Plógur - 06.11.1900, Side 1

PLOGUR
LANBBÚNAÐAKBIAB
„Bóndi er búst61pi.w „Bú er landsst61pi.u

II, árg. Reykjavík 6. nóvember igoo. M 8.
V eturinn.
Það visnar, það visnar, vetur er kominn.
Vsrið er horfið og blómin öll dauð;
Skelfist hver lífsandi válega vominn;
Vindurinn þýtur um bersvæðin auð.
Senn fer að kólna og syrtir að él,
Svífur burt lóan, er skemti svo vel.
Bú þig mót hríðunum, ber þig fá sigur, >
(Bænir og kveinstafir duga þér ei).
Eigðu’ ei und vetrarins ískalda vigur,
Ætlaðu hjörð þinni nægilegt hey Ágúst.
Að rétta við landbúnaðinn.
VI.
Fátœkramálið er mjög vanda-
samt og engin vanþörf að taka
^Ua löggjöfina þar að lútandi til
Ragngjörðrar endurskoðunar. Það
er of umfangsmikið verk til þess,
að þingið geti átt við það á 2.
mánaða tíma. Það ætti því að taka
til greina tillögu þá, sem kom fram
í Þjóðólfi í sumar (eptir „B. B.“,
alþm. í Gröf?), að alþ. að sumri
veldi ncfnd til að undirbúa þetta
Qiál til þingsins 1903 eða 1905,
skipaða hæfustu mönnum innan
°g utan þings.
Útgjöldin til fátækrasjóðs eru
þyngsti opinberi skatturinn sem á
kúendunum liggur, og fátækrastyrk-
þágan hefur í för með sér mesta
skerðing frjálsræðis og félagsréttar
fyrir hlutaðeigendur. Með félags-
skap eða samtökum mætti að vísu
allmikið laga þetta án lagabreyt-
inga, t. d. að leggja aldrei hús-
feðrum af fátækrasjóði beinlínis,
heldur veita styrk með samskotum
eða auka niðurjöfnina, sem ekki
væri færður til reiknings í sveitar-
bókum. Styrkþurfinn misti þá eng-
in borgaralegréttindi né kvötina til
að bjargast sem mest af eiginram-
leik. Þetta hefir þótt gefast vei
þar sem það hefir verið reynt.
Sama ætti helzt að eiga sér
stað um börnin: beztu bændurnir
að skifta þeim á milli sín reikn-