Alþýðublaðið - 17.01.1927, Blaðsíða 4

4
ALÞ.ÝÐUBLAÐIÐ
Alls konar sjó- og bruna-
vátryggingar.
Simar 542, 309 (framkvæmdarstjórn) og 254
(brunatryggingar). — Simnefni: Insurance.
Vátryggið hjá pessu alinnlenda félagi!
Þá fer vel Ei3M &í£|g yðap.
.. . i. '."'u. i . .........
Innftuttar vörur alls í dezem-
bermátruði kr. 2088138 00, þar af
til Reykjavíkur kr. 1 530 815.00.
Stykkishólmi, FB-, 15. jan.
Samgöngur á Breiðafírði.
Tíðarfar hefir verið gott síðustu
daga, frost og hreinviðri og yfir-
leitt hægviðri. Afli er góöur, er
á sjó gefur. Kvéfsamt var fyrir,
um og eftir hátíðar, en heilsufar
má nú heita gott.
Óánægju vakti það hér, &r
ferðáætlun Eimskipafélags ís-
lands birtist, hve Breiðafjarðar-
hafnirnar verða út undan með
ferðir. Hingað eru jafnmargar
ferðir og í fyrra, 9 alls, enda þótt
félagið hafi bætt við sig skipi.
Þykir mönnum þetta ósanngjarnt,
enda kemur samgönguleysið sér
bagalega í jafnstöru héraði. Þyk-
ir mönnurn lítið réttlætl í þvi,
að t. d. Patreksfjörður og Húsa-
vik fái 30—40 ferðir, jafnfáar og
íerðirnar eru hingað. Þess má og
geta, að útflutningar héðan fara
fram á skipum £imskipafélagsins
eingöngu að kalla. Af þessum or-
sökum var mál þetta rætt hér og
áskorun send til stjórnar Eim-
skipafélags Islands um að bæta
úr þessu og fjölga férðunum.
Yfirleitt; er þröngt í búi hjá al-
menníngi og vörulítið, eins og
geta rná nærri, þar sem skip hefir
^SjAKQRrUHA.IEM HGTd^
1 blá cheviotsföt, sem ekki hefur
verið vitjað, á lítinn mann, til sölu
Verð 110 kr., sömuleiðis yfirfrakki
á stóran mann, verð t5 kr. Nokkrir
metrar af Álafossefni, verksmiðja-
verð 16 kr. metr., seldir fyrir 10
kr. metr. Hreins i pressu og sauma
föt vel og ödýrt' Ánuuendrup,
Laugavegi 18 (kjallaranum).
það von manna hér, að Eimskipa-
feiagið sjái sér fært, að verða við
á'koruninni og fjölga ferðunum
hingað, og bíða rnena nú átekta,
uns svar kemur frá félagsstjórn-
inni.
ekki komið hingað síðan um 20.
nóv., og ekki von á skipi fyrr en
i&eint í þessum mánuði. Verzlan-
anir hér geía alls ekki birgt sig
upp eingöngu frá Reykjavík. Er
Skeyti þetta hefir verið sýnt
íramkvæmdarstjórn Eimsiiipafé-
I; g i :s. o.g hefir h nni ekki þótt
ástæða til að gsra við það at-
luigaiemd að sinni.
„EÉTTUHí4:
Tímarit um þjóðfélags- og
menningar-mál. Kemur úttvis-
vap á ári, 10—12 arkir að stærð.
Flytur fræðandi greinar um
bókmentir, þjóðfélagsmál, listir
og önnur menningarmál. Enn
fremur sögur og kvæði, erlend
og innlend tíðindi.
Árgangurinn kostar 4 kr.
Qjalddagi 1. október.
Ritstjóri:
Einar Olgeirssoii, kennari.
Aðalumboðsmaður:
Jón G. Guðmann, kaupmaður,
P. O. Box 34, Akureyri.
Afgreiðslu í Reykjavik annast
Bókabúðm, Laugavegi 46.
Cíerisf áskFÍSestdaaF!
s&MjfiSriIkiil, pvl a®
pa® er ©fi&islEctPSi en
alt zm&íié
Auglýsendor
eru vinsamlega beðnir að athuga
það, að senda auglýsingar í blaðið
tímanlega, helzt daginn áður en
þær eiga að birtast, og ekki siðar
en kl. lOVa þann dag, sem þær
eiga að koma í blaðið.
„Þetta er rækalli skemtileg
saga, þó hún sé islenzk,” sagðí
maður um daginn. Hann lá við
að lesa „Húsið. við Norðurá",
fyrstu islenzku leynilögreglusög-
una, sem skrifuð hefir verið hér
á landi.
Veggmyndir, fallegar og ódýr-
ar, Freyjugöíu 11. Innrömmun á
sama stað.
Sokkar .— sokkar — sokkar frá
prjónastoíunni Malín eru íslenzk-
ir, éndingarbeztir, hlýjastir.
Kvikmyndavél Pathe-Baby 'til
s'ölu. Fihnur geta fylgt. Tækifær-
isverð. A. v. á.
Alþýduflokksfólk! Athugið, að
auglýsingar eru fréttir! Augiýsið
því í Alþýðublaðinu.
Látití ykkur ekki uerda lmlt
þegar þið getið fengið þessa hlýju
og ódýru vetraryfirfrakka' og bíl-
stjórajakka í Fatabúðinni. Munið,
að allan fatnað er bezt að kaupa
í Fatabúðinni. Karlmannafötin frá
55 kr. í Fatabúdinni.
Mjólk fæst allan daginn í Al-
þýðubrauðgerðinni.
m
máigagn alþýðu í Vestmanneyjum
fæst við Grundarstíg 17. Útsölu-
ipaðnr Meyvant Hallgrímsson. Sími
imweiðið iMÞýðpblaðíe?
Rltstjóri og Abyrgðarmaður
Halibíðra Halldórssoa.
1384.
Aiþýðupren tsih j ð jan.
Upton Sinclair: Srniður er ég nefnður.
Street-mennirnir gátu gert hann gjaldþrota,
ef þeir snérust gegn bonum. Og hann sagði
mér kynlega sögu. í gærkvekli eftir fund-
inn hafði Everett, skrifarinn hans, komið til
hans og spurt hann, hvort hann gæti fengið
tveggja. mánaða frí án launa. Honum var
svo ant um Smið, að hann vildi íá að fylg.ast
með houum og hjáipa honum!
„Ég skaJ segja yður, BillyJ“ s.agði ^ödd-
;in í sínxanuni; „það hefði verið hægt að siá
mig um koil með fjöður! Þetta er korn-
iungur nxaður. Hann lætur lítið yfir sér, en
er ágætur starfsnxaður, og ég setti alt safn-
ið mitt í hans vörzlu. Ég sagði við hann;
,Hvað ætiið þér að .gera?‘ Haon sAgði: ,Ég
ætia að læra af berra Snxiði.j Ég sagði:
,Hvað ætiið þér að iæra?‘ Qg hann svaraði:
,Ég ætia að iæra að verða betri nxaður/
Þá þagnaði hann svolitið, en sagði svo:
,Herra T—S ! Hann mgU mér að fylgja s'ér!‘
Hafið þér nokkurn tírna beyrt annað eins ?“
„Hverju svöruðuð j)ér?“
„Hverju átti ég að svara? Mig Jangaði til
jæss að segja: .Hvernig getur hann gefið yð-
ur fyrirskipanir?' en ég gat það ekki ein-
hverra hiuta vegna! £g varð að segja hon-
um að fara sinnar leiðar, sn koma aftur,
áður en hann heföi gieynxt öllunx sínum
störfum.“
Ég klæddi nxig og fékk nxér morgunverð
og ók til Sankti-Bartóiómeus-kirkjunnar.
Þetta var nóvembernxorgunn, bjartur og sól-
ríkur, og það var hins hlýtt eins og á
sumardegi. Það er æfinlega svo nxikil á-
nægja að ^já þennan guðrækna hóp af hefð-
arfrúm og herranxpnnunx, prýðisvei klædd-
lim, prýðisvel fiðuðuni, og það'anclar af þeim
friði 0g vellíöun. iá, þessi dásamlega vei-
líðun! „Guð er í himni sínuni; öliu er borg-
ið nxeð heinxinn,!“ Og þetta var svo kynleg
nxótsetning Verkamannamusterisins! Eitt
augnablik efaðist ég um, að Smiður hefði
rétt fyrir sér. Það gat ekki hjá því farið,
a;ð þessar hefðarkonur nxeð skrautlega hatta,
angEndi af inndælu iimvatni, í kápum, rós-
rauðurn og hvítunx, og nxeð öðrunx mjúklegunx
iitbrigðunx, — það gat ekki bjá því farið,
að þær væru mikilsverðari tegund manna
heldur en konurnar í óþrifalegum og subbif-
iegunx stælingum af fatnaði! Þa,ð var áreið-
aniegt, að það var beíra pð yera kyrlátur og
hrejrux og skemtiiegur heldur en hræðilegur,
ruglaður, .sjúkur og nöldursanxur! Ég varð
.tekinn af æði, .einhvers konar meðfæddri,
■dýrslegri girnd ef.tlr lifi þægindanna og feg-
urðarinnar. Það gerði. ekkert til, þó að þessir
skítugu, hásróma verkanxannahópar og aðrir
af þeirra „sauðahúsi“ — eins og „Times“
komst að orði — yrðu að þvo fötin mín og
gólfin hjá mér, ef ég fékk að vera hreinn og
virðulegur!
Ég hneigði mig fyrir einunx eða tveiniur
tugum af prúðbúnunx hefðarkonum og fyrir
fyigdarnxönnum þeirra nxeð skínandi pípu-
hatta og. óyelkta hanzka og gekk inn í hina
prýðisfögru kirkju með björtum, máluðum
gluggunum og leit upp fyrir altarið, —- og
þar stóð Smiður! Ég verð að segja, að mér
brá undarlega við. Þarna var hann uppi i
glugganum nákvæmlega eins og bann hafði
ávalt verið; ég hélt, að ég hefði skyndilega
vaknað af draumi. Það hafði aldrei verið
neinn „spámaður, nýkominn frá guði“, eng-
inn ailsherjarfundur í Grantshöll, engin rit-
s.tjórnargrein í „Times“! E.n alt í einu heyrði
ég rödd rétt hjá nxér: „Billy! Hver ósköpin
eru það, sem þú hefir verið a.ð gera?“ Það
var Karölína nxóðursysti,r min, og ég spurði
hana, við hvað hún ætti, og hún svaraði:
„Þe^si hræðilega spamanns-ónxynd! Og aö
konxa nafninu þínu í blöðin!“
Þá vissi ég, að þetta var satt, og ég gek'k
með rninni kæru, elskulegu mójðursystur inn