Alþýðublaðið - 24.01.1927, Blaðsíða 4

4
ALEÝÐUBLAÐIÐ
Bókanppboð
Næstkomandi þriðjudag og miðvikudag í
Bárubúð kl. 1 eftir hádegi.
Verður par selt feikna úrval af íslenzkum og
útlendum bókum.
Fræðibækur, Sögubækur, Tímarit, Blöð,
Ljóðmæli:
Eggert Ólafsson, Jón Þoriáksson, Jónas Hall-
grímsson, Bjarni Thorarensen, Þorsteinn Erlings-
son, Matth. Jochumsson, Guðmundur Guðmunds-
son, Einar Benediktssön, Hannes Hafstein,
Steingrímur Thorsteinsson, Bólu-Hjálmar og
fjöldi annara.
Lögfræði, Læknisfræði og Guðfræðibækur,
Vikublöð, Mánaðarrii, Dagblöð og Kosninga-
blöð. — Nær alt, er út er komið hér á landi.
Skirnir 100 ára, Félagsrit, Andvari, Tímarit
Bókmentafélagsins, Almanök, Bunaðarrit,
Ægir, Óðinn, Iðunn eldri og yngri, Eimreiðin,
Árbækur Esphólíns og Fornmannasögur og
ótal margt annað.
hefir fengið mikið úrval af ails
konar vörum frá París, nýtízku
kvenhattar mjög fallegir og ódýrir.
Golftreyjurnar eru komnar aftur í
miklu úrvali. Drengjafötin nýkomin.
Sparið nú peninga yðar með pví
að verzia í
KLOPP.
Eyjablaðfð,
málgagn alpýðu í Vestmanneyjum
fæst. við Grundarstíg 17. Útsölu-
maður Meyvant Hallgrímsson. Sími
1384.
Saiijöa*,
Ostar.
Nýkomið.
Verzl. Sjöt og Flsknr.
Laugavegi 48. Sími 828.
Stðlknr og taglr,
sem vilja selja Alpýðu-
blaðið á götunum komi
í afgreiðsluna kl. 4 dagl.
Drjúgur er
„Mjallar“~dropmn.
Konur!
Biðjið um Smára*
smjörlíkið, pví að
pað er efa&isbetra en
alt anaiað smjörliki.
Piisiiitd k@. smít
firzkui*
Stelnbíís-rlkiingur
selst ódýr't í stærri
og smærri kaupum.
Theodér M. SiBHif eirssoa,
Nönnugötu 5.
Símí 951. Sími 951.
Utbreiðið Aljiýöublaðið !
Aiolýseadir
eru vinsamlega beðnir að athuga
pað, að senda auglýsingar í blaðið
tímanlega, helzt daginn áður en
pær eiga að birtast, og ekki síðar
en kl. IOV2 pann dag, sem pær
eiga að koma í blaðið.
„Þetta er rækalli skemtileg
saga, pó hún sé íslenzk," sagðí
maður um daginn. Hann lá við
að lesa „Húsið við Norðurá",
fyrstu íslenzku leynilögreglusög-
una, sem skrifuð hefir verið hér
á landi.
Alptjduflokksfólk! Athugið, að
auglýsingar eru fréttir! Auglýsið
pví í Alþýðublaðinu.
Miðaldra rnaður, vanur sveita-
vinnu, óskast á sveita heimili á
Norðurlandi. A. v. á.
Sokkar — sokkar — sókkar frá
prjónastofunni Malín eru íslenzk-
ir, endingarbeztir, hlýjastir.
Veggmyndir, fallegar og ódýr-
ar, Freyjugötu 11. Innrömmun á
sama stað.
Brauð og kökur frá Alpýðu-
brauðgerðinni á Vesturgötu 50 A.
Saltkjöt 55 aura kg. — Alt
með Hannesarverði í Vöggur.
Laugavegi 64. Sími 1403.
Hvítkál, Gulrófur, Kartöflur,
Kex á 1 kr. 3/2 kg. Ódýr sykur.
Hermann Jónsson, Hverfisgötu 88,
sími 1994.
Fyrir dömur! Hvergi betrí né
ódýrari viðgerðir á snjóstigvélum,
en í Gúmmívinnustofunni Lauga-
vegi 76. ________
Ritstjórí og óhyrgðarmaður
Hallbjðrii Halldórssoa.
Alþýðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair: Smiður er ég nefndur.
og ég gat ekkert annað gert en að fara í
humátt á e ftir, — vesalings, lítilJ, ríkur
drengur með stóra bifreið, en engan til pess
að aka með í henni og engan, sem skifti
sér hið allrá minsta af honum.
Vagninn hélt til fangelsis borgarinnar. Mér
brá nokkuð við petta, j)ví að ég hafði verið
að búast við/ að hópurinn yrði aliur tekinn
fastur, pegar minst vonum varði, vegna pess,
að ákæra væri komin frá kirkjunni. En Smið-
ur virtist ekki hafa áhyggjur af pví. Hann
langaði til að heimsækja verkfallsmennina,
sem teknir höfðu verið fastir fyrir fram-
an „Prinzinn“. Hann og nokkrir aðrir stóðu
f'yrir framan stóru, járnbentu hurðina og
háðu um leyl'i til jjess að fara inn, en mikiil
mannfjöldi safnaðist 'álengdar og glápti á
pá. Ég sat í bifreiðinni og horfði á, en setn-
ingar, sem ég haiði lært í fyrstu bernsku,
komu upp í huga mér: „Sjúkur var ég,
og pér vitjuðuð min; í fangelsi var ég, ög
pér komuð til mín.“
, En pað virtist svo, sem sunnudagur væri
ekki heimsöknartími í fangelsinu, og litli
hópurinn sneri á braut. Þegar peir voru að
fara upp í vagninn, pá kom ég auga á tvo
skuggalega menn koma út úr fangelsinu,
Útlit peirra var á pá leið, sem ég hafði
lært að pekkja að væri leynilögreglumenn.
„Hvérs vegna fá peir ekki að fara inn?“
kaliaði einhver i pyrpingunni. Annar ieyni-
Jögreglumaðurinn leit um öxl sér, glotti og
sagði: „Við lofum peim btflðlega að koma
inn. Þér megið reiða yður á pað!;“ •
Vagninn tók nú aftur að mjakast áfram.
Þetta var eineykisvagn, og frétti ég síðar,
að einn af samlöndum Korvvskys hefði átt
hann. Maður pessi, Simon Karlin, stundaði
iélega atvinnu með pví að annast smávegis
flutninga par í nágrenninu, en nú var hann
svo hugfanginn af Smiði, að hann hirti ekki
um neitt annað én að aka með hann fram
og aftur. Ég get pessa vegna pess, að daginn
eftir var hent mikið gaman að pví í blöð-
otnum, að guðsmaðurinn hefði ekið um borg-
ina í hálf-brotnum vöruvagni, sem dreginn
hefði verið af liðaveikri og haltri bikkju.
Flokkurinn hélt til eins af fátækrahverfum
borgarinnar og nam staðar fyrir framan
verkamannskofa við stræti, sem ég hafði
aklrei áður heyrt getið um. Ég komst að
raun um, að petta var heimili Jakobs, smiðs-
ins, og á prepunum stóð konan h-ans og
sægur af börnum, faðir hans- og möðir og
nokkuð f-leira fólk, sem ég vissi aldrei nein
dei.’i á. Það voru ýmsir, sem höfðu gengið
á eftir vagninum aila leiðina, og nú bættust
fleiri í hópinn, sem báðu spámanninn að
tala til peirra og lækna sjúklinga peirra.
Það var. eins og alt h,ans iíf ætJaði að fara í
petta, pví að h-ann átti bágt með. að neita
nokkrum. En loksins sagði h-ann pelm, að
peir yrðu að vera rólegir, og hann gekk inn
í húsið. Jakob skipaði sér sem vörður í
dyrnar, en ég sat kyr í bifreiðinni, pangað
tii f-ólkið h-afði tínst í burtu. Það var engin
ástæða til pess að leyfa mér inn, en Jakobi
pótti sýniiega vænt um að sjá mig, og hann
lofaði mér að bætast í hópinn, sem safnast
hafði saman á heimili hans.
Ever-ett var parna meðal annara og h-afði
nú pvegið 'blóðið framan úr ser, en hann
h-afði ekki getað komið tönnunum aftur í
munn sér né Jæknað bólguna, sem eitt sinn
hafði verið efri vör hans og nef. Og parna
var Korwsky, sem nú gat setið uppi og
brosað dauft, og enn voru þar tveir menn,
sem ég þekti ekki, en voru að reyna að
bæta úr skrámunum á andiiti sér. Smiður
bað fyrir peim öllum, og þeir komust í
betra skap og þ-ótti gaman að segja frá
æfintýri sinu, og sagði hver frá jrví, er
fyrir hann hafði komið. Ég tók eftir pví, áð