Bjarki - 19.09.1902, Page 1

BJARKI
VII, 35.
Eitt blað a víkq. Verð árg. j ki .
borgist fyrir i. júlí, (erlenrlis 4 kr
borgist fyrirframi.
Seyðisfirði, 19. seft.
Uppsögn skrifleg, ógild nema komin
sje til útg. fyrir i. okt. og kaupandi
sje þá skuldlaus við blaðið.
Í902
jlug/ýsíng.
Verslun sú, er jeg hingað til hef rekið fyrir
minn reikning og hr. Th. Brynes í Stavángri,
hættir um næstkomandi nýár; verður því meiri
hluti vöruforða þess, sem til er í versluninni,
seldur við opinbert uppboð í október í haust,
eftir nánari auglýsingu bæjarfógeta, sem verð-
ur birt hjer í blaðinu.
Húseignir verslunarinnar, svo sem:
-Liverpools húsiö meðhálfri bryggju,
»Skotöjmagasins < húsið og
tvö nýbyggð Siús — byggð í sumar —
eru þegar til sölu með góðum kjorum.
Lysthafendur semji sem fyrst við undirrit-
aðann.
Seyðisfirði 14. seft. 1902.
Sig- Johansen.
Ifppboðssuglýsíng.
Eftir beiðni kaupmanns Sig. Johansens hjer
í bænum verður haldið opinbert uppboð við
verslunarhús hans föstudaginn 10. október
næstkomandi og þar seldir hæstbjóðendum
ýmsar búðarvörur, svo sem:
álnavörur, járnvörur og margs
konar kramvörur-
Söluskilmálar verða birtir á undan uppboð-
inu, sem byrjar kl. 11 f. h. nefndan dag.
Borgunarskilmálar ágætir.
Bæjarfógetinn á Seyðisfirði 18. seft. 1902.
Jóh. Jðhannesson.
2>arnaskólarnir.
JBarnaskó/inn á JFJarðaröIdn verður haldinn
í vetur, frá 15. október til 15. máf. Hann
verður í 3 deildum og verða kennslustundir
3 á dag í 1. deild, 4 í 2. deild, og 5 í 3.
deild, Skólagjaldið verður 6 krónur fyrir hvert
barn í 1. deild, 8 krónur í 2. deild, en 10
krónur í 3. deild.
. Þeir sem vilja láta börn sín gánga á skól-
ann, verða að gefa sig fram við Lárus kenn-
ara Tómasson, fyrir 10. október næstkomandi,
og þeir sem vilja sækja um fríkennslu fyrir
börn sín á skólanum, verða að hafa gjört það
skriflega tíl bæjarstjórnarinnar innan 1. sama
mánaðar.
JBarnaskðHnn á Vesfc/alsegri verður haldinn
sama tíma, kennslustundir 5 á dag, skóla-
gjald 8 krónur fyrir hvert barn. Þeir sem
vilja láta börn sín gánga á skólann snúi sjer
til Jóns kennara Sigurðssonar, en þeir sem
sækja um fríkennslu til bæjárstjórnarinnar
innan tímatakmarka þeirra, er áður segir.
Bæjarfógetinn á Seyðisfirði ij.septemb. 1902.
Jðhannes Jðhannesson.
2>aðlyf.
Þeir fjáreigendur (í 3/8 af Jökuldalshreppi,
Túngu-, Fella-, Fljótdals-, Hjaltastaða-, Loð-
mundarfjarðar-, Seyðisfjarðar-, Valla- og Eiða-
hreppum og Seyðisfjarðarkaupstað), sem eiga
að taka baðlyf sín á Seyðisfirði eftir auglýs-
ingu amtsins dags. 4. f. m. eru beðnir að snúa
sjer til kaupmanns St; Th. Jónssonar á Seyð-
isfirði, er hefur tekið að sjer útbýtingu bað-
lyfjanna. Verða menn að hafa með sjer skfr-
teini frá hreppstjóra sínum eða aðstoðar mönn-
um hans um það, hve mikið þeir eiga að fá
af baðlyfinu og flát undir það (lagarílát).
Skrifstofu Norður-Múlasýslu 15 seft. 1902.
Jðh. Jðhannesson.
SVAR TIL „BÓNDA“.
Jeg hugsaði með mjer, þegar jeg fjekk kveðju
„bóndans" í 31. tbl. Austra: Heldur maðurinn því fram
í alvöru, að dómgreind og þekking bænda í stjórn-
málum sje í eingu ábótavant? Qetur nokkur maður
talað svona, eins og hann gerir, sem gefur nákvæmar
gætur að öllu, sem fram fer, er gagntekinn af brenn-
andi framsóknarþrá og óskar af hjarta, að ljós sann-
leikans og þekkingarinnar nái að skína skært og
logandi í brjósti hvers einstaklings í okkar litla
þjóðfjelagi. Jeg get ekki skilið það, get ekki lesið
það út úr greininni, og þykir mjer mjög fyrir því,
því að jeg hefi hlerað, að það sje góður og gegn
maður að mörgú leyti, sem skrifaði um mig þessa
sanngjörnu og vinsamlegu grein!
Hvers vegna leggur „bóndinn" sig svo mjög fram
til að sverta mig og gera mig að þyrni í augurn
stjettarbræðra sinna? Jeg hugsaði, að hann væri
sanngjarn maður og ljeti sjer ekki sæmd þykja að drótta
öðru eins og því að mjer, að jeg fyrirlíti bændur og
svívirði. Hann tekur nokkrar setningar úr grein
minni í 26. tbl. Bjarka, sem honum verður mestur
matur úr, og hrópar til bænda: barna sjáið þið,
piltar, hvaða dór.i maðurinn gefur ykkur og hvers
vænta rná af honum! Þetta er, bóndi minn, miður
drengileg aðferð, að reyna að spana bændur upp á
móti rnjer og telja þeim trú urn, að þetta hafi jeg
skrifað af stærilæti og illgirni, einúngis til að slá mig
til riddara á þeim.
En jeg lifi í þeirri von, að allir óhlutdrægir og
sanngjarnir menn — og jeg veit, að þeir eru margir
í báðum flokkunutn — viðurkenni, sem lesið hafa
grein mína, að mjer hafi þó gengið gott til, þegar
jeg skrifaði hana. Hitt get jeg fremur skilið, að
sutnum þyki jeg taka nokkuð djúpt í árinni. En það
er brennheit sannfæring mír., að jeg hafi á rjettu að
statida, og þetta álit byggi jeg á talsverðum kunnug-
leik. Jeg lifi mitt á meðal oændanna, sýp súrt og
sætt nteð þeim, fylli hóp þeirra á mannfundum, þekki
skoðanir þeirra og grennslast eftir hvaða blöð þeir
kaupa 0. s. frv. Jeg skoða mig 'sem hold af þeirra
holdi og bein af þeirra beinttm og geri mig því all-
heima-kominn við þá og fylgi af áhuga afskiftum
þeirra af alntennutn málum. Nti, svo sje jeg, að þar
fer margt í ólestri og vanrækslu. Jeg bæði les það
í blöðunum og sje með eigin augum, að beitt er
svívirðilegum meðulum og „slagorðum" til að ánetja
bændur og hafa áhrif á atkvæði þeirra. Þegar jeg
svó sje, að ýmsir bændur vara sig ekki á þessu, ekki
af því að þeir vilji ekki gera allt sem sannast og
rjettast, heldur vegna þess, að þá vantar haldgóða
þekkingu á tnálunum, sem æsingarnar snuast um, þá
er mjer nóg boðið. Þegar jeg enn fremur veit, að
þau blöð, sem mest menntandi og vekjandi áhrif
hafa á bændur, ertt lítið sem ekkert keypt í sumum
sveitum, eða ná ekki útbreiðslu fyrir ærslum einstakra
manna —, þegar þessi sorglegi sannleiki hrífur huga
minn, þá er svo heitt í mér blóðið, að jeg stenst
þetta ekki. Jeg fer í blöðin og brýni fyrirbændum,
að þetta og annað eins megi ekk: viðgángast, tíminn
heimti meiri árvekni, meiri þekkingu, meiri dóm-
greind og þroska í stjórnmálum. Lái mjer það hver,
sem vill. En mig lángar til að spyrja bændur að
því, hvort þeim finnist ósanngjarnt, þótt jeg mælist
til þess, að þeir skoði orð mín í biöðunum sem al-
vöruorð og af velvild sprottin, en dæníi mig ekki eins
og þorpara.
Bóndinn í Austra bregðir mjer um blint fiokks-
fylgi, en það er nokkuð meira en hann hefur ástæðu
tM. Mjer er það full-ljóst, að í báðum flokkum eru
til menn, sem standa á mjög völtum fótum í pólitísku
tilliti. En því fer betur, að þeir eru færri okkar
megin. Hvers vegna? Sjáum til. Tvær stefnur
berjast um völdin. Önnur er gömul, búin ap grafa
um sig. hjá þjóðinni og svo að segja geingur í erfðir!
Hin er ný, mætir megnri mótspyrnu, eins og flestar
nýúngar á íslandi, en fær þó smátt og smátt fleiri og
fleiri fylgismenn, sem við nákvæma íhugun og
rannsókn sannfærast uni gildi hennar. Einginn
greindur rnaður skiftir um skoðun á annan hátt.
Á hinn bóginn eiga forkólfar gömlu stefnunnar
lángt um hægra með að halda þeitn, sem lítið hugsa
um málið, innan sinna vjebanda. Gömlu stefnunni
fylgja „heimastjórnarmenn", hinni nýju Valtýíngar.
Það er af þessum orsökum, að í okkar fiokki eru til-
tölulega fleiri mer.n, sem bera gott skyn á stjórnar-
skrármálið, og það er líka af þessum orsökum, að
svo margir vitrustu og færustu mennirnir fylla vorn
flokk.
Jeg sagði í áminstri grein minni, að „mikill hluti
bænda færði sjer ekki í nyt það, sem ýmsir beztu
og vitrustu menn þjóðarinnar skrifaði í blöðin. „Af
því verður eigi dregið,. að jeg miði eingaungu við