Freyja - 01.03.1905, Blaðsíða 13

VII. 8.
FRE\Ja
207.
nv'nnlega hjarta, stranglega eftir réttindum sfnum. Þrátt fyrir
það að þjóðfélagið hefir sett það í grindur, út íyrir hverjar því er
bannað að horfa, sprengir þetta veika hjarta, allar slíkar grindur,
alla ‘jötra af sér, til þess að hlýða œðri lögum og helgara lögmáli
—lögmálináttúrunnar, ogflýgur útí sólarljós eðlilegrar endurgoldinn-
ar ástar. Hið helga lögmál frelsisins er þrykkt á sérhvert mann-
legt hjarta með óafmáanlegu letri, hversu sem það kann um lengri
eða skemmri tfma að hyljast undir ís fégirndar og þjóðfélagslegrar
siðvenju. Þó þér dragið alla hugsanlega slagbranda fyrir dyr hjart-
ans, þá brosir ástin að þeim, því hún veit sér veg yfir allar torfær-
ur jafnvel þær,sem villudýr merkurinnar ekki myndu voga að fara.
,,Ó, þú heilaga, heilaga ást! Ó, hversu þínu frelsandi al-
mætti hefir verið misboðið! Lágbornar girndir, sem brenna sig
inn í hjörtu manna hafa verið misskildar og kallaðar þínu helga
nafni—hafa verið teknar fyrir þinn h e i 1 a g a e 1 d . Astin, heilög
og hrein, hreinsar og upphefur hjartað, vekur það til framsóknar
og lofsverðra framkvæmda—til heiðarlegs lífernis, þar sem girnd-
irnar einar, úttauga líkama og sál, og sökkva þrælum sínum niður
í djúp eymda, synda og svívirðinga.
,,En hversu fáar eru ekki þoer mæður, sem kenna börHium
sínum að þekkja mismuninn á sannri ást, og þessum girndar bruna?
Hversu margar mæðurgefa ei dætursínar, ungar og saklausar, grá-
hœrðum syndaselum, glaðar og ánœgðar, sé gull þeiria nóg, og
heimurinn kallar það, ,,ágœta giftingu, “ þó að hjörtu þessara
sömu dætra hrylli við nálœgð þeirra, allt þar til, að dauðinn af
náð sinni, stillir þau í faðmi sínum.
, ,Farið til bústaða inna dauðu og sjáið hvað margar ungar,
elskandi eiginkonur og mœður hvíla þar. Farið á spítalann og
horfið á in starandi augu kvenna þeirra, sem vitna um afleiðingar
hjúskapar bölvunarinnar, um eignarrétt eiginmannsins á iíkama
konunnar sinnar og misbrúkun hans á þessum viðkvæma h 1 u t.
Farið landið á enda —veröldina á enda og lesið í augum og svip
þeirra sem þér mœtið, vitnisburðinn um örmagna sálir, sviknar
vonir, sundurkramin hjörtu—og allt þetta fyrir þrœllyndi mann-
anna á meðbræðrum þeirra,en sérstaklega varmennsku þeirra í við-
skiftum þeirra við k o n u n a.