Ísland - 24.10.1898, Síða 4

164
í SL-AND.
Frá fjallatindum til fiskimiða.
Á öðrum stað hór í blaðinu er
prentað: Opið bréf, frá Guðmundi
lækni Hannessyni til þeirra guð-
fræðinganna séra Jóns Helgasonar
og Haraldar Níelssonar. Bréflð er
áður prentað í „Bjarka" í Apríl í
vor, og út úr því hefur spunnist
ritdeila sú, sem þeir Haraldur og
Guðmundur hafa haldið áfram í
„íslandi" og „ísafold" og ef til
vill er enn ekki séð fyrir endann
á. Af því að bréf þetta kemur
svo mikið við deiluna og margir,
sem þar vilja fylgjast með, hafa
kvartað yfir, að þeir ekki hafl séð
upphafið, þá höfum vér prentað
bréflð orðrétt. Eiga menn nú
hægra með það eftir en áður, að
fella dóma sína samvizkusamlega
í þessu málefni.
Þær fréttir eru nú sagðar hér
í bænum, að landsbankinn hafl
orðid fyrir fjárprettum fyrir ári
síðan. Einhver dóni að vestan
hafði þá svikið út bankalán, 850
kr., gegn falsaðri sjálfskuldará-
byrgð. Hann hafði vottorð Sig-
urðar hreppstjóra í Tröð í Kol-
beinsstaðahreppi fyrir þvi, að á-
byrgðarmenn sínir væru efnamenn,
en þegar til skyldi taka og heimta
inu skuldina, reyndist svo, að
annar ábyrgðarmaðurinn var dreng-
ur 10 ára gamall, en hinn var
hvergi til; lántakanda sjálfan þekti
og enginn maður. Hann hafði
kallað sig Sigurð Sigurðsson í
bankanum, kom þangað moð plögg
sin í november í fyrra og baðst
skjótrar afgreiðslu, með því að
hann væri tæpt staddur til að ná
í sjóferð upp á Mýrar. Fékk hann
hana þá, en hafði falsað ábyrgð-
arskjalið og svo vottorð Sigurðar
hreppstjóra. Enginn rómur hefir
á því fengist enn, hvar hann muni
niður kominn.
Bólusetningin á fé hepnaðist
slysalega illa hér nærlendis í ár.
Fyrst drapst mikið af hinu bólusetta
fé suður með sjó. Síðan bólusetti
dýralæknir fé í Mosfellssveit og á
Kjalarnesi, og þynti þá bóluefnið
til þriðjunga (bólusetti 35 kindur
úr efni því sem ætlað var fyrir
25). Engu að síður heflr árang-
urinn orðið hinn versti.
12. þ.m. bólusetti hannáHólmi 12
lömb, og drápust 3 af þeim. —
S. d. bólusetti hann í Vilborgar-
koti 22; af þeim drápust 9. — S.
d. í Elliðakoti 35; af þeim dráp-
ust 19. — Daginn fyrir á Lága-
felli 17; 5 drápust. — 13. þ. m.
50 á Gufunesi; 30 drápust. Alt
þetta vóru dilkar.
Aftur á móti bólusetti hann á Ell-
iðavatni 100 lömb (ekki dilka) að-
keyptarrírðar-skepnur; af þeim dóu
að eins 4.
Sömuleiðis bólusetti hann á Esju-
bergi og í Kollafirði 100 lömb (alt
graslömb, engan dilk) og dó að
eins eitt.
Brenna. í byrjun þ. m. gerðu
skólapiltar mikla ’brennu uppi í holt-
um og brendu þar alla gamla Liscó-a,
sem þeir áttu. Liscó gamli er nú lagð-
ur fyrir óðal í latínuskólanum sem
kenslubók í trúfræði.
Smjör segir ísaf. að Kaupfélag
Þingeyinga hafi sent út í haust og'
fengið erlendis fyrir 85—90 au. pd.
Vígsla barnaskólans.
Miðvd. 29. þ. m., var barnask. nýi af-
hentur skólan. af bæjarfógeta með ræðu,
en form. nefndarinnar (dómk.prestur-
inn) þakkaði með annari ræðu. Skóla-
stjóri M. Hansen setti svo skólann með
prýðisfallegri ræðu, en hel?t til langri.
Fánar vóru á hverri stöng í bænum,
en enginn á skólahúsinu. Fjöldi
bæjarmanna var viðstaddur. Á undan
var sungið þetta kvæði eftir Stgr. Th.:
Yfir haustfold enn þá græna
Algert skólahús vort rís,
Opnar sína sali væna
Sér til handa vígslu kýs.
Eræðslan smárra, fögur iðja,
Flutti í þennan nýja rann;
Heilla skyldi húsi biðja
Hver, sem bama framför ann.
Bamaskarans blítt með rómi,
Borin fram af hjartans yl,
Stígur bæn í hreinum hljómi
Himinhæða ljóssins til:
Þessi sala- kærust kynni,
Komin þar sem erum nú,
Sé af návist signuð þinni,
Sannur Guð! — það bænheyr þú.
Hér þar námsins fyrstu fræin
Falla í ungan hugar-reit,
Geisla, dögg og gróðrablæinn,
Guð! frá himni þínum veit.
Virst í blessun þú að þróa
Það, sem er í kærleik sáð,
Og þess ávöxt öld lát fróa
Ötalfalt af þinni náð.
29 sjúklingar eru nú komnir
til spítalans á Lauganesi, en von
mörgum með „Skálholti “ nú um
mánaðamótin.
Kl. 2—3Y2 síðd. verða þeir að
koma út þangað, sem erindi eiga
við einhvern af holdsveiklingunum;
á öðrum tímum dags er enginn
aðgangur að spítnlanum leyfður
óviðkomandi mönnum.
„Laura“ er nú að koma rétt
um leið og byrjað er að prenta
blaðið. Engin stórtíðindi að frétta
vestan að. Með „Lauru" er tölu-
vert af farþegum af Vestfjörðum
og af Akranesinu. Meðal þeirra
er Sig. Júl. Jóhannesson ritstjóri,
sem kemur úr bindindisleiðangri
af ísafirði.
5. Seft' í haust brann bærinn
Hamar á Polamörk í Eyjafjarðar-
sýslu, hjá Einari bónda Jónsssyni,
fátækum fjölskyldumanni. Er svo
sagt, að um nóttina vaknaði fólkið
við hundgá og stóðu þá bæjar-
göngin í ljósum loga, en gluggar
voru svo litlir á baðstofunni, að
eigi vnrð komist út um þá og
urðu hjónin að brjótast með börnin
í gegnum eldinn.
Maður óskar eftir atvinnu helst
við búðarstörf (utan eða innan)
eða aðra hæga vinnu helst innan
bæjar. Hann er bindindismaður
og reglumaður og býður sig fyrir
lágt kaup. Ritstj. vísar á.
Takið eftir!
Nú er aftnr kominn hinn ágáeti
skó- og vatnsstígvélaáburður
sem hvergi fæst betri í bænum en
hjá Jóhannesi Jenssyni skósmið.
Kirkjustræti.
Y erzlun
W. Fischers
í Hafnarfirði.
Stjórn og forstaða þessarar verzl-
unar er nú fengin í hendur
herra Árna Filippussyni
(í stað herra Guðmundar Ólsens).
Guðbr. Finnbogason.
Hr!, Lövenskjold Fossum,-----
Fossum pr. Skien lætur kaup-
mönnum og kaupfélögum í té als-
konar t i m b u r; einnig tekur
nefnt fólag að sér að sér að reisa
hús, t. d. kirkjur o. s. frv. Semja
má við umboðsmann þess:
Pétur M. Bjarnason, ísafirði.
KARTÖFLUR
til sölu hjá
C. Zimscn.
Feir, sem vilja halda blöð og
lesa, eiga líka að borga þau, því
ef enginn borgaði neitt, gæti ekk-
ert blað komið út.
Sérstaklega eru nærsveitamenn,
sem daglega, eða því sem næst,
eiga leið hingað til bæjarins mint-
ir á að borga „ísland“.
Hafnfirðingar eru framvegis
beðnir að vitja „íslands" í búð
Jóns Þórðarsonar 1 Bankastræti.
Mosfellingar eru beðnir að
vitja „íslands" í búð Jóns Þórðar-
sonar.
Suðurnesjamenn eru beðnir
að vitja „íslands" í búð Jóns
Þórðarsonar.
NÝJAR BJEKUR.
Vegurinn til Krists, eftir E. G.
White, 159 bls. Innb. í skrautband
1, kr. 60 au.
Hvíidardagur drottins og helgi-
hald hans fyr og nú, eftir D.
0stlund, 47 bls., 1 kápu 25 au.
Endurkoma Jesú Krists. Hvenær
og hvernig kemur hann? Eftir James
White, 31 bls. 15 au.
Fást hjá bóksölunum og hjá D.
0stlund, Rvík.
Harrisons heimsfrægu
prjónavélar
fást að eins hjá undirskrifuðum.
25% afsláttur frá verksmiðjuverð-
inu veitist kaupendum.
Ásgeir Sigurðsson,
Iteykjavík.
109
110
111
112
mun blása þetta blóm í hel.
Far Brandur, svo þitt barn ei deyi
far burt, og helzt á næsta degi!
BRANDUR
í dag, í kvöld, í dag af stað! —
Nef, deyja skal ei barnið það; —
þá dauðans nepju og næðings-gjóst
ég nista læt ei þetta brjóst!
Kom, Agnes, ber hann hægt á hönd,
og höldum suður beint með strönd.
Æ. Agnes, Agnes, hel og hjam
vill hrifsa þetta eina bam!
AGNES
1 hljóði lengi harm ég bar,
þó háskann þekti ei eins og var.
BRANDUR
En fari’ ég burtu barnið lifir?
LÆKNIRINN
Það barn, sem faðir vakir yfir
um dag og nótt vill dauðinn eigi;
hann deyr ei, munið hvað ég segi;
en leiðið hann á lifsins vegi.
BRANDUR
Haf þökk!
(til Agnesar)
En fóðr’ hann fötum vel,
út fjörðinn stendur kóf og él.
LÆKNIRINN
(leggur hönd á herðar Brandi, sem horfir
um gættina)
Við heiminn ekkert sig að sveigja,
við sjálfan sig að vera beygja;
hann skal ei láta lítið, mikið,
hann láta skal: ei neitt eða’ alt;
en sjálfur ei að standast strykið.
Þá stund er manni er sagt: þú skalt
er offurlambið undan svikið!
BRANDUR
Hvað meinar þú?
LÆKNIRINN
Til móður þinnar
þú mælir dómsorð sektarinnar:
„Þér býðst ei nokkur náðargjöf
ef nakinn leggstu ei í gröf!“
Og þetta hróp er þér ei nýtt
við þá, sem hafa sárast strítt.
Nú hefurðu’ sjálfur hjartans kvöl,
nú hangir þú á skipbrots-fjöl,
en heljar-eldsins heiftarstaf
þú hendir nú svo fer í kaf;
og þeirri bók, er breyzkan sló
er bráðast fleygt i djúpan sjó;
nú liggur meir en lífið á
að láta barn sitt undan ná.
Á flótta suður fjörð og vík, —
á flóttu yfir móður lik; —
á flótta burt með kjól og kall,
því klerkurinn hefur messufall!
BRANDUR
inn (ráðviltur).
Hvað, var ég frá mér? Var eða er?
LÆKNIRINN
Þér verður nú sem vorkunn er,
og varla nokkur láir þér;
og síðan þú hefur seglin lækkað
þú sýnilega hefur stækkað.
Far vel! í þessum spegli spáðu;
þú færð þar sanna sálarbót
og sérð hinn rétta himinbrjót!
(fer).
BRANDUR
Nær fór ég öfugt? Nú eða þá?
(Agnes kemur út albúin til ferðar með barnið
í faðminum. Brandur sér hana ekki. Hún ætlar
að tala til hans, en hræðíst svip hans. 1 sama
bili kemur maður inn í gegnum hliðið. Sólin
gengur undir).
MAÐURINN 4
Þú átt hér háska-hatursmann.
BRANDUR
Já’ hér!
(ber á brjóstið)
MAÐURINN
Ég moina fógetann.
Mót sólu hlógu sáð þín bezt,
en svo kom hann með eiturpest.
Það kvis hann milli bæja ber
að bráðum prestlaust verði hér, —
hann segir að þú unir ekki,
þar önduð sé hún móðir þín.
BRANDUR
Og sé það svo?
MAÐURINN
Nei, þig ég þekki,
og líka hann með lastmál sín.
Því stöðugt hann þér stendur mót
þó steypt til fulls þér gæti aldrei;
ég veit ég þekki rógsins rót.
BRANDUR
En reynast kann hann skrökvi’ ei hót.
MAÐURINN
Þá fyllirðu’ oss með falsi’ og skvaldri.
BRANDUR
Ég?
MAÐURINN
Þú hefur sjálfur sýnt og kent
og sagt að Guð þig hafi sent;
að hjá oss ættir heima þú,
að hér þú skyldir boða trú;
sitt orð og kall mætti’ enginn svíkja,
og aldrei bugast hót né víkja.
Og köllun áttu leynt og ljóst,
þinn logi vermir ótal brjóst.
BRANDUR
Nei, hér er andans eyra sljótt,
og yfir flestum sálamótk
MAÐURlNN
Þú betur veist, fyrir verkan þín
hér víða blessuð sól nú skín.
BRANDUR
Hve míklu víðar myrkra spor.
MAÐURINN
En mundu, þú ert sólin vor.
1