.
REGNHLÍFSTATIV
OLÍUMASKÍNUR
KEYRI
Þvottabretti
ÞVOTTABALAR galv.
SKAUTAR (0.5-—1.50)
AXIR norskar 3g amerískar
I-IURÐ AKLUKKUR
REKUBLÖÐ
KETTÍN G ALÁS AR
SEGLHANSKAR
SPLEJSÍNGAJÁRN (melspírur)
OFNSKÖRÚNGAR
OFNRÖR
JÁRNPLÖTUR
HURÐAHJÓL
FATABURSTAR
POTTABURSTAR
UPPFÆRUGAFLAR galv.
MÚRHAMRAR
KRÍT (hvít. blá og rauð, í smástykkjum)
HVERFISTEINAR
HVERFISTEINSASAR
FÆREYSKAR PEYSUR
BLÝANTAR
PENNASKÖFT
KRANSAR
MÚRSKEIÐAR
SÍROP og
ótal margt fleira.
Þeir, sem eiga muni í húsum
þeim, er hafnarsjóður Seyðis-
fjarðar keypti á uppboðinu á
eigum Qarðarsf jelagsins, verða að
vitja þeirra tafarlaust; að öðrum
kosti veróur farið með þá sem
óskilag’óss.
BÆJARFÓQeViNN álSeyðlsfirðl 10. febr. 1902.
Jóh. Jóhannesson.
1 'T' Stúkan >Aldarhvöt nr. 72«
1. W. KJ. I . heldur fundj á hverjum
sunnudegi kl. 11 árðd. f Bindindishúsinu. Allir
meðlirnir mæti. Nýir meðlimir velkomnir.
I
Perfecf-
skilvinduna
geta allir pant-
að hjá
Stefáni í Steinholti.
Til sölu.
Apothekshúsið hjer
f bænum er nú tíl
sölu með góðu verði
og vægum kjörum.
Menn snúi sjer til kaupmanns
Siz. Johansen.
RITSTJÓRI: ÞORSTEINN QÍSLAS0N.
Prentsmiðia Seyðlsfiarðar.
25
ig strax með andlitsblæjunni og hjelt áfram þegj-
sndi og niðurlút.
Jeg þoldi ekki þctta til leingdar. Jeg grjet "beisk-
um tárum og dró mig inn í skúggann. Jeg varð að
þræða meðfram húsunum og styðja mig við til þess
að halda mjer uppi og þannig náði jeg seint og um
síðir heim til mín aftur.
Jeg gat ekki sofið um nóttina. Næsta morgun
var það mín eina hugsun að senda út til að leita
eftir manninum í gráa frakkanum. Kf til vilt gat
mjer heppnast að finna hann aftur, hugsaði jeg, og
þá gæti svo verið, að hann sæi eftir kaupunum eins
og jcg. Jeg Ijet kalla á Bendel,' því mjer virtist
hann bæði skynugur og duglegur. Jeg lýsti mann-
inum lyrir honum og sagði að Itjá )>eim manni væri
gtipur, sem væri svo þýðingarmikill fyrir hamingju
mína, að án hans gæti jeg ekki lifað. Jeg sagði
honum hvar og hvenær jeg hefði hitt tnanninn 'og
íýsti ollum sem við höfðu verið, þegar við tundumst.
Til frekari upplýsinga lýsti jeg fyrir honum kíkirn-
tim, tyrkneska teppinu, tjaldinu og reiöhestunum,
«em jeg hafði sjeð hjá hinum undarlega manni, sem
26
öðrum virtist svo iítilfjörlegur, en nú hafði rsent
mig ró og hamíngju.
Legar jeg hafði lokað máli mtnu, sótti jeg svo
mikið af gulli sem jeg gat rogast með og þar áof-
an gimsteima. .BendeK, sagði jeg. íPetta opnar
þjer marga vegi og ljettir þjer marga raun, sem á*
þess væri óvinnandi; sparaðu ekkert fremur en þú
sjerðaðjeg geri, en útvegaðu mjer þær frjettir sem
aliar hugsanir mtnar og vonir snúast um.»
Hann fór. Pegar hann kom aftur var hann dap-
ur í bragði. Kinginn maður hjá herra Joh* og eing-
intt at gestum hans mundi hið minnsta eftir mann-
inum í gráa ftakkanutn. Nýi kfkirinn var enn til,
en einginn vissi hvaðan han* værí. Tjaldid stóí
enn í hæðinni og þjónarnir vegsömuðu auðæfi hús-
bónda síns, en einginn vissi hvaðan þessir nýu skraut-
gripir væru komnir. Honum sjálfum þótti mikið
lil þeirra kowa, en hinu skeytti hann eingu, þótt
hann ekki vissi sjálfur hvaðan þeir væru. Ilestarn-
ir stóðu nú í hesthúsum þeirra manna, sem riðið
höfðu á þeim um daginn ; herra John hafii gefið
þeitn j»á og þeir lofuðu örlæti hans. Alls þessa
varð jeg áskynja af sögusögn Bendels, og þótt
27
áránguriim af ferð hans yrði ekki mikill, þá hlaut
jeg að meta mikils, hve kappsamlega og skynsam-
lega hann hafði rekið erindi sitt. En jeg var í
þúngu skapi og gaf honum bendíngu um, að hann
skyldi yfirgefa mig.
>Jeg hef nú,« hjelt hann átram« skýrt yður fráþví
allra helsta, herra minn. En enn á jeg eftir að færa
yður boð, sem jeg var beðinn fyrir af manni, sem
jeg mætti rjett fyrir utan dyrnar, þegar jeg fór út í
morgun. Hann sagði við mig: Segið þið Pjetri Píslar-
krák að hann sjái mig aldrei framar, því nú sigli
jeg burt frá landinu; nú er byr og jeg er á ieið
niður að höfninni. En að ári liðnu ætla jeg mjer
að njóta þeirrar ánægju að heimsækja hann og stinga
þá upp á nýrri verslun við hann, sem jeg býst við
að verði að hans skapi. Berið honum auðmjúka
kveðju mína og fullvissið hann um að jeg sje honum
innilega þakklátur.« Jeg spurði manninn, hverhann
væri, en hann kvað yður mundu kannast við sig.«
Mig fór nú að gruna margt og jeg spuröi, hvernig
maðurinn hefði Iitið út. Og Bendel lýsti fyrir mjer
manninum í gráa frakkanum svo nákvæmlega sem
frekast var unnt.
I