Alþýðublaðið - 20.01.1927, Side 4

4
ALEÝÐUBLAÐIÐ
1
IMsmæðt&E* i
Munið, að þvottadagurinn verður ykkurpriðj-
ungi ódýrari, ef pið notið
W ®old Dust.
Fæst alls staðar, í heildsölu hjá
Síurlaugfl Jóussysil & €o.
Simi 1680. Sími 1680.
M.s. Svannr
fer um Sand, Ólafsvíkur og Stykkishólm til
t$! Búðarðais
föstudaginn 21 p. m. — Tekið á móti fylgibréfum á fimtudag og
vörum til hádegis á föstudag.
Afgreiðslan.
G. WxTc SraðuiuuelssoKa,
Sími 744. — Gengið inn frá Hafnarstræti.
í verzluniimi „Parísu Sæst alls konar prjónasilki,
heklugarn, peiiugarn, bródergarn, skúfasiiki, baid-
eringarefni, guil og silfurstimur og
uppblutsleggingar.
rst i
eru vinsamlega beðnir að athuga
pað, að senda auglýsingar í blaðið
tímanlega, helzt daginn áður en
pær eiga að birtast, og ekki síðar
en kl. IOV2 Þann dag, sem pær
eiga að koma í blaðið.
„Þetta er rækalli skemtileg
saga, pó hún sé íslenzk,“ sagði
maður um daginn. Hann lá við
að lesa „Húsið við Norðurá",
fyrstu íslenzku leynilögreglusög-
una, sem skrifuð hefir verið hér
á landi.
Alpýðuflokksfólk! Athugið, að
auglýsingar eru fréttir! Auglýsið
pvi í Alpýðublaðinu.
Steinolía, bezta tegund, ódýr.
Hermann Jónsson, Hverfisgötu 88.
Sími 1994.
Hús jafnan til sölu. Hús tekin
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
Aðalstr. 11. Heima 11—1 og 6—8.
Frá og með deginum í dag sel ég beztu ensk
steamkol fyrir 60 kr. tonnið, 10 krónur skpd.
heimkeyrt. Lægst verð í bænum. Hringið í
sima 807. . rnm tm
,Mja!Iaru-dropiim,
Hafnarsíræti 17 uppi; gengið úr Koiasundi
Mjólk fæst. allan daginn í Al-
pýðubrauðgerðinni.
Gætið vel að, hverjfr það eru, sem
auglýsa í biaði aipýðunnár. '
Rjómi fæst í Alpýðubrauðgerð'
10 aura prVs kgr. Sóda, Kristal-
sápa 40 aura, Þvottaduft 45 aura
pakkinn. Sóiskinsápa, Blákka.
Laugavegi 64. Sími 1403.
8 aura Appelsínur. Vínber, Epli,
Bananar. sMerkjasteinn* Vestur-
götu 12.
Saltkjöt, Hangikjöt, Smjör, Tóig.
Ódýr sykur. Hannes Jónsson,
Laugavegi 28.
Persil, Flik Flak og Gold Dust,
Kristalsápa á45au.V? kg.Harðsápa
á 45 aura kg. Hermann Jónsson,
Hverfisg. 88. Sími 1994.
Ritstjórl og ébyrgðaraiaöur
Hallbjöi'B HalldöíssoB.
Alþýðuprentsmiðjan.
——— ----------------.—u— -----..
Upton Sinclair: Smiður er ég nefudur.
er kallaður stoð kirkjunnar. Sannarlega segi
eg yður: Sá, sem svíkur vinnumanninn um
ávexti iðju hans, er hættulegri en sá er
rænir á pjóðbrautúm, og sá, sem stelur ;rík-
inu og valdi stjórnarinnar, er faðir allra
pjófa.“ Þegar hingáð var komið, var búið að
draga spámanninn hálfa leið fram göngin.
En nú gerðust ný tíðindi. Án pess, að nokk-
ur hefði tekið eftir, höfðu nokkrir af íyigis-
mönnum Smiðs komið með honum inn í
kirkjuna, en pegar peir sáu, hvernig með
hann var faríð, hrópuðu peir: „Skömm!
Skömm!“ Ég sá Everett, ritara T—S, og
líorwsky, skrifara klæðskerafélagsins. Ég sá
mann stökkva að Everett og Jjósta hann
grimmilegt högg framan. á tanngarðinn og
tvo aðra menn ráðas-t á JitJa Rússann og
varpa hb.num til jarðar.
Ég stökk ósjálfrátt á fætur. „Ó! Skömm!
Skömm!“ hrópaði ég og ætlaði að hiaupa
fram í göngm. En ég varð að fara frani
hjá frænda mínum, en hann var alls ekki á
pví að lofa mér að verða mér tíl skammar.
Hann tók með báðum handleggjunum utan
um mig og prýsti mér upp að stóln.um fyrir
framan okkur. Hann er einn af tíu beztu
'golfleikunmiim í golíklúbb Vesturborgar, svo
að ég varð að hlíta pessum faðmlögum. Ég
barðist um, en mátti min éinskis annárs en
að hrópa: „Skömm! Skömm!" En frændi
minn hvíslaði hafðneskjúíega aö mér: „Þeg-
iðu! Settu pig niður, asninn pinn!“ Karó-
lína móðursystir hélt í frakkalaíið mitt, grát-
andi, og Jenny móðursystir var að pví komin
að falla í öngvit.
Baráttan tók skjótan enda, pví að menn úr
söfnuðinúm tóku pessa fáu óróaseggi og
vörpuðu peinr út og skipuðu sér síðan til
varnar til pess að vera vissir um, að peir
kæmust ekki inn aftur. Ég féll aftur ofan í
sætið mitt, en minn virðuiegi frændi hélt
pétt um handlegginn á mér með báðum
höndum, til pess að ég skyldi ekki hlaupa
yfir fangið á Karólínu og Jenny móðursystr-
um mín.um.
Séra Lettuce-Spray haíði staðið alian penn-
an tíma í stólnum án pess að mæla orð frá
vörum. En nú, pegar söfnuðurinn var að
komast í samt lag aftur, jrá mælti hann með
hinni frábæru stillingu |>ess manns, er aldrei
lætur „setja sig út af laginu": „Vér skulum
nú halda áfram guðspjónustunni." Og hann
opnaði tösku sína og breiddi handritið af
ræðunni fyrir framan sig og mæiti:
„Texti vor pennan dag er tekinn úr fimta
kapítuia guðspjails Matteusar, prítugasta og
níunda og feríugasta vers, og hljóðar pannig:
,En ég segi yður: Þér skuluð ekki risa gegn
meingerðamanninum, en slái einhver pig á
hægri kinn pína, pá snú pú einnig hinni
;að ho.iuni. Og við pann, sem vill lögsækja
pig og taka kyrtil pinn, slepp og við hann
yfirhöfninni.‘ “
XXXIX.
Ég sat, meðan ræðan var flutí og sam-
Kkotin .voru tekin og sunginn var seinasti
sálmurinn. Frændi minn reyndi að halda mér
enn lengur til pess að vara mig við og
skamma mig, en hann notaði ekki lengur.
líkamlegt afl, og ekkert annað gat haldið
mér. Þegar ég kom fram að dyrunum,
spuröi ég einn af kirkjuvörðunum um, hvað
orðið hefði af spámanninum, og hélt, að
hann kynni að vera í fangelsi. En svarið
var, að hópurinn hefði haft sig i burtu og
borið með sér pá, er særðir voru, svo áð
ég flýtti mér að horninu, par sem ég hafði
ski ið bifreiðina mína eftir, og áður en tíu
mínúíur voru Jiðnar, var ég kominn að Vest-
urgötu, par sem Smiður hafði tilkynt að
óhann ætlaði að tala.
• Það hafði ekkert verið sagt um paö í