Freyja - 01.07.1903, Page 2

194
FREYJA
Mér finns ég heyra’ inn sama söng
er söngstu fyr á dögum,
þá voru ei dægrin dimm né löng
né dottaö undir lögum.
Og nœsta vor ég veit oss hjá
aö viltu syngja betur.
En ef þú oss ei flýðir frá,
þá flýði burtu, vetur.
, ., E. S. Guðwundsson.
SSLg'S,.
Það skeði einu sinni A öndverðum dögum mannkynsins, að þrjátíu
og þrír menn komu sfer saman uin að ákveða örlög þess. En svo fór
sem oftar, að þeim gat ekki koniið saman um allt, og réðu þeir því af
að ganga til atkvæðis um Agr'einingsefnið og var það að rAði haft. En
svo fdr, að atkvæðin urðu jafnmörg á báðar hliðar. „Hvernig gat; það
skéð,“ segir þú, „fvrst mennirnir voru þrjátfu og þrír?“ Það skeði
þanuig, að einn af þessum rnönnum lfafði tekið sér heldur mikið í staup^
inu og sofnað rött áður en atkvæðin voru tekin. Nú var úr vöndu að
ráða. Loks kom þeim saman um að ganga til atkvæða í annað sinn, og
svo vargjört. Þá ýtti annar flokksforinginn við kunningjanum sem svaf,
og biður hann upp standa, þvi nú sé gengið til atkvæðis. Maðnrinn
stekkur upp með aridfælum, fer að nudda stýrurnar úr augum sér . r
verður þ<‘ss þá var, að verið er að telja atkvæði, seni greidd voru með
handa uppréttingu, svo hann flýtir sör að rétta upp hendána lika.
„Seytján móti sextán,“ hrópaði sá sem vakti hann, ,,ög liefi unnið.“
Þegar maðurinn sein svaf, vissi hverjum hann hafði gefið atkvæði
sitt, varð hann niðurlútur mjög og labbaði sig burt. flann hafði lieitið
hinum foringjanum fylgi. sínu.
Af þessu sjáið þér, að jafnvef sofandi maður getur með atkvæðí
sínu ráðið örlögum heilla þjóða.
Ilvérsuoft skyl'du drukknir menn, og þar af leiðandi viti sínu fjær
hafa sett stjórnendur vora í embætti sín?
(Lauslega þýtt.)
ELSTA LÖGGJÖF í HEIMI.
Eftir REVÍÉW OF RFVIEWS.
(Niðurl.)