Freyja - 01.03.1905, Blaðsíða 20

ain a k i o.
Stanley œttarblettirnir.
—o—
,,Hann Jón ætlar aö koma meö konuna sína, “ sagöi liver öör-
um og öllum þótti þaö gleöi tíöindi, því hann var elzta Og eina
gifta barniö af tíu systkinum.
Fólkiö hans—foreldrar hans og systkini höföu aldrei séð kon-
una hans, og nú heföi hann ekki komið með hana hefði hún ekki
verið lasin, því hann hélt breytingin kynni aö gjöra henni gott.
Móðir hans sagöi ekki neitt við þessari klausu r.r bréf.nu hans
sem kunngjörði því komu þeirra hjónanna. En eigingirni barn-
atina hennar kæruleysislega sögö, eins og t. d. í bréfkaflanum þeiin
arna, og ósögð, eins og hún kom svo oft fram í daglegri breytni
þeirra, haföi oft orsakaö henni hjartverk, og aukið henni margan
snúninginn.og hún fann til þess,þó hún boeri það meö þögn og þol-
inmæði. Hví gat Jón ekki skriíaö,aö hann langaöi svo til aö sýna
fólkinu sínu konuna sína, aö hann þyldi ekki lengur viö fvrir ó-
þreyju, eða eitthvaö þess háttar? Það hefði glatt móöur hans, ó,
svo undur mikið. En þrátt fyrir þaö var nú allt á tjá og tundri aö
búa undir korfiu þeirra ungu hjónanna, og mainma var œfinlega
umhyggjusömust og úrræöa bezt. Hún var nú samt ekki laus viö
vonbrigði þessi koma þeirra, því Jón haföi talaö svo mikiö um
fegurö konunnar sinnar aö það var ekki von, að nokkur mannleg
vera gœti uppfvllt vonir fólksins í því tilliti.
Þaö sá laglega, glaðlega og stillilega konu—ekkert afbragðs
fallega en svo góðlega. En augun hennar voru undur falleg, svo
björt og svo hrein. Jón var líka talsvert breyttur.
,,Hann er miklu kurteisari en hann var, “ sagði móðir hans,
þegar þau, þreytt eftir ferðina voru komin inn í svefnherbergi sitt.
,,Hann er í skóla hjá konunni sinni, “ sagði einn bróöir hans hlæ-
andi. ,,Hann þjónar henni eins og vœri hann þjónustukonan henn-
ar. “ “Hann hœttir því bráðum, “ sagöi ein systir hans og yfti öxl-
um. ,,í aö er öröugt að breyta œtterninu. “