Plógur - 16.06.1900, Side 6
3«
live mikið hagræði þetta er fyrir
landbúnaðinn. Því þótt búast
megi ávalt við, að fjársalan verði
einstöku bændum til ills eins, eins
og áður, ef ofmikið er gert að
sölunni, þá gætir þesslítið í sam-
anburði við þann hag, sem fjöld-
ir.n hlýtur að hafa af henni, ei
skynsamlega er að farið.
Hrossasala- byrjar næsta ár eft-
ir því sem þessir ensku fjárkaupm.
segja, sem eru nú hingað komnir.
Ásgeir kaupm. Sigurðsson í Rvík.
á mestan þátt í að hafa komið
þessari fjársölu á og mega lands-
menn vera honum þakklátir fyrir
það.
Ekki kaupa þessir ensku menn
annað en sauði. Verður því sjálf-
sagt margur, sem ekki hefir sauði
til í haust, því sjálfsagt hafa menn
fækkað þeim, síðan fjársölu bann-
ið hófst. En líkindi eru á því,
að hærra verð fáist fyrir fé í kaup-
stöðunum í haust, en hefir verið,
ef flestir bændur selja þa sauði til
Englands, sem þeir geta mist.
Það er nnnars leiðinlegt, að
nærliggjandi sýslur við Reykjavík
geta ekki haft þau samtök sín á
milli, að hafa markað á fé heima
hjá sér, í stað þess að flytja sjálf-
ir féð til Rvík. og verða svo þar
að sæta oft neyðar-kjörum á fjár-
sölu. Það er þýðingariaust fyrir
eina sýslu að samþykkja slíkt; þær
þurfa að vera aliar um það, sem
fé selja hingað suður.
Samtal.
(Frh.). Páll'- Heill og sæll Péturminn!
Hérna á dögunum vorum við að tala
um heimilisstjórnina o. s. frv. Þá Iof-
aðir þú að koma með spánýja tillögu,
er heimilistj. gæti verið til heilla.
Pétur'. Satt er það kunningi. En þar
hefi ég lofað því, sem eg er ekki fær
um að efna. En mér dettur nú alt í einu.1
eitt í hug. —Viltu heyra það! (Páll) „Láttu
þaðkoma". Hverniglýst þér á aðþjóð-
in fái ný lög einn góðan veðurdag, sem
fyrirskipi bændum og búa-lýð að gefa
hjúum sínum vitnisburði fyrir hegðun
þeirra og dugnað, þegar þau fara úr
vistinni. I hverjum hreppi ætti að-
vera skrifað í sérstaka bók vitnisburðir
hjúa ; það ætti sóknarnefndin að gera
á hverju vori. Bændur afhentu presti
eða sóknarnefnd afskrift af vitnisburð-
unurn. Flest hjú mundu kosta kapps
um að fá góðan vitnisburð; fá hjú
mundu vilja fá þann vitnisburð, að þau
væru löt, svörul og óhlýðin o. s. frv.,.
því slíkir vitnisburðir hefðu allmikla
þýðingu fyrir framtíð hvers einstaklings-
Páll'. Þetta hefir nú sína kosti og 6-
kosti. Eg hygg, að slíkir vitnisburðir
fældi margan frá að fara í vist, vildi
ekki eiga undir því að fá máské miður
góðan vitnisburð. — Fólkinu þætti þetta
ófrelsi, þvingun o. s. frv. Svo mundi
verða farið í kringum þessi lög1, hjúin
falsa vitnisburði og hlaupa svo með
þá í önnur hérnð, svo myndu sum hjú
kaupa húsbændur sína til þess að gefa
sér betri vitnisburð en þau vissu sig
eiga. En eg sé ekki betur en að þetta
sé rétt hugsun hjá þér, og svona gæti
það verið og ætti helzt svo að vera.
Þetta er líka alsiða í öðrum löndum
að húsbændur gefi hjúum sínum vitnis-
burði og ráði ekki til sín önnur hjú en
þau, sem hafa góð meðmæli þaðan sem
þau hafa verið.
Pétui: Ekki get eg verið þér sam-
dóma í þessu. Þú ert vanur að hræra
í mér, en nú skaltu ekki geta það, því
eg hefi hér betri málstað en þú.
Eg ætlast til þess, að þjónandi fólki
öllu í landinu, til sjós og sveita, séu