Plógur - 25.05.1901, Síða 1
PLÓGUR
LANDBUÍÍABARBLAÐ
„E6ndi er búst61pi.u
„Bú er Iands8t61pi.“
III. árg.
Vatnið í iarðveginum.
Það er víst óhætt að fullyrða
það, að enginn sá búandi maður
sé til á landi voru, sem ekki hafi
meiri eða minni meðvitund um,
að ofmikið vatn í jörðinni sé jurta-
gróðrinum skaðlegt, og sé því víða
ómaksins vert að þurka jörðina.
Ymist hafa bændur lesið um þetta
í ýmsum búnaðarhugvekjum, eða
þá sjálfir þreifað á því dags
daglega. Því hver bóndi, með
meðalskynsemi, hlýtur einhvern
tíma að hafa ósjálfratt, ef ekki sjálf-
rátt, veitt vatninu í jarðveginum
eptirtekt og séð skaðleg og gagn-
leg áhrif þess Til þess þarf enga
jarðvegsfræðislega þekkingu, að
eins heilbrigða hugsun. Forfeð-
* ur vorir voru engir bókamenn,
þekktu ekkert í lögum náttúrunn-
ar annað en þnð, sem daglcga bar
fyrir augu þeirra. En þcir veittu
þó ýmsu eptirtekt, sem varð þeim
að notum í lífsbaráttunni. Þeir
sáu t. d., að túnin þurftu með á-
burð, án þess þó að þeir gætu
gert sér grein fyrir því af hverju
það stafaði. Þeir sáu, að jurtirnar
spruttu betur, þegar völlurinn var
Vel taddur en ótaddur. Að jurt-
Æ 5.
irnar væru með nokkurskonar lífi,
með líffærum, og þyrftu að nærast
eins og dýrin, hefur þeim að lt'k-
indum fæstum dottið í hug. For-
feður vorir tóku einnig eptir því,
að þar óx meira og betra gras,
sem ár og lækir flóðu opt yfir.
Þetta leiddi þá til þess, að stunda
vatnsveitingar. Grímur kögur keypti
læk tiláveizlu afLjóti hinum spaka
á Ingjaldshóli fyrir 20 hundruð
(mikið á annað þús. kr.).
Enn þann dag í dag veit marg-
ur búmaðurinn lítið meira um lög
nattúrunnar, en forfeður vorir, fyr-
ir 900—1000 árum vissu um þau
atriði. Menn sja, að þetta eða
hitt er svo og svo, en af hvciju
það er, eða réttara sagt eptir hvaða
náttúrulögum það gengur svo til,
vita menn oflítið. Og eg skal
bæta því við, að enginn veit það
út í æsar, og sumt er að eins skyn-
samlega rökstuddar getgátur og
annað ekki.
Eptir hvaða lögum t. d. vatnið
í jarðveginum hagar sér, vita menn
nti orðið mikið (þ. e. a. s. „fag-
menn") og einnig hver áhrif það
hefur á jurtalífið o. s. frv. Mín
meining er ekki með þessum fáu
línum, að tala um þetta frá vís-
Reykjavík 25. maí 1901.