Bergmálið - 15.02.1900, Side 1

,Því feðranna dáðleysi' er barnanna böl og hölvun í nútíð er framtiðarkvöl.“
III. 2,
f
GIMLI, M.ANITOBA, FIMTUDAGINN 15. FEBUÚAE.
1900.
NOTICE.
IN THE COURT OE QUEEN’S BENCH.
“The Manitohá Coutíoverted Eloction Act“.
Election for tlie Electoval Hivision of Gimli.
Holden on the 7th and 14th days of' Decemher, A.D. 1899.
NOTICE IS IIEKEBY GIYEN that on this. day a petition vas duly
piesented to tbis Court hy John McKay, of th-s Offico of Nettley Lake,
in Manitoha, Earmev, and Johapnes Sigurdson, of the Eost Offiee of
Hnausa in Manitoba, Merchant, touching the ab( *o Elcction, and praying
tbat it he detenuined that the eloctiou of iialdvvin Larus Baldwinson was
vojd, and that he should be disqualiíied.
Uated at Winuipeg tlns öth day of Eehrua y, A. I). 190(1.
C. P. 'WILSON,
Attorney and Aeent for the Petitioners.
TILKYNNING.
IN THE COUET OP QUEEN’S BENCÍI.
“The Munitoba Controverted Election Act“.
Þingmanns-kosning' fyrir kjördæmiö Gimli, er fram
fór þanu 7. og 14. desember 1899.
HÉR MEÐ KUNNGJÖRIST, að i dag liofir beiðui verið lögð in:
fyrir þoiman dómstól af John McKay, hóndo, Nottle.v Lake póststofu,
Manitoha, og Jöhannes Sigurdson, kanpmanni, Hn.ausa pöststofa, í Mani
toba, vickomandi ofanuefndri kosningu, er biTVja um nð úrskurðað verði, a
kosning Baldwiiu Larusar Baldwiusonar só ógild, og hann' vcrði sviftn
kjörgengi.
D.g-sett að Winnipeg, þaim 5, dag fqbráar árið 1900.
C. P. WÍLSON,
Attorney and Agont for tho Petitionor
BEU
h.í
siii.
* LIÐ.
Eg hafði œtlað niér, við Tiyrjun III.
áig'., að fara nokknim orðum um blað-
ið ogýinislegt í samhandi vid þið, en
ógj gat ekki komið þ í við, fyr cu uú.
Þá er nú fyrst aö minnast ú, að óg
hef heyit þær raddiv kveða við, að
komið mundi skapadægur blaðsins.
Vitaskuld fara slíkar raddir fram lijá
uiór, en b ;■<»nitil þeirra berst til oyrna
iniuna. Mönmiui oi- itkadog'a tarnt
ao siníða slíkar getsnkir, áu þess að
þær hafi \ið nokkur rök að styðjast.
Eg viðurkenni að blaöið er ögn á
eftir tfnianunr, en það er ekiti svo
fárlogt, að dauðasök sæti.
Eg vil sanit Biðja monn að skilja
ekki svo orð nnn, að kaupendur
blaðsius hafi svo fækkað, að nldurs-
tilastund þess só runnin npp. Nei,
þeir hafa heldur fjölgað, ðg óg er
viss um að þoir fjölga meir á þessu
ári. En hitt er niönnum svo ákaflega
erfitt að geta gert sór giein fyrir, að
kringumstæður manns geti verið
erfiðar. Að veikindi eða óskilsemi
kaupendanna sjálfra, geti lag't nokk-
iu' böft á frumkvænidir manus, þau
atriði strik ■ menn yfir, þognr verið
er að álasa náungnnuin fyrir ódugnað.
Eg skal nú segja ýkkur hreiuskiln-
islega, vinir mfnir, að sarakvæmt bók-
um frainkvsemdastjóra blaösins, sem
óg hef yfirfarið fyrii' fánm ilögum, á
blaðið útistand.mdi í Ný-Islandi
$115.00. Ef þessi upþhæð hefoi
veríð í voi’um höndum, hefði verið
a'iðveldari vegur að auka vinnu-
krafta á prent.smiðjunni, og blaðið
getað koinið út reglulega. En í sam-
bandi við þetta. skal óg taka það
firam, að bvað snertir skilseini kaup-
enda blaðsins, þá eru þar margar og
heiðarlogar undantekningar'. Sumir
menn eru svo sarnvizkusamir, að þeir
vilja ekki kaupu blaðið neina þeir
goti borgað það fyrirtram. Slíkum
styi'ktarmönnum blaðs-fy virtæk isi n s,
færi. óg mitt innilegt þukklœti fyiir
hluttöku þeirra í því, því vaualega
koma slíkir menn á kaupendalistaun,
fyr eða siðar, af því þeir vilja styðja
fyrirtækið.
Sannleikurinn ov. að óg hef ald-
rei búist við að .g.æða té á þessu
fyrirtæki, eu óg Imf vorift að gera
tilraun og vita, hvort nýlendan væri
ekki á svo fiáu menniugarstigi, sð
hán gæti lialdið úti eiuu litlusveit-
arblaoi.
Ég hef ekki ííma til að fara lengra
út í þetta atviði að sinni, en skal
taka það fram, að of útkomu Berg-
málsins yrði liætt og óg yrði þá út-
gefandi þess, skyldi óg eklci telja eft-
ir að senda ykkur blaðsnepil, til að
tilkynna jkkur andlátsfregnina.
Þá þarf ég að faia nokkrum orð-
um viðvíkjandi framkoinu blaðsins
í ýmsnm málum.
Það eru örfáir menn, „conserva-
tives“, sem hafa álasað mór fyrir fram-
komu mína, í blaðinu, við síðaatar
þingkosningar. Og einn heiðvirður
Breiðvíkingur — auðvitað „eonserva-
tive“ í húð og hái’— heíir sent rit-
stjórauum dynjandi skanimabréf, sem
hann sjálfsagt hefir retlast til að birt-
jst í blaðinu, eu sökum óvaldra orða
og mótsagna í þvf, læt ég hjá líð.a
að prenta það, sjálfa hans vegna.
Persónu míua svertir það ekkert.
Það er annars einkennilegt, að þess
ir heiðruðu afturhaldsinenn skuli á-
líta, að engin sanufiering goti verið
bygð á rökum noina bún endurfæð-
ist fyrir kraft þeirra orða. Haíi ein-
hver aðra sannfæring en þeir, þá á
búy að vera kcypt fyrir peninga. Et'
óg t, d. segi, að Sigtryggur Jónasson
sé betui' kjöriun til þingmensku en
Balclvvinson, þá er slíkt álitið vítavert
;tf méi’, enda þótt það sé sannfæring
mín. Ef blaðið heldur því fram, að
einn maður sé betur kjörinn til ein-
hvers embættis en annar, þá or slíkt
ófyrirgefanleg ,,partíska“, nema hanu
só afturbaldsmaður, þá er hann virði
gulls.
Menn ganga hér of langt, lengva
en nokkur skyásemi getur skilið. Að
úfella einn fyrir það, að hann hafi
einbverja vissa stefnu og sjá’fstæði
og haldi einarðlega i'ram skoðan sinni,
er alls ekki rétt. Allir hafa sama rótt
til að velja. Hitt er orfiðara að segja
í hyvjun, hvað sé fyrlr beztu. Þar
verður roynslan að skera úr. Þess
vogna verður ávalt nota bezt, að taka
tillit til livað reynslan hefir ke
manui,. áður on maðúr hafnar eða
velur þenn.iu eða hinn.
Að sveitarblað megi ekki lúta álit,
sitt í ljós á málefnum, som snerta
plássið, og sem framtíð þess að mörgu
leyti hvílir á, er kátlegur hugsunar-
háttur, Hvaða málefui retti blaðinu
að vera skyldara að ræða, en einmitt
slík ? En slíkt er nú‘ kallað pólitík,
og þess vogna má sveitarblað ekki
ræða slík mdl.