Plógur - 06.11.1900, Qupperneq 8
64
„Norsk Landmandsblaði" frá í fyrra,
sem hljóðar hér um bil þannig:
„Kvartanirnar yfir því, að búskapur-
inn borgi sig illa, þyrftu að minka,
því í sannleika tefja þær fyrir öllum
búnaðarframförum. Þetta sífelda jarm
og þessi sífeldi barlómur kemur bænd-
um til þess að missa trúna á atvinnu
sinni, styrkir þá í þeirri trú, að
landbúnaðurinn sé ólífvænlegur. En
án þess að hafa trú og hug fara menn
í hundana jafnvel í beztu stöðu, en
ef menn hafa trú, von og kjark, geta
menn brotið sér alt af veg áfram, þótt
ilt sé útlitið. :------------------
Vér álítum að landbúnaðurinn gefl
engu minna í aðra hönd en aðrir at-
vinnuvegir, ef rétt er álitið. En hitt
er annað mál, ef þeir stunda búnað,
sem hafa ekki hæfileika til þess, en
máské fremur til annars, þá er ekki
á góðu von. Því það er áreiðanlegt,
að svo margvíslega hæfileika og þekk-
ingu þarf búmaðurinn nú á tfmum að
hafa, að búskapurinn gefur ekki mik-
ið í aðra hönd, án þess að hann sé
stöðu sinni vaxinn".
Þetta er nú lítið sýnis horn af því,
að víðar er pottur brottinn en hjá oss
veslings Islendingum, að vfðar heyrizt
kvartanir og óánægja með búskapinn
en hjá oss og að lokum, að landbún-
aðurinn í Norvegi mun ekki gefa af
sér þúsund faldan ávöxt, þótt latidið
sé auðugra, og hafi mildara loftslag
en Island.
Þetta er gott fyrir þá að lesa, sem
nfða Island og hafa enga trú á fram-
tíð þess, t. a. m. vesturheims agenta
og vesturheims „höfuðpresta".
Bola eða Kvlgukálf. Bóndi
nokkur í Noregi, segir í Norsk Land-
mandsblaði frá í fyrra að hann geti
haft áhrif á hvert kýrnar sfnar eigi
bola eða kvígukálfa. Hann segist
haía lesið um aðferðina til þess í
einhverju búnaðarriti og reynt hana
nokkur ár og aldrei misheppnast til-
raunir, sem er innifalin í því, að halda
kúnni undir naut, á meðan hún er
með fullu júfri af mjólk, ef hún á að
ala kvígu, en stax á eftir að kýrin
hefir verið mjólkuð, ef hún á að fæða
bolakálf.
Þetta getur oft verið gott að geta
haft áhrif á, ef maður vill endilega fá
kvígu undan góðri mjólkurkú, eða
fleiri kvígukálfa en bolakálfa eða hið
gagnstæða, eftir ástæðum.
Á 17. og 18. öldinni var það al-
menn skoðun manna að Islandi væri
engra framfara von, því það stöðugt
gengi af sér og síðast yrði það
óbyggilegt eyðiskei;. Af þessari skoð-
un manna hafa komið ýmsir spádóm- '
ar um eyðileggingu landsins og ýmsra
hluta þess, og eru slíkir spádómar
eignaðir „ Jóni Krukku.
Fyrri part 18. aldar, þegar fólk-
inu fækkaði stöðugt í landinu, gerðu
menn sér áætlun um, að eftir 100 ár
yrðu landsmenn útdauðir, ef sama
fólksfækkun héldist við, sem ekki
þótti efa mál. En fyrri part 19. ald-
ar kvarta menn yfir fólksfjölguninni;
voru hræddir um að við þessi aldamót
yrði svo margt fólk orðið í landinu, að
landið ekki gæti fætt þann fjölda.
Nú hefir þjóðinni fjölgað um 30
þúsund síðan og nú er það mannfæð-
, tn ( landinu, sem fl. viðurkenna, að sé
ærið tilfinnanleg.
Bókvitið er fróðleikur og aldrei
annað. En það sem lífið kennir oss,
það er speki, ef vel er með farið.
9. og 10. nr. „Plógs" koma út sein-
ast í nóvember.
Ritstjóri og ábyrgðarm.:
Sig. Þórólfsson.
Prentaður £ Glasgow-prentsmiðjunni.