Plógur - 05.05.1900, Blaðsíða 8
3 2
minna en mykjan eða sauðatað
og fleira. J. J.
*
* *
Höf. J. S. að greininni »Sitmar-
tað undan hrossumt, sem er merkur
bóndi, hefir rétt fyrir sér að kalla
sumartað hrossa guUsígildi, þvl þar
sem það er borið á þura grasigróna
jörð, sprettur meira og betra gras en
áður. Heyið getur svo breytzt í mjólk,
kjöt og ulí, og fyrir slíkar vörur má
kaupa gull. Höf. hefur alls ekki neit-
að því, að aðrar áburðartegundir gætu
vertð betri, eða gefið meira af gulli í
aðra hönd, en þetta umrædda tað.
Sannleikurinner, að sumartáð hrossa
er betra en vetrartað þeirra, þar
sem hestar ekki ertt töðualdir. Það
stendur heldur ekki á baki sumar-
mykju undan kúm.
fiiu,- heiðraði J. J. þekkir ekki
vetrartað undan öðrum hrossum en
töðu- og hafraöldum hestum i Reykja-
vík (höf er sem sé embættismaður i
Rvík). Það er alt annað en taðið
undan útigangshrossum í sveit, sem
lifa á mooi og sinugrasi. Ritstj.
Hitt og þetta,
Bankastjóri Tryggvi Gunnarsson bjó
sveitabúskap í 14 ár, áður en hann
varð kaupstj.; og hefur hann sagt mér,
að það hafi verið rólegasti og skemti-
legasti kafli æfi sinnar. Hann segir
og, að hann hafi aldrei grætt á neinu
um daganaeins og á landbúnaðinum.
Jón Sigurðsson íorseti segir í 24.
árg. „Ný Félagsrit", — — —
„Bændastéttin þarf mikillar ment-
unar við, ef bóndinn á að verða stólpi
bú síns og bú hans stóipi landsins;
en mentun bændastéttarinnar þarf að
vera valin með hagsýni, og framar
öllu innræta bændaefnunum virðing
og ást á stétt sinni og landi sínu. Sá *
bóndi, sem ekki hefur mætur á sinni
stétt, og vill heldur vera alt ann-
að en hann er, hann er öldungis ó-
hæfur og ómaklegur til að vera
bóndi—-------—
Eitt lltið dæmi hve smjör-og mjólk-
urframleiðslan hefuraukist í Danmörk
við stofnun mjólkurbúa, er eptirfylgj-
andi atriði, sem tekið er úr „Land-
mandsbogen":
Bóndi nokkur í Danmörk hafði 8
kýr á búi, áður en mjólkurbú komst
á í þeirri sveit sem hann bjó í.
Úr hverri kú fékk hann að meðaltali
1750 pt. um árið af mjólk, og 100 ®
af sméri úr hverri kú. Eptir að mjólk-
urbú var þar stofnað, hatði hann n
kýr. Hver kýr mjólkaði um árið 2500
pt., og úr hverri kú fengust r8o ® af
sméri. — Fleiri dæmi eru þessu lík.
Það er eigi hóglífi né meðlæti, sem
gjörir menn mikla, heldur áreynslæ
og mótlæti.
Engin staða í lffinu er án erfiðeika,
en erfiðleikarnir eru hinir beztu kenn-
arar.
Flest það, sem mest er í varið, er
orðið til f neyð, hugsað í hrygð og
stofnað með erfiðleikum.
Sá sem finnur hjá sér styrk, óttast
ekki mótspyrnuna.
Misprentað í síðasta blaði »Plógs« (kvæðinu):
»Brimsnort« fyrir »brimsnörl«.
Þelr, sem hafa pantað hjá mér
hina Ameríkönsku fóðurjurt, „ Vilt hrís-
grjón", sem getið hefur verið um í q.
nr. Flógs I. árg., eru vinsamlega beðn-
ir að hafa þolinmæði þangað til nægi-
leg vitneskja fæst urn jurt þessa. Enn ' j
hefi eg ekki fengið nægar upplýsing-
ingar um hana, svo það verður þvf
ekki á þessu vori, að eg geti útvegað
hana.
Ritstjóri og ábyrgðarm.:
Sig. Þórólfsson.
Prentaður í Glasgow-prentsmiðjunni.