Freyja - 01.05.1898, Síða 4

4
FREYJA. MAÍ 1898.
FREYJA.
íslenzkt kvennblað, geflð út af Mrs.
M. J. Benedictsson, Selkirk, Man.
Kemur út einusinni í mánuði og
knostar:
um árið....................$ 1,00,
um 6 mánuði...............$ 0,50,
um 3 mánuði...............$0,25.
Borgist fyrirfram.
Auglýsinga verð: þumlungur í ein-
földum dálki 25 c., á stærri auglýs-
ingum afsláttur eftir stærð og tíma-
lcngd.
Hvenær, sem kaupandi skiftir um
bústað er liann beðinn að láta oss
vita það.
Allar peninga-sendingar eða a,nn-
að, sem ekki snertir ritstjórn aðeins,
sendist til Freyju.
Utanáskrift til blaðsins er:
Freyja Selkirk P. 0. Man. Canada.
Ritstjóri (Editor).
Mrs. M. J. Benedictsson.
Er strið lieiðarlegt?
Stríð er Jieiðarler/t
fijrir þá sem vernda
með því heiður og
rétt fuðurlandsins
. .. _ og
Fyrir þáhverra sverð.
er verndarmúr liins
undiroltaða gagnvart
harðstjóranum.
Vcraldarsagan sýnir að stríð, upp-
reist — hefur oft og einatt verið hin
síðustn úrræði undirokaðra, þjóða, og
hafa þau endað misjafnlega. Stund-
um hefur uppreist sökt inum undir-
okuðu vesalingum í enn dýpra eymd-
ar ástand, og stundum hefur upp-
i’eistarmönnum tekist að brjóta af
sér hlekkina, og verða frjálsir. Stund-
um liefur líka stríð verið haflð til
að svala metorðagirnd, hefnd eða
drottnunargirni einstakra manna og
í þeirii skilningi er það óheiðarlegt.
Þannig löguðum liernaði er engin
bót mælandi. Slíkur liernaður hef-
ur úppsvelgt líf og eignir margra
miljóna manna, kvenna og barna.
Af slíkum liernaði hefur stafað óút-
segjanleg bölvun fyrir lönd oglýði,
Spursmáiið er því ekki um lrinn
liðna tíma, heldur yfirstandandi tím-
ann.
Þaðer voðalegt að stríð skuli þurfa
að eiga sér stað nú á þessum sið-
menningar árum, við lok 19. aidar,
— stríð með öllum sínum óttalegu
afleiðingum, stríð, sem eftirskilur
munaðarlausar ekkjur og föðurlaus
börn, sem sendir dauðans skugga
nótt inn á heimili sem áður voru
hamingjusöm, sem lœtur angistar-
stunur deyjandi ástvina hljóma i
eyrum syrgjandi mæðra og eigin-
kvenna, systra og barna. Því eru
menn þá svo blindir að gefa sig út í
stríð, mæðurnar, systurnar og kon-
urnar — að sleppa ástvinum sínum.
Er það röttlátt að stjórnimar hafi
rétt til að kalla þúsundir manna út
í dauðann? Og því hlýða mennirnir
þessu kalli?
Það er réttlátt aðeins, þegar menn-
irnir hlýða fyrir þá sök, að kallið er
sprottið af hinum göfugustu hvöt-
um sem nokkru sinni hafa komið
manrii til að offra lífi sínu fyrir aðra,
á altari mannkærleikans.
Hversu oft liafa ekki björgunar-
menn lagt út í hið ólgandi haf upp
á líf og dauða, til að bjarga skip-
brotsmönnum úr klóm dauðans.
Angistar stunur Armeníu-manna
liafa, hljómað í eyrum alls hins ment-
aða heims, þangað til sérhver taug
licfur titrað af geðshræringu, og sér-
hvert ærlegt hjarta hefur langað,
óskað og beðið um hefnd á böðlum
þeirra, og langað innilega til að
hjálpa þeim, og margir hafa gjört
það, k þann hátt sem það var mögu-
legt. Hvað var það sem hélt um
hendur stórveldanna, að skakka
þann grimdar leik. inna æðisgengnu,
dýrslegu Tyrkja, fyr en gjört
var, og á eftirminnilegri liátt? Sann-
arlega var það ekki mannkærleiki.
Og þegar loksins andláts og kvala
stunum þeirra, slotar, tekur heimur-
inn eftir upptökum annars slíks leiks.
Hin smáa Cuba-þjóð rís einu sinni
enn upp á móti böðlum sínum, og
liin kjarkmiklu fi'clsisorð Patrick
Ilenry’s ‘give me Liberty or give
me Death’ eru þar endurtekin í
verkinu. Og þeir eiga við böðla
sína án verplegra afskifta umlieims-
ins — lambið við týgrisdýrið — í
heilt ár, og heimurinn starir liissa
á þessi blóðugu viðskifti. Oubamenn
óska eftir viðurkenningu sjálfstæðis
og sjálfstjórnar sinnar af inum sið-
uðu þjóðum heimsins, en árangurs-
laust þangað til hin göfgasta þjóð
heimsins verður til að taka kröfur
þeirra til greina á sama liátt og þeir
sjálfir höfðu óskað að Evrópu þjóð-
irnar gjörðu sör til handa fyrir 100
árum síðan. Það eru menn þessarar
þjóðar, sem í þúsunda tali gefa sig
fram til að rétta hluta lítilmagnans,
án efa í fullri von og vissu um það
að föðurlandið sjái um ástvini sína,
ef þcir falli og með fullri sannfæi-
ingu fyrir heiðarleik þessa stríðs.
Og hver skyldi dyrfast að neita því
að það sé heiðarlegt. Yör óskum
og vonum og biðjum i nafni mann-
úðarinnar og frelsisins að inn þrek-
mikli verndari réttlætisins og frels-
isins, nágranni vor Jónatan sjái ina
hugrökku sonu sína fyrst reka óvin-
ina -— fjendur mannúðarinnar og
frclsisins — burt af Cuba, og að
Cuba undir vernd hans sjái sem
fyrst sól frelsisins uppljóma og lýsa
næturskuggalaust yflr sín frjófsömu
lönd.
Húrra fyrir The Stars And Strip-
es, rnerki frelsis og mannúðar.
I næsta númeri skulum vér sjá
hvort ómögulcgt sé að koma í veg
fyrir stríð, hvað því standi mest til
fyrirstöðu og hvernig rneigi sigra
þær fyrirstöður.
Kvennlegheit.
Af öllum þeim eiginlegleikum,
sem sannarlega kvennlcgri konu
eru nauðsynlegir, er sjálfsvirðing
fyrst og helzt. þessum eiginlegleika
fylgir að sjálfsögðu hin hógværa
þægilega kurteysi, sem aldrei líður
konunni að fara yflr viss takmörk
gleði eða sorgar, aldrei líður henni
að láta mikið yflr velgengni sinni,
né kvarta yfir mótgangi sínum; sem
kennir henni að líta mildum með-
aumkunar augum á sigraðan óvin
og gefur lienni þrék til að bera fall-
ið ef það er óumflýjanlegt, sem gefur
konunni sálarþrek til að vera hinn
góði engill heimilisins, sem hún
stjórnar, þrátt fyrir alla þá erfiðleika
sem þeirri stöðú er samfara, hjálpar
lienni tii að fullnægja hinum þungu
skyldum sem eiginkona og móðir
hlýtur að fullnægja ef heimili henn-