Eir - 01.01.1900, Blaðsíða 44

44
Einn af þossum sjúklingum, 42 ára gömul kona, dó 1898
úr pnevm. crouposa.
14 af þessum 17 höfðu líkþrá, en 3 limafallssýki, og er
setfc merki (*) við þá í skránni.
Einn af sjúklingunum, sem dó af „suffócatio" (köfnun) hafði
„ödema glottidis" (hjúg í barkanum) og „perichondritis carti-
lagin. thyroid." (brjóskhimnubólgu í barka), hinir tveir, „stenosis
laryngis". Engmn þessara vildi láta gera barkaskurð á sér, sem
að öllum líkindum hefði bjargað þeim - i bráð.
Um sjúkdómstímann get eg eigi sagt neitt með vissu.
Það var ekki hægt að fara eftir öðru en sögusögn sjúkling-
anna, og nákvæm er hún fráleitt, liklega er sjúkdómstiminn
sagður of stuttur oftastnær, stundum að góðum mun.
Líkþrá Limafallssýki. Athugasemdir
'karlar ár konur ár karlar ár konur ár
1 10 1 23 1 40 ;» n 'Það er vafa-
2 9 1 17 1* 5 n n laust,að báð-
2 8 1 14 1* 4 n n ir þessir hafa
1 6 1 12 n n n » haft sjúk-
1 4 2 8 n n n n dóminn
n n 1 7 n n n n lengur.
Meðalsjúkdómstími þessa 17 sjúkiinga hefir þannig verið
11,29 ár.
Af þessum sjúklingum dóu: 1 í des. 1898, 2 í jan 1899
3 í febr., 2 i apríl, 2 í maí, 2 í júni, 1 í júlí, 1 í ágúst, 1 i
okt. og 2 í nóvember.
Heimakoma (Erysipelas) heflr alls eigi komið fyrir hér á
spítalanum siðan tekið var til starfa. Er það gott meðan það
heizt svo, með því þessi sjúkdómur er mjög almennur á holds-
veikraspítölum erlendis. Að við höfum sloppið við heimakom-
una þakka jeg þvi, að spítalinn er nýr og loftgóður, og svo
hijm, að sár sjúklinganna eru hirt vel og þvegin daglega með
bakteríueyðandi meðulum. f*ví miður er hætt við, að menn
eigi ekki lengi því láni að fagna að sleppa við heimakomuna