Plógur - 03.12.1900, Blaðsíða 2

síðuna, gefa ekki fullnægjandi
svör upp á það, hvernig sömu
jurtir mundu reynast upp íi
sveitum langt frá sjó, þar sem
loftið er rakaminna, jarðvegur
frjórri, meira skjól og hitinn miklu
meiri oft Og einatt, eins og er
víða fram til dala, en þar koma
auðvitað margir kaldari dagar, en
það gerir minst til. Tilraunastöðin,
sem landið á í Rvík, er því sannar-
lega á slæmum stað, auk þess,
sem jarðvegurinn er að mörgu
leyti ekki sem haganlegastur. En
jarðveginn má að mestu bæta,
en dýrt verður það, ef það á að
duga.
Engin mynd er á því, að ekki
skuli fyrir löngu vera búið að
rannsaka það að fullu, að hve
miklu leyti korntegundir vaxa
hér. Það þarf að gera margar og
nákvæmar tilraunir, ár eftir ár á
ýmsum stöðum í þessa átt. Þeg-
ar korntegundirnar eru orðnar það
sem kallað er „landvanar", er fyrst
hafegt að sjá, að hve miklu leyti
kornyrkjan, einkum byggrækt-
in, hefir þýðingu fyrir oss. En
það sem vér nú vitum um korn-
rækt hjá oss, er cinungis það, að
bygg þroskast í góðum árum. En
svo er þess að gæta, að til eru
margir blettir á landinu, sem lík-
legri eru til þess að framleiða
bygg, en þeir staðir virðast vera,
sem ræktað befir verið bygg á
seinni árum. í kulda-árum (þegar
hafís er) eru litlar líkur til þess,
að bygg.uppskera hjá oss svaraði
kostnaði, jafnvel þar sem bezt fallið
er til ræktunar. En ekki get ég
séð, að byggræktin geti ekki orðið
mörgum að gagni, þótt hún mis-
hepnaðist t. d. 4. eða 5- hvert ár. Er
ekki sjávarútvegurinn þýðingar-
mikill atvinnuvegur, enda þótt
hann mishepnist miklu oftar en
4. eða 5. hvert ár, [Gras-
ræktin og garðræktin mishepnast
einnig oft, og engum kemur þó
til hugar, að hætta við þá atvinnu-
vegi. í Danmörk telst svo til,
að 5-—6, hvert ár mishepnist korn-
yrkjan, ekki sökum kulda, heldur
vegna ofmikilla þurka. Á Frakk.
landi, og víðar í frjósömum lönd-
um, er kornuppskerubresturinn engu
sjaldgæfari en gras- og matjurta-
bresturinn hjá oss. En það heldur
hver músin verst í sinni holu, má
segja um oss, íslendinga.
Margur er hvammurinn og mörg
er hlt'ðin, sem liggur í skjóli og
vel fyrir sólu, þar sem jarðvegur-
urinn er frjósamur af náttúruuni,
Á slíkum stöðum mundi bygg-
ræktin borga sig all-oftast. — En
eg sé ráð við því, að bætaúrþeim
skaða, sem byggræktinni að sjalf-
sögðu fylgir í allra köldustu sutnr-
um. Ekki er annað en slá bygg-
grásið áður en það skýtur axi,
þau stimrin, sem útséð er um að
uppskeran muni hepnast. Bygg-
grasið er ágætt fóður, þegar það
er slegið áður en það harðnar eða
verður tormelt; má þurka það,
súrsa eða pressa, sem hvert ann-
að hey. Um 10—16 hesta af þuru