Plógur - 01.01.1901, Blaðsíða 5

5
því, að verðlamiin séu bundin því
skilyrði, að plægingafélög séustofn-
uð og félaginu svo veitt verðlaun,
eða fyrsta árið styrkur til verkfæra-
kaupa. Eg er sannfærður um, að
notkun jarðyrkjutóla, er eitt fyrsta
skilyrðið fyrir verulegum búnaðar-
framförum, og það því fremur, sem
mannsaflið er orðið afardýrt. Vér
þurfum, eins og aðrar þjóðir, að fá
sem ódýrastan vinnukraft, og fram-
leiða sem mest með sem minstum
kostnaði. Þetta verður aldrei of
oft bent á. Það verður að tala
Utn það í tíma og ótt'ma, þar til
rnetin opna eyrun fyrir þeim sann-
ieik. Hér er ekki um smáatriði
að ræða, heldur eitt af fyrstu og
xtærstu gjörendum verulegra bún-
aðarframfara. Það verður að kaupa
tnenn til þess að koma sér ástað,
og eftir að þeir einu sinni eru
komnir á stað, vonast eg til, að
þeir haldi áfram, án mikilla verð-
launa, því þeir munu fljótt sjálfir
komast að raun um þann hagnað,
sem notkun verkfæra hefir í för
rneð sér.
Eg hygg, að bezt mundi fara
á því, að stofnuð væru t. a. m. 2
Plægingafélög í hverjum hrepp.
Hvert félag ætti 3 plóghesta, sem
ekki væru brúkaðir til annars en
plæginga og aksturs. Enn frem-
Ur þyrftí félagið að eiga plóg og
herfi og jafnvel fleiri jarðyrkjutól.
Pyrst um sinn verða ekki meiri
túnasléttur en það, að hæglega
geta 10 bændur verið í félagi um
oin plægingaverkfæri og plóghesta.
Fyrir fram þarf að gera áætlun
um, nær plægt er hjá hverjum
bónda. Segjum, að þessir 10 bænd-
ur slétti og plægi allir 20 dag-
sláttur. Það eru hér um bil 40
dagar, sem ganga til plæginga í
félaginu. Að herfa er hér um bil
20 daga eða als 60 daga vor og
haust, sem hver hestur er brúkað-
ur. Þetta er ekki ofætlun vel öld-
um hestum, sem ekki eru brúkað-
ir til annars. Hestana fóðra bænd-
urnir sinn tímann hver. En hvað-
an gætu félögin fengið plóga? Frá
Olafsdal. Reynslan hefir sýnt, að
þaðan hafa komið hentugastir plóg-
ar til að pla’gja íslenzkan jarðveg.
Þeir hafa sérstakt lag, sem á vel
við þýfið okkar.
Einkennileg influenza
er óðum að breiðast út um sveit-
irnar. Veikin er mjög alvarleg og
þýðingarlaust að hugsa um sótt-
varnarhald úr þessu, því talið er
víst að */3 af öllum, sem í sveit
búa séu meira eða minna sýkt-
ir af þessum sjúkdómi, sem al-
mennt er kallaður Ameríkusótt.
Orsökintil þessasjúkdóms er eink-
um ginnandi fortölur föðurlands-
svikara, sem ekki hugsa um ann-
að en sjálfa sig, eiga ekki til í
eigu sinni neitt af því, sem kallast
ættjarðarást eða þjóðrækni. Sjúk-
dómurinn byrjar með máttleysi og
leti, kuldakasti og ónotum í set-
unni. Sjúklinginn dreymir í vöku
og svefni. Hann dreymir að hann