Lögfræðingur - 01.01.1900, Blaðsíða 130

130
Klemens Jónsson.
er eigi haldin eptir innihaldi sínu, með fjárnámi eða með
aðstoð fógeta fengið sættina uppfyllta. Reynist sáttatil-
raunin árangurslaus, er málinu vísað til dómarans aðgjörða,
og er enginn frestur fyrirskipaður, þangað tit höfða má
málið, og má það því dragast eins lengi og vill.
Ef málinu er haldið áfram, verður kærandi að snúa
sjor til dómarans í því lögsagnarumdæmi, er hinn kærði
á heima í, og biðja hann um stefnu í málinu, um leið
og hann sýnir lionum sáttakæruna með áritun sáttanefnd-
ar um, að málinu sje vísað til dómstólanna eptir árang-
urslausa sáttatilraun. Dómarinn er skyldur til að búa til
stefnuna og skrifa hanai stefnan byggist alveg á sátta-
kærunni, og því er nauðsynlegt, að hún tiltaki sakarefnið
nákvæmlega. Hjer á landi eru hvergi haldin regluleg
fastákveðin þing, nema í Reykjavík, þar er haldið bæjar-
þing á hverjum virkum fimmtudegi, og svo manntalsþing-
in, sem eru haldin einu sinni á ári á vorin; dómarinn
verður jiví að tiltaka í stefnunni vissan dag til fyrirtektar
málsins við aukarjett, nema partarnir vilja stefna til
bæjarþingsins í Reykjavík eða til manntalsþinga, og geta
þeir þá stefnt sjálfir,af því þau þing eru fast ákveðin, og
kallast sú stefna utanrj ettarstefna, en rjettar-
stefna heitir sú er dómarinn gefur út, og er það venju-
lega ráðlegast að nota þá stefnu, því þá er meiri vissa fyr-
ir því, að stefnan sje lögum samkvæm. í stefnu þessari
innkallast mótparturinn, sem nú nefnist hinn stefndieða
verjandi, til þess að mæta á vissum stað og stundu, til
þess að svara til sakar og þola dóm. Stefnandi eða
sækjandi, eins og hann nú nefnist, lætur því næst hina
lögskipuðu stefnuvotta birta stefnuna fyrir liinum stefnda,
og eiga þeir að skrifa á hana, hvaða dag þeir hafi birt