Nýja öldin - 01.03.1899, Blaðsíða 53

Bókmentir vorar.
53
is“, hugsunarlaus annáls-upptíningur úr útlendu riti (en
þagað um heimild, sem rithvinnar gera); urmull tekinn
með af því sem litlu eða alls engu varðar, en tiltölulega
of h'tið af því sem nokkurt lið er í fyrir lesendur að vita.
Þýðarinn (því alt er þýtt) hefir verið að bisa við að þýða
með orðbókar-aðstoð, en ferst það all-óhöndulega. Skraut-
skriftin, sem hann talar um („skonskrivning") er ekki
annað en glögg og snotur rithönd. Auðvitað þýðir „skon-
skrivning" eftir orðunum „skrautskrift" (Kalligrafia) og
er stundum haft í þeirri merking; en það er ekki sú
skrift, sem kend er á búnaðarskólunum. „í sumum
fylkjum í Bandaríkjunnm er jarðyrkjufræðin kend við lægri
skóla“, segir höf. Hefir hann nokkurt hugboð um mun-
inn á fylkjum og ríkjum í Bandaríkjunum ? í hvaða
„fylkjum" er það að jarðyrkjufræði er kend? Og hvaða
skólar eru það, sem hann kallar „lægri skóla“?
„Ársrit“ garðyrkjufélagsins er þarft og gott rit, ja-fn-
lítið sem það er. En því í hamingjubænum er félagið
að amstrast í og kosta upp á að gefa þetta krili út
sem sérstakt rit? Því setur það ekki heldur alt ritið
í „Búnaðarritið". Það kæmist þar fyrir, og varðveittist
þar betur; enda hægt að taka sérprentun af því fyrir
félagið.
Um „Plóg“ (ómyndarskrípið, sem hann gefur út
„búfræðingurinn, sem ekki þekkir fífilinn “) höfum vér
áður talað í „N. Ö.“ og er hann ekki meira umtals
verður.
Yér höfum séð á auglýsingum í blöðun-
„Lögfræðingur“. um, að tveir árgangar sé út komnir af
árriti með þessu nafni, og má ætla að
það sé þarft og gott rit, þar sem útgefandi þess er Páll
Briem amtmaður. En eigi höfum vér séð ritið og þekkj-
um það því að engu.