Plógur - 06.10.1900, Síða 1
PLOGUR
LASDBÚNÁBA li lí L A Ð
„Bóndi er bústólpi.M
„Bú er landB8tólpi.“
II. árg.
Reykjavík 6. október igoo.
Jl? 7.
Gjalddagi „Plógs“ er 31.
október. Kaupendur blaðsins eru
beðnir að hafa það hugfast.
Að rétta við landbúnaðinn.
v.
Mikill misskilningur er það,
sem ýmsir halda fram, að löggjaf-
arvaldið geti ekki lagt tiltölulega
mestan skerf til viðreistiar landbún-
aðarins. Það gerir það auðvitað
mest óbeinlínis með hagfeldúm
lögum fyrir landsmenn og fárveit-
ingu til ýmsra btinaðarframfara
o. s. frv. Hverjum öðrum en lög-
gjafarvaldinu má þakka lífið í
búnaðarskólunum, sem óbeinlínis
leiða búnaðinn áfram, hvað svo
sem ósanngjarnir menn um bún-
aðarskólana, segja.
í öðrum iöndum er það löggjaf-
arvaldið, sem gengst fyrir öllum
meiriháttar búnaðarfyrirtækjum, og
framkvæmdum. og útvegar hæta
menn til nýrra rannsókna í ótal
greinum, er að búnaði lúta, veit-
>r stórfé til konsúlenta, sem
engin önnur störf hafa á hendi
en að ferðast um og fræða bú-
menn og leiðbeina þeim í öllu
niögulegu, og enn fremur eru fengn-
ir menn, sem eru stöðugt á vað-
bergi til að útvega markat) og
grenzlast eftir, hvar hann er beztur
fyrir hverja afurðartegund búnað-
arins. Eins getur löggjafarþing
Islendinga gjört að meira eða
minna leyti, þótt auðvitað alt hljóti
hjá oss að vera í smærri stýl. —
Og löggjafarþing vort hefir sann-
arlega gert mikið og margt fyrir
búnað vorn, þótt svo sýndist, sem
það hefði átt að gera meira, og
máské ýmislegt öðruvísi en það
hefur gjört.
Eg játa það, að aðalstoð land-
búnaðarins séu bændurnir sjálfir.
En meginþorri bænda, stendur riú
ráðalaus, vita ekki hvað þeireiga
að gera til þess að tekjur búsins
svari gjöldum þess, og það er
mjög náttúrlegt. Nú erorðinsvo
mikil breyting hér á landi frá því
sem var fyrir 5—10 árum að sama
búskaparlagið dugar nú ekki og
menn hafa hér vanist. Fólkshaldið
afardýrt, alögurá búskapnum miklu
meiri, og það í peningum. Eyðsl-
an stórum meiri f öllu, en á hinn
bóginn erfiðara að koma búsafurðum
í nokkurt verð, sýst t peninga. Eru
það nú ekki ósanngjarnar kröfur
til bænda, að þeir lagi þetta, án
hjálpar löggjafarvaldsins? Eru nokkr-
ar líkur til þess, að bændur sjálf-