Bjarki - 15.06.1902, Page 1

BJARKI
Vll,24.
Eitt blað á viku. Verð áry. 3 kr.
borgist fyrir 1. júlí. (erleudí-! -t kr
borgist fvrirframV
Seyðisfirði, 15. júní.
Uppsögn skrifleg, ógild nema komin
sje til útg. fyrir i. okt. og kaupandi
sje þá skuldlaus við blaðið.
1902.
Markaskrá.
Þeir kaupstaðarbúar, er koma vilja fjár-
mörkum sínum í markaskrá þá fyrir Norður-
Múlasýslu og Seyðisfjarðarkaupstað, er preatuð
▼erður í sumar, vcrða að hafa komið mörkunnm
innan júnímánaðarloka til síra Bjöms Þor-
lákssonar á Dvergasteini. Hvert mark, eyrna-
mark og brennimark, verður að vera skrifaS á
sjerstakan miða og verða 25 aurar að fylgja
hverju eyrnamarki.
Baejarfógetinn á Seyðisfirði 27. maí 1902.
Jðh. Jóhannesson.
Ifppboðsaug/ýsing.
Eftir beiðni hr. kaupmanns Sig Jóhansens verð-
ur haldið opinbert uppboð hjá Liverpool hérí
bænum mánudaginn 7. júlí nsestkomandi.
Verða þar seldar margskonar vöruleifar,’svo
sem álnavara.hnappar, iárnvara, blikkvara.
Enn fremur stórir speelar, margir bátar,
net, llnur o. fl., o. fl.
Söluskilmálar ágrœtir; verða birtir á und-
an uppboðinu, er byrjar kl. 11 f. h.
Bæjarfógetinn á Seýðisfirði 29. maí 1902.
Jóh. Jóhannesson.
Xjörþíngið.
Kosningarnar mistókust að nokkru leyti á
Fossvöllum 7. þ. m.
Kosinn var Olafur Davíðsson með 148 at-
kvæðum og Jón Jónsson frá Sleðbrjót með 140
atkv.
Jóhannes sýslumaður fjekk 134 atkv., síra
Einar þórðarson 95, síra Einar Jónsson 63.
Jón læknir Jónsson tók framboð sitt aftur á
fundinum. Alls greiddu 276 kjósendur atkv-
Endurkosning fór fram milii þeirra Jóhannesar
sýslamanns og Jóns frá Sleðbrjót. Hinir tveir,
síra Einararnir, drógu sig í hlje eftir fyrstu
kosningu
Kjósendur Olafs voru auðvitað fyrst og
fremst skuldalið Örum & Wulffs verslunar.
Sultarfundarstjórinn frá Þórshöfn fór smalaforð
um Strandir, svo að kjósendur norðanyfir
Smjörvatnsheiði urðu nær 100 að höfðatali.1
þetta var þó einganveginn nægilegur mann-
afli, hefði skuldalið Ör. & Wulffs einga banda-
menn átt hjermegin Smjörvatnsheiðar. En þar
tóku pöntunarfjelagskapparnir höndum saman
við það. Olafur vor ríður því á þing með
erindi selstöðuverslananna dönsku í öðrum
iSvo var smalað t Vopnafirfii, aá jafnvel eitthvað
af sauðaþjófunum, sem nú eru aðeins ódætudir,
hafði verið flutt með.
jlðaljundur
í klæðaoerksmiðjufjelagi Jeyðisfjarðar
verður haldinn í skóiahúsinu á Fjarðaröldu
fimmtudaginn þ. 19. þ. m. Kemur þar auk
annars til úrslita, hvort geingið skuli að til-
boði um að kaupa hina norsku verksmiðju, sem
verið hefur á boðstóium. Fundurinn byrjar á
hádegi, og er mjög áríðandi að allir hluthafar
mæti.
Seyðisfirði 10. júni 1902.
Kr. Knstjánsson. Björn Þorláksson.
Jðn Jónsson.
malpokaendanum, en með erindi pöntunarfje-
lags Múlsýslúnga í hinum, og má undarlegt
heita. ef þar hallast aldrei á.
Tb'ngmannsefnið, sem pöntunarliðið bar þó
einkum fyrir brjóstinn, var síra Einar á Kirkju-
bæ. En ekki endurgalt Vopnfirðingafiokkurinn
þó fylgið með því að leggja til liðs við hann,
sem þvf stóð þó næst, en kastaði atkvæðum
sínum yfir á Jón frá Sleðbrjót, eitt af þing-
mannaefnunum, sem mæit hafði verið með úr mót-
flokknum. Síra Einar Jónsson sá þvf strax,
að öll von um, að hann kæmist að, var úti,
en flaut með við fyrstu kosningu til að draga
atkvæði frá þeim Jóbannesi sýslumanni og sr.
Einari f Hofteigi.
Seyðfirðingar sóttu fundinn vel op gerðu
hvað þeir gátu til að halda uppi heiðri kjör-
dæmisins. þeir kusu nær eindregið Jóhannes
sýslumann og sr. Einar í Hofteigi. Undan-
tekningar frá því voru aðeins stórgripur Ör.
& W. hjer í kaupstaðnum og svo nokkrar
póntunarsálir. En gallinn var, að Borgfirð-
ingar og Loðmfirðingar komu örfáir.
Um Jökuldæli er hið sama að segja og Seyðfirð-
inga Atkvæði annaraHjeraðsc.viarina skiftust mjög.
Flest atkvæði þaðan feingu þeir Jóhannes sýslum.
og Einar prófastur. Ólaf Davíðsson kusu þar
nær því eingir aðrir en pöntunarfjelagarnir.
þó Olaíur flyti þannig, þá er alls ekki svo,
að Ör. & W.-Iiðið hafi haft mikinn sigur í
þessum kosningum. það kernur að öðru
þingmannsefni sínu með aðstoð pöntunarflokks-
ins. Hinu, Jóni lækni, sjer það sjer ekki fært
að halda fram. Ogþaðsjer sjer ekki fært að
koma þeirn manni að sem því stóð þar næst
að fylgja, sira Einari Jónssyni.
þingmannaefni Framfaraflokksins fá, eitt
134, atkv., annað 95, hið þriðja cr kosið með
blönduðum atkvæðum. Er þetta reyndar gott
fylgi, þótt eigi reyndist nægilegt.
Kjörfundur mun aldrei áður hafa verið jafn
fjölmennur á Fossvöllum. Ræðuhöldin tóku
lángan tíma f’eir Jóbannes sýslumaður og
sira Einar í Hofteigi rifu þar niður kenningar
afturhaldsflokksins svo að ekkert stóð eftir.
Og almennur dómur er það, að lángbest hafi
Jóhannesi sýslumanni mælst allra frambjóðend-
anna.
Síra Björn þorláksson mælti einarðlega og
hreinskilnislega fram með þeim Jóhannesi sýslu-
manni og síra Einari Þórðarsyni. Hann sýndi
fram á, að það væri fákænska að kjósa aðra
en einbeitta framfaraflokksmenn á þíng. Og
skýrt benti hann á, að síra Einar á' Kirkjubæ
mætti vel missast af þíngi, þrátt fyrir marga
góða kosti hans. Ólafi Davíðssyni sagði hana
þau sannmæli, að hann ætti fylgi sitt eingauagu
undir verslunarstjórastöðunni; þegar henni slefti,
ásamt »forgyllíngu« þeirri sem málgagn Ör. &.
W. hefði verið að klína á hann, þá mundi
hann »ekki auðkennilegur frá hinum smælingj-
unum« Hugsunin var sú, .þótt orðin máske
fjellu eitthvað á annað veg, að það væri óþörf
framhleypni af honum að vera að sækjast eftir
þingmennsku og, að skjallmæli fávitra manna
mundu hafa kveikt það sjálfsálit hjá honum,
að fyrir honum iægi vegleg braut á alþíngi.
Norðmýlingar hafa í þetta sinn ekki kosið til
þings hæfustu mennina sem þeim buðust. Or-
sökin er fyrst og fremst ósjálfstæði hjá nokkr-
um hluta kjósendanna, en þar næst skilrunge-
skortur á sumum af þeim atriðum sem stjórn-
málaflokkarnir hjer eru ekki sammála um og
tortryggnin, sem af þeim skilningsskorti staf-
ar.
SMÁPISTLAR.
Eftir Dr. X.
12. EILÍFA LÍFIÐ.
Lítið á líf juitanna.
Hver þeirra hefur eins og mennirnir sína
ákeðnu æfi. Sumar lifa að eins eitt ár,
aðrar þúsundir ára, en hvort heldur sem er,
bera þær allar ógrynni ávaxta, fræa eða frjó-
korna, srm festa rætur og halda ættinni við þó
gamla jurtin á endanum deyi og verði að moldu.
Deyi! ? — í raun og veru eru jurtirnar eigi
horfnar og dauðar þó rotnaðar sjeu — þær
lifa í afkomendum sínum og það á miklu auð-
ugri og ríkari hátt en fyr. Fræin, sem einu-
sinni voru hlutir af sjáifri gömtu jurtinni, hafa
aukið hana og margfaldað með öllu hennar eðli,
aðeins koma margir í stað eins, auðugra líf og
ljölskrúðugra f stað þess er var; að minnsta
kosti er þessu allajafna þannig varið. Þó er
eitt þýðing armikið atriði ótalið : Nýu kynslóð-
irnar taka breytingum og framförum, sem ganal-
a jurtin cigi gat tekið, laga sig eftir skilyrð-
um þeim sem náttúran setur, losna smámsam-