Ísland - 19.03.1899, Blaðsíða 1

1. ársfj.
Reykjavík, 19. marz 1899.

m
N
N
N
N
N
El
THOLE
i
m
n
I
I
U er stærsta lífsábyrgðarfjelag á Norðurlðndum. |
m
N
N
N
i
Ábyrgðir þess nema nú rúmlega lOO milj. lirÓllíl.
Ábyrgðir teknar 1897 yorn 3575 að tölu;
var upphæð þeirra samtals 14,512,800 35LX*.
N
N
N
á
® ,THULE‘ borgar líftryggjendum hærri BOÍÍUS en nokkurt annaö fjelag. ®
iHi
0 Umboösmaöur fjelagsins fyrir ísland:
N
N
N
m
BernharÖ Laxdal, Akureyri. 1
Heimsins ódýrustu og vönduðustu
ORGEL«FORTEPtAHÓ
fást með verksmiðjuverði beina leið frá
Cornish & Co., Washington,
New Jersey, 77. 8. A.
Orgel úr hnottrja með 5 oktövum, tvöföldu
hljóði (122 fjöðrum), 10 hijóðbreytingum, 2 hnje-
spöðum, með vönduðum orgeistól og skóla, kostar
í umbúðum c. 133 krónur. Orgei úr hnottrje með
sama hljóðmsgui ko3tar hjá Brödrone Thorkild-
sen, Norge, minnst c. 300 kr., og enn þá meira
hjá Petersen & Steenstrup. Öil fullkomnari orgel
og íortepíanó tiltölulega jafnódýr og öll með 25
ára ábyrgð. Flutningskostnaður á orgeli til
Kaupmannahafnar c. 38 krónur.
Allir væntanlegir kaupendur eiga að snúa sjer
til mín, sem sendi verðlista meðmyndum o. s. frv.
Jeg vil biðja alla þá, sem hafa fengið hljóðfæri
frá Cornish & Co., að gera svo vel að gefa mjer
vottorð um, hvernig þau reynast.
Fulltrái fjelagsins lijer á landi:
Þorsteinn Arnljótsson.
Sauðanesi.
Frá útlöndum.
Khöfn, 4. marz.
Frakkland. Beaurepaire hefur verið óþreyt-
andi; hann hefur skrifað hverja greinina á fætur
annari til að svívirða fjandmenn sína; og honum
hefur orðið allmikið ágengt. Eins og getið var
um síðast hafði dómsmálaráðgjafinn skipað Mazeau
yfirforseta í hæstarjetti, að rannsaka kærur hans
á hendur þeim Loew og Bard. Mazeau komst að
raun um, að við gjörðir þeirra var ekkert vítavert,
en samt Iagði hann til, að Dreyfusmálið væri lagt
fyrir alla dómendur hæstarjettar, en það var til-
laga Beaurepaires. Œldar ástæður færði Mazeau
ekki fyrir þessari tillögu sinni, en samt gaf ráða-
neytið henni gaum og lagði þegar frumvarp þess
efnis fyrir þingið. Frumvarpinu var vísað til
nefndar og lagði hún eindregið á móti því. En
Dupny sat við sinn keip og kvað ráðaneytið fara
frá, ef frumvarpið yrði eigi samþykkt. Umræðurn-
ar í fulltrúarþinginu urðu eigi eins heitar og væntk
mátti; sá, sem mest og bezt barðist á móti þess-
umlögum, var Millerand sósíaiisti, en Dupuy varð
honum yfirsterkari, svo að frumvarpið var sam-
þykkt með 332 atkv. : 216. Halda menn að það
hafi mest stuðlað að því, að frumvarpið náði sam-
þykki þingsins, að þingmenn óttuðust ráðherra-
skipti. Gekk svo frumvarpið til öldungadeildar-
innar. Þar v&r búizt við meiri mótspyrnu; þó
mátti telja það víst, að það mundi eigi fella það,
með því að þá hefði bæðl ráðaneytið farið frá og
fulltrúadeildin verið leyst upp. Og eins og þá stóð
á, hefði það getað orðið mjög hættulegt fyrir ríkið.
En þá kom atburður einn, er enginn bjóst við, og
það var lát forsetans, Felix Faure. Hann varð
bráðkvaddur að kveldi þess 16. f.m. Dauðameinið
var heilablóðfall. Nú sáu allir frelsisvinir, að
lijer voru góð ráð dýr og að þeir þyrftu að taka
höndum saman við forsetakosninguna, svo að her-
sinnar og klerkavinir yrðu þeim ekki yfirsterkari,
því að þá hefði mátt búast við, að dagar þjóðveld-
isins hefðu verið taldir. Þjóðveldismenn, sósíalist-
ar og allir frjálslyndari þingmenn komu sjer sam-
an um að kjósa Loubet, forseta öldungadeildarínn-
ar. Hann gaf kost á sjer eptir áskorun Brissons
og fleiri góðra manna. Hersinnar og kierkavínir
vildu gjöra Meline að forseta, en hann er rammur
apturhaldsseggur og talinn viðsjáll. Beaurepaire
ætlaði líka að styðja þá og ijet skammirnar dynja
yfir Loubet og kvað hann hafa verið óþægilega
riðinn við Panamamálið o. s. frv. En nú brást B.
bogalistin, svo að heita mátti, &ð þessar árásir
styddu meir að kosningu Loubets en hitt. Mönn-
um varð enn ijósgra, hvílík hætta var á ferðum
og tóku því betur höndum saman. Laugardaginn
18. f. m. komu allir þingmenn saman til forseta-
kosningar í Versailles, eins og venja er til. Fór
sú kosning nokkurn veginn friðsamlega fram og
fjellu kosningar þannig, að Loubet var kosinn for-
seti með 483 athv., en Meline fjekk 279. Blöð
hersins og klerkanna voru eðlilega reið yfir þessu
og höfðu ýmsar hótanir í frammi, en þó urðu eng-
ar sjerlegar róstur og ætluðu endurskoðunarfjend-
ur að láta ekki til sín taka fyr en við greptrun
forseta, sem fór fram 23. f. m. Hið nýja tjelag
þeirra, er heitir „La patrie frangaise1' og vísinda-
maðurinn Jules Lamaitre er formaður fyrir, reri
að því öllum árum, að uppreisn og róstur yrðu
þá. Lamaitre og Deronléde gengu svo frækilega
fram, að jafnvel svæsnum apturhaldsseggjum, eins
og Brunetiére, aðalritstjóra „Revue du duex mon-
des“ ofbauð og drógu sig í hlje. En Iögreglan
hafði búið sig undir þetta, og greptrunin, sem var
með hinni mestu viðhöfn, fór fram allspaklega.
6. tölubl.
Deronléde var samt ekki af baki dottinn og rjeðst
með nokkrum fylgifiskura sínum í hermannaskál-
ana og hvatti Roget hershöfðingja að halda til
forsetahallarinnar og reka Loubet í brott, en gjöra
að vilja „ættjarðarvinanaa“. Haun brást illa við
og kærði Daronléde, og var hann settur í varð-
hald og situr nú þar ásamt öðrum fjelaga sínum,
og eru þeir ákærðir fyrir landráð. Leiddi þetta
til nánari rannsókna og hefur iögreglan nú Iátið
greipar sópa um öli skjöl „La patrie fransaise“
og fleiri pólitiskra fjelaga; sterkur grunur leikur
á því, að Orleanistar hafi ætlað að gjöra stjórnar-
byltingu við tækifæri, en það er eigi fullvíst enn,
hvernig ráðabrúgg þeirra hefur verið. Nú hefur
þingið tekið aptur til starfa. Formaður í öldunga-
deildinni í stað Loubets er kosinn Falliéres, ann-
ars heldur lítið þekktur maður, þótt hann hafi opt
verið ráðherra. Endurskoðunarfrumvarp ráðaneyt-
Í8ins var tekið til meðferðar í öldungadeildinni og
vísað þar í nefnd; nefndin mælti með frumvarp-
inu. Allsnarpar umræðnr urðu um það og var
má!iðrættí3 daga, en loks samþykkt 1. þ. m með
158 atkv. gegn 131. Sakamáladómurinn lauk við
rannsóknir sínar snemma í febr. og mun nú allur
hæstirjettur taka til starfa innan skamms. Sagt
er, að Manau krefjist þess, að Dreyfus verði sýkn-
aður og málinu eigi vísað til herrjettar á ný.
Frumvarp ráðaneytisins og framkoma þess hef-
ur mælzt mjög illa fyrir, því að það kemur í bága
við grundvallarsetningar laganna, að dómararnir
sjeu hindraðir í dómaraverkum sínum. Auk þess
er þetta gagnstætt stefnuskrá ráðmeytisias, og
það hefur jafnan barizt á móti tækifærislagafrum-
vörpum frá þingmanna hálfu, en nú gengur það
sjálft 1 broddi fylkingar fyrir slíku athæfi.
Sakamáladómur hæstarjettar hefur gjört þann
úrskurð í Picquartsmálinu, að ákæruatriðum skuli
skipt niður milli sakamáladómsins og herrjettar,
en mikilvægustu atriði, kemur hinn fyrnefndi til
að fjalla um og má geta nærri að hershöfðingjun-
um þyki súrt í broti, ef þeim tekst ekki að svala
reiði sinni á Picquart.
Lát Faures vakti sjerstaklega mikla athygli
vegna þess, að það kom svo óvænt, og að því er
virtist á svo óhentugum tíma, þar sem þessi
sundrung og flokkadrættir áttu sjer stað. Eu nú
er mesta hættan, er yfir vofði, að líkindum um
garð gengin. Frakkar sakua ekki mjög Faures,
þó munu þeir jaínan minnast forsetadæmis hans,
því að hann varð til að birta sambandið milli
Rússa og Frakka. Hann var maður stilltur og
gætinn, en enginn stjórnvitringur. Hann var ein-
dregið á móti endurskoðuninni, þó lágt færi. lít-
för hans var hin konunglegssta.
Hinn nýi forseti heitir fullu nafni Emile
Loubet. Hann er fæddur 31. des. 1838. Hann er
lögfræðingnr og hefur lengi verið málaflntnings-
maður í Montelímas. Á þiag var hann kosinn
1876, og hefur jafnan verið eindreginn þjóðveldis-
maður; brátt sýndi hann allmikinn dugnað á þingi,
því að hann barðist manna mest gegn ráðaneytí
Broglies 1877 og apturhaldsstefnu þess, og loks
varð hann foringi vinstri manna (þjóðveldismanna)
á þingi. 1885 fjekk hann sæti í öldungadeildinni
og 1887 varð hann ráðherra i ráðaneyti Tirards,
sem fjell eptir eitt ár. 1892 myndaði Loubet ráða-
neyti eptir beiðni Carnots forseta, og er hans
ráðaneytistíð all-minnistæð; þá gengu anarkista-
róstur fjöllum hærra, Panamamálið hófst o. fl., er
olli stjórninni mikilla óþæginda. Loks fjell ráða-
neytið í nóvember s. á. í jan. 1896 var hann val-
inn formaður í öldungadeildinni og hefur haldið
því síðan, þar til hann nú var valinn æðsti rnaður
á Frakklandi. Hann er kvongaður og á börn og