Plógur - 02.01.1900, Blaðsíða 3

3
Þennan kaffilofsöng, svo glomp-
óttur sem hann er, má heyra rétt að
segja alstaðar. Samskonar lofsöngur
var Ifka lengi sunginn Bakkusi til
dýrðar og er enn sunginn víða. —
Sama dýrðarsöng kyrja líka ópíum
neytendur um ópíið sitt, og sama
sálminn raula tóbaksmennirnir.
--------Et menn vilja fordómslaust
líta á kaffinautnina, þá dylst það
eigi, að kaffið hefir samskonar eðli
og verkanir og áfengið, en auðvitað
daufari og seinvirkari. — Því segi eg
enn: ef það er satt, að áfengið sé
skaðl. mannl. líkama og sál, þá er
það einnig rétt, að kaffið er skaðlegt.
Hversvegna banna margir góðir lækn-
ar hjartveikum ogtaugaveikum mönn-
um að drekka kaffi? Er það ekki af
því, að þeir álíti að það æsi og of
reyni hinar veiku taugar? Og hvers
vega er góðum læknirum illa við að
börnum sé gefið kaffi? Er það ekki
af líkum ástæðum? Jú, kaffið er skaðl.
drykkur, að vísu meinlítið, ef það er
mjög lítið brúkað. En því skaðl.
sem meira er neytt af því.
(Niðurl. næst).
Um þurkun á heyi,
Það er svo almennt hér á landi,
og ekki sízt á suðurlandi, að il!a
tekst. til um heyþurkinn og hef
eg opt séð, að bændur láta hey
skemmast, sem velhefði mátt bjarga
undan skemdum, ef rétt liefði ver-
ið með farið. Eg hef sjálfur nokkr-
um sinnum reynt eptirfylgjandi
nteðferð á útheyi og gefist vel:
Eg hef látið þurka heyið svo að
grasþurt væri, færa það síðan sam-
an í kringlótta galta, svo sem 50
—65 hesta í hvern, svo hátt upp-
borna, sem má með því að hafa
svo sem 6 álna stiga. Galtinn er
efst látinn dragast að sjer, svo að
hann verður í laginu eins og sézt
á þessari mynd.
Ef miklar rigningar
ganga, læt eg þekja
galtann ofan að hlið-
um. Svona skal hann
standa í 10 vikur og
ryðja ^ig, og er þá heýið í hon-
um orðið bleikornað og kalt, og
er þá óhætt að bera hann inn.
Þess skal getið, að þessa aðferð
hef eg aðeins reynt við úthey, en
eg tel vafalaust, að sömu með-
ferð megi hafa á töðu.
Julius Halldórsson
Klömbrum.
Samtal,
Pétur: Mikil blessuð frelsis og
mentaöld er það, sem við nú lifum á,
handa unga fólkinu. Nú geta allir
lært til munns og handa, nálega hvað
sem þeir vilja, og ekki er fólkið þræl-
bundið á vistarbandsklafanum lengur.
— Þökk sé alþingi voru fyrir það.
Pdll: „Sínum augum lítur hver á
silfrið" Pétur minn. Því ber ekki að
neita, að greiðari aðgangur er nú að
ýmiskonar verklegri og bóklegri
fræðslu en áður var. En hann er ef
til vill ofgreiður, ef litið er rétt á þjóð-
líf vort, hið innra og ytra. Grettir
gamli sagði,J að ekki væri sop-
ið kálið þótt í ausuna sé komið. Vér