Bjarki - 14.02.1902, Blaðsíða 4
4
skýrir frá með Ijósum orðum, að konungsboð-
skapurinn og tillögur stjórnarinnar byggist á
gjörðum dr. Valtý og flokks hans.
Það er án efa einkum dr. Valtý að þakka,
að okkur er ekki í konúngsboðskapnum boð-
inn undirtylluráðgjafi í Reykjavík, heldut maður
með fullkomnu ráðgjafavaldi. Þettaerþað, hann
heldur fram á fundinum 30. nóv. móti öðrum
sem þar töluðu. Og það hefur orðið ofaná
hjá stjórninni.
Snjór. Um jólin í vetur snjóaði svo mik-
ið í Kristjaníu og þar í kring að annar eins
fannburður hefur ekki þekkst þar í manna minn-
um. Víða tepptust járnbrautarlestir og ferða-
fólk mátti hópum saman sitja tvö dægur í vögn-
unum eða á næstu bæjum. Allar skipaferðir
komust á ringulreið. Mannskaði varð þó eing-
inn, svo til hafi frjest. Á jóladag var nær
ófært um göturnar t' Kristjaníu.
Leiðrjettíngin frá hr. Guðmundi Jóns-
syni, sem prentuð er á öðrum stað hjer í bláð-
inu, staðfcstir aðeins frásögn Bjarka um blaða-
bíigglahöggið í póstafgreiðslunni á Vopnafirði.
llitt mun eingum hafa komið til hugar, að þetta
bafi gert verið eftir skipun póstafgreisluroanns-
ins, eða með hans vitund. En bögglarnir voru
undir hans umsjón og skiidan til að gæta þeirra
hvíldi á honum.
Það er rjett, að hr. Guðm. Jónsson óskaði
að þessu yrði ekki hreyft í Bjarka, en sú þag-
mælska virtist mjer bæði ástæðulaus og ó-
rjett.
í >NorðurlandÍ« 7- f- m. er vísað á
ritgerð í »Dansk Tidskrift« um tildrögin til Búa-
stríðsins, eftir prófessof Thomsen. Ritstjórann
minnir að íslensku blöðin hafi ekkert flutt um
þcnnan ófrið annað en lofgerð um Búa og
níð um Einglendinga. En þetta er ekki rjett
að því cr Bjarka snertir. í ár sem !eið flutti
hann í nr. 25-27 lánga ritgerð urn Búaófriðinn i
eftir M. Galschiödt, fyrrum ritstjóra danska
tímaritsins »Tilskueren«, og er þar skýrt mjög |
svo líkt frá málavöxtum og í ritg. Thomsens ;
próf., sem Norðurland er að vekja athygli á. I
jafuframt er sjerstaklega vakin eftirtekt á því ;
í Bjarka þá, að íslensku blöðin hafi litað ein- |
hiiða og hlutdrægt urn þetta mál.
W" Prentsmiðja Seyðisfjarðar
tekur til prentunar bækur, blöð, ritlinga, eyðiblöð, brjefhausa, visitkort
erfiljóó, kransborða og allt annað, er tii prentunar heyrir.
Verklð ódýrt. fljótt osr vel af hendi leyst.
Eins og að undanförnu verður vínsala á »EIötel Seydisfjord«, en að eins gegn pen-
ingaborgun út í hönd.
Allt annað en vfn má borga eftir því sem mönnum er hægast, annaðhvort í peníng-
um eða innskrift við verslanir á Seyðisfirði, en innskriftina verða menn þá að koma með
fyrirfram.
Seyðisfirði 21/i 1902,
Kristján Hallgrímsson.
á, sem enn þá skulda mjer, vil jeg vinsamlega áminna um að borga mjer f síðasta iagi
fyrir I. aprílmánaðar næstkomandi annaðhvort í peníngum eða innskriftum við verslanir
á Seyðisfirði.
1902.
Kristján Hallgrímsson.
Seyðisfirði
1. O. G. T.
Stúkan » Aldarhvöt nr. 72«
heldur fundi á hverjum
sunnudegi kl. 11 árðd. f Kindindishúsinu. Aliir
meðlimir mæti. Nýir meðlimir velkomnir,
jeir, sem eiga muni í húsum
þeim, er hafnarsjóður Seyðis-
fjarðar keypti á uppboðinu á
eigum Qarðarsfjelagsins, verða að
vitja þeirra tafarlaust; að öðrum
kosti veróur farið með þá sem
óskilagóss.
BÆJARFÓQETINN á Seyðisfirði 10. febr. 1902.
Jóh. jóhannesson.
og ódýrast allra biaða
á landinu er Frækorn.
Kaupbætírinn stór-mikils virðt.
Apothekshúsið hjer
í bænum er nú ti!
sölu með góðu verði
og vægum kjörum
Menn snúi sjer til kaupmanns
Siar. Johansen.
jjndirsængurfiður kaupir Arni Jóhanns-
son fyrir penínga.
leymið ekki
nú á aðal
fundi Frost-
húsfjelagsins á Brimnesi, sem haldinn
Nýir kaupendur að Bjarka fá í kaupbæti
aðra hvora af þessum bókum, eftir eigin
vali:
Snjó, eftir Alexander Kielland, ásamt fleiri
sögum, alls 200 bls. eða
Spánskar nætur, eftir Börge Jansen,
sem eru áiíka að stærð.
Bækurnar sendast um lcið og árgángurinn
er borgaður.
verður þann 2i.þessa mánaðar, að taka hluta-
brjef yðar hjá undirrituðum.
Brimbergi 12. febr. 1902.
SIGURÐUR EIRÍKSSON.
BlNDlNDISFJELAQ SeYÐISFJARÐAR.
Fundur á sunnud, kl. 3 e. h. Sig, Johansen
les upp.
pyrlrlestur í Bindindishúsinu á
sunrnid kí. 5 e. h. 0stiund
RlTSTJÓRI: ÞORSTEINN GÍSLAS0N.
Prentsmlðia SeyðisfjarOar.
31
til mín, að mjer hnikkíi við. Jeg ijet fallast aftur á
bak í stólinn og tók báðum hör.dum um andlitið.
Svona iá jeg um stund. Tá köm Bendel inn.
Hann sá, hve illa rnjer ieið og ætlaði strax að snúa
við og fara út aftur. Jcg ieit upp — jeg var yfir
kominn af sorg; jeg varð að scgja honum, hvefnig
A stúð. »BendeI«, kallaði jeg til hans, »Bendel, þú
ert eini maðurir.n sem er vitni tii þjánínga minna
og sem metur þær rjett, án þess að gera tiiraun ti!
að rannsaka þær; þú tekur þessu með stiliingu og
aumkast yfir mig, Bendel, komdu nú til mín og vertu
trúnaðarmaður minn. Jeg hef ekki lokað auð tninn
inni fyrir þjer og svo skal ckki heidur verða um
sorgir mínar. Bendel, yfirgefðu mig ekki; þú sjerð
að jeg er ríkur, gjöfull og góðhjartaður. Tú heldur
að gæti verið óskabarn heimsins og þú sjerð að
jeg fiý hann og loka mig inni til þess að vera laus
\ið iiann. Bendel, heimurinn hefur feilt dóm sinn
og dxmt mig útlægan; þú snýr þjer ef tii vill einn-
ig frá mjer þegar þú kynnist hinu hræðilega leynd-
armáii mínu. Bendel, jeg er ríkur, öriátur og hjarta-
góður, cn — guð minn góður —---------------jeg hef
eingan skugga!«
32
»Eingan skugga?« át Bendel eftir og tárin komu
fram í augun á honum. »Og jeg er orðinn þjónn hjá
manni, sem eingan skugga ,hefur.» Hann þagnaði
og jeg huldi aftur andlitið í lófunum.
»Bendel«,sagði jeg hæ.gt og skjálfandi, »nú þekk-
ir þú leyndarmál mitt og nú- geturðu Ijóstað því
upp; farðu nú út og gerðu það kuunugt.* .— Hann
virtist eiga í megnu stn'ði við sjálfan sig. Loksins
kastaði hann sjer fyrir fætur mjer, greip hönd mína
og vætti hana tárum, »Nei,« sagði hahn, »hvað svo
sem heimurinn þar um dæmir, þá ætla jcg ekki að
yfirgefa góðan húsliónda skuggans vegna; jeg ætla
að breyta eftir því sem mjer finnst rjett, en ekki
eftir því sem talið er skynsamt; jeg ætla að verða
hjá yður, Ijá yður skuggann minn, hjálpa yður eftirþví
sem jeg get, og taka þátt í sorgum yðar, þegar
einga lijálp er hægt að veita!« Mjer vafð svo mik-
ið um að heyra þennan hugsunarhátt, að jeg fjcll
um hálsinn á Bendel, því jeg var sannfærður um,
að hann gerði þetta ekki vegna peninganna.
Fiftir þetta breyttust kjör min og lifnaðarhíettir
nokkuð. Því verður ekki með orðuni lýst, hve mikia
alúð Bendel lagði við að bæta úr ófullkomleika mín-
33
um. Hann var stöðugt með rnjer og hjá mjer, hann
sá allt fyrirfram og kom svo í veg fyrir óhöppin,
og ba:-ru þau óva:nt að höndum, huldi hann mig^
með skugga sínum, því hann var stærri og þrekn-
ari en jeg. Jeg fór þá aftur að hætta mjer út á
meðal rnanna og Ijet, mcira að segja, dálítið ti! mín
taka. Samt sem áður varð jeg að gera mjer upp
ýmiskonar sjervisku og eintrjáningsskap. En þess-
konar getur átt vel við hjá ríkurn manni, og rneðan
hin sanna ástaAa var mönnum hulin, naut jeg alir-
ar þeirrar virðingar og alits sem auðæfum mínum
að rjettu lagi bar. Jeg beið nú nokkurnvegin með .
ró stefnudagsins,þegar vænta mátti heimsóknar hins
ókunna manns.
Jeg sá að ekki dugði að dvelja leingi neinstaðar
þar sem einhver hafði af tilviijun sjeð mig án skugga
og leyndarmálið gæti því komist upp. Líka hafði
jeg áhyggjur útaf því, hvernig jeg hafði komið fram
hjá herra John. í þessum bæ ætlaði jeg því aðeins
að gera tilraunir til að laga hegðun mína eftir ásig-
komuiaginu, til þess að hafa nokkra æfingu þegar
jeg síðar kæmi á aðra staði — og þó ijet jeg hje-
gómagirnina nokkra stund telja burtför mína.