Lögfræðingur - 01.01.1900, Blaðsíða 115

Menntun barna og unglinga.
115
ið; það þarf að liafa vit á því og eMa það, til þess að
kennslan í því verði fjörgandi og menntandi.
það er nú svo ástatt, að mesti lduti hinnar uppvax-
andi kynslóðar þekkir ekki einu sinni nafn Eggerts Ólafs-
sonar eða Jónasar Hallgrímssonar, og eptir því fer þekk-
ing manna í bókmenntum landsins að öðru leyti.
Um rjettritun má segja, að hún sje nú eins konar
þrætuepli. Hver kennari hefur rjett til að finna upp á,
liverri rjettritun sem vill. það er fyrirskipað og það með
rjettu, hvern einkennisbúning ýmsir embættismenn skuli
bera, fen þegar kennarar eru farnir að leyfa sjer, að heimta
af börnum og unglingum að þau færi móðurmálið jafnvel í
afkáranlegan búning, ef þeim ræður svo við að liorfa, þá
er auðsætt, að tími er kominn til að setja lög um þá
rjettritun, er hafa skuli í þeim skólum, er njóta styrks af
almannna fje.
Að öðru leyti skal ekki fjölyrða um rjettritun máls-
ins, heldur skal minnast á framsetningu þess. í sumum
skólum er höfð sú aðferð, sem er fyrirhafnarminnst, og
hún er sú, að láta þýða á íslensku kafla í útlendu máli;
í raun rjettri er engin aðferð skaðlegri fyrir móðurmálið,
því að þýðingar heimta töluverðan þroska og vald á mál-
inu, og nákvæm þýðing setur mikil bönd á framsetning-
una. Hitt er aptur á móti nauðsynlegt að byrja á því
sem fyrst, að láta börnin með eigin orðum skýra frá því,
sem þau þekkja, eða lýsa því, sem þau geta sjeðogskoð-
að. þ>etta skerpir athygli þeirra og opnar augu þeirra
fyrir fegurð náttúrunnar og því, sem fyrir þau ber.
Kennsla í reikningi er nauðsynleg til þess, að menn
geti haft stjórn á efnum sínum, og til þess að geta staðið
í viðskiptasambandi við aðra menn. f>egar menn athuga,
8*