Freyja - 01.05.1898, Page 8

8
FREYJA. MAÍ 1898.
SELKIRK.
Náttúran er búin að breiða grænt
klæði undir fætur vora og froskarnir
og fnglarnir komnir í sinn vanalega
kappsöng, sérhvað singur sín vorljóð.
Fólk er óðum að flytja í bæinn
bæði úr Argyle og Nýja-íslandi.
Þjóðólfur hefur nýlega borist oss
að heiman. Yér erum ritstjóranum
þakklátar fyrir hann, og hlýleg orð
í garð Freyju. Samt vildum vér gefa
þá skýringu að Freyja er gefin út af
konu, ekki ‘konum’ í Selkirk.
Gefið gætur að auglýsingum í
blaði voru það getur sparað yður
nokkra dali á ári; munið eftir að
nefna Freyju um leið og þér kaupið.
J. A Sigurðsson prestur, var hér
á ferð þann 12. þ. m. Hann talaði í
Isl. kyrkjunni; var að kveðja hér
áður hann fœi'i heim til Islands. Vér
óskum honum góðrar ferðar og biðj-
um að heilsa heim.
Fjöldi af Ný-Islendingum eru hér
á ferð um þessar mundir. Frá Gimli
voru þeir Mr. G. Þorsteinsson, J. P.
Sðlmundsson, J. Kafteinn og fleiri.
Mr. E Ólafsson var hér á ferð um
daginn og fór til Winnipeg aftur
eftir eins dags dvöl-
Takið eftir auglýsingu Ben. Sam-
sonar, í blaði voru.
Fiskifélögin leggja af stað um
þessar mundir; í þjónustu þeirra
verða margir landar eins og að
undanförnu.
Hlíf Guðmundsdóttir fór upp til
Winnip. til þess þann 19. að sitja
brúðkaup dóttur sinnar Jónínu, og
Guðmundar Kristjánssonar, Freyja
óskar brúðhjónunum til lukku.
Til minnis,
Good-Templars hafa fundi sína á
föstudag; kappræðufélagið á mið-
vikudag; kvennféi. Vonin á þriðju-
dag; Forester stúkan á mánudag; og
kyrkju kvennfél. á miðvikudag;
Tombóla var haldin á Pearsons
hall þann 6. þ. m. sem var fremur
ílla sókt, hefur það sjálfsagt stafað af
því að hún var illa augiýst; án efa
hefði hún verið betur sótt hefði fólk
alment vitað um hana, þar eð ágóð-
inn átti að renna í sjóð bláfátækrar
og munaðarlausrar konu og barna.
Vér erurn Miss R. Árnason þakk-
látar fyrir lista af 14 nýjum áskrift-
um að Freyju. Breiti aðrar þareftir.
Þann 18. maí hélt kvennfél, Vonin
samkomu í Templarahúsinu nýja.
Þar var leikinn Narfi af fjöri og list
Program var dágott og fríar veiting-
ar. Sámkoman var yfir höfuð skemti
leg og myndarleg.
Lady of the lake liggur ferðbúin
á höfninni. Hún er nýmáluð og in
tígulegasta. Mr. J. Sigurðsson hefur
verið í bænum um nokkurn tíma,
til að búa út sína fiskiútgjörð.
Þann 5 þ, m. var hér haldinn al.
mennur fundur til að rœða um Isl.
dag. Fundur þessi var ílla sóktur;
og það, af fólki sem kom, sýndist
alveg áhugalaust, að undanteknum
fáum 17. júní mönnum. Niðurstaðan
varð því sú, að íslenfiingadag
skyldi halda hör þann 17. júní
eins og í fyrra.
Séra M. J. Skaftason frá Winnipeg
kom hingað niður eftir og messaði
í Goodtemplara húsinu þann 22.
þ. m. - um morguninn og flutti fyr-
irlestur um kvöldið, hafði því nær
húsfylli í hvort skifti. Fyrirlesturinn
var um þjóðsagnir og var mjög
merkilegur.
Hlýleg orð, mannúðleg umgengni,
og varúð fyrir því að meiða tilfinn-
ingar annara, er ekki stór útlát; samt
er það óútsegjanlega mikils virði.
Að gleyma því, er óbætanlegt tjón.
Óbætanlegt, þegar þú hugsar til allr-
ar þeirrar saklausu gleði, sem það
hefði getað aflað þér. Óbætanlegt,
þegar þú skoðar alla þá blessun. sem
mannkærleikurinn hefur í för með
sér. Óbætanlegt, þegar þú lítur á
hinn andvarpandi, líðandi, stríðandi
mannheim, á hörmunganna djúp,
sem þú hefðir getað hjálpað til að
brúa, meðan þú svafst á koddagjá-
lí fisins og löttúðarinnar.
Robertson.
Munið eftir auglýsingu Freyju.
KVÆÐT,
flutt á samkomu kyrkiukvennfél.
í Selkirk, á sumardaginn fyrsta af'
Gesti Jóhannssyni.
Nú kveður vetur furðu vel og fljótt;
í fréttum ég það einkanlega segi;
hann hverfur eins og niðamyrkurs
nótt
sem nauðug flýr, þá ljóma slær af
dcgi.
I morgun fyrsti sumar-röðull rann,
þá rýmdi myrkur, dags af ljóma
lirakið,
og þessi dagur, það er einmitt hann,
sem þúsund fagnaðs raddir hefur
vakið
Á Fróni heyrðum fyrsta lóu kvak,
svo friðar blítt á þessum sumar degi,
og svo var henni létt um tungutak,
að tóna slíka menn fá numið eigi.
En þótt ei gætum numið lag við ijóð,
er lóan söng á vorum æskudögum,
þá semjum nú vorn sumar fagnaðs
óð,
og syngjum hann með öðrum nýrri
lögum.
Og blessað sumar, hlyntu að vorum
hag,
og liafðu á þínum börnum sterkar
gætur,
á hverri stund og dýrðar bjartan dag
oss dreyma láttu um þínar fögru
nætur.
Og þá, sem lifsins þraut um vetur
skjól,
í þínum faðmi láttu varma kenna,
og lát þú öllum sælu bjarta sól
úr sálar djúpi’ á hverjum morgni
renna.
BARNA KRÓ.
Niðurlag frá þridju hlaðsíðu.
eins nátturlega eim og hún hefði verið
móður þeirra. Eftir það var henni siept
gjörði hún þá enga tiiraun til aðstrjúka.
Ungamæður tvær reyndutil að tælafóst
ur börn uglunnar, varð hún þá ákaflega
reið, og réðist á þær báðar svo grimd-
arlega að bóndi varð að hjálpa þeiix.
Eftir það dyrfðist engina að áreita hana
svo hún var einvöld yfir fjósinu og
grendinni. Hún slepti þeim ekki úr um-
sjón sinni fyr en þeir vorn fulivaxnir og
höfðu sjáltir fjölskyldum fyrir að sjá.
Finst ykkur ekki að uglan hafi borgað
bónda lifgjöflna ?