Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis - 01.01.1984, Side 7
PRESTAFÉLAGS HINS FORNA HÓLASTIFTIS
11
skólameistari talaði um vanda nútímans fyrir tæpum 20 ár-
um, og þá sagði hann: „E.t.v. er engin önnur lausn en öflug
trúarleg vakning.“ Af sjálfri sér er kirkjan ekkert, —í trúnni er
hún allt sem Kristur ætlar henni að vera: Ákall til iðrunar,
heimild til fyrirgefningar, lífgrös að leggja á sárin, og huggun
í dauða að þerra tárin.
Matthías segir í sálminum „Sjá, í þér erum, hrærumst og af
þér lifum nærumst.“ Þetta er það, að trúa á Jesú, Þetta er
trúarlega vakning, Á þeirri lausn þarf nútíminn að halda.
I þriðja lagi þarf kirkjan að vita, hvernig hún á að fara með
þann fjársjóð, sem hún er send með og henni er trúað fyrir, —
og það segir textinn okkur: „Eins og faðirinn hefur sent mig,
eins sendi eg yður.“ Jesús ber enda lærisveinana saman við
það, hvernig hann var sendur af Guði.
Það þekkjum við hvernig Jesús hlýddi sínum himneska
föður með það, sem honum var trúað fyrir. Um það eru algild
orð hans í grasgarðinum, þegar hann sagði:„Þo' ekki sem eg vil,
heldur sem þú vilt. “ Það var skilyrðislaus hlýðni og algjör elska
sem mótaði afstöðu hans til himnaföðurins. Á sama hátt er
það, þegar Jesús sendir okkur með fagnaðarerindi sitt. Tókum
við eftir því í textanum, að postularnir urðu glaðir er þeir sáu
hann og heyrðu til hans. Postuli þýðir sendiboði, og það er
gleðilegt að fá að sendast með friðinn hans, að allur sá boð-
skapur komist til skila þá gildir hlýðni og elska til þeirra orða
og verka sem eiga að berast á milli. Þetta gefa orð Jesú til
kynna, er hann segir: Sá sem vill fylgja mér afneiti sjálfum sér,
taki upp kross sinn og fylgi mér.
Svarið gaf skáldið á Sigurhæðum: „Eg vil, ó eg vil, að minn
vilji sé þinn, og verða þér líkur, ó, Frelsari minn.“ Hér tengist
hvað öðru: Jesús sendi lærisveina, þurfti þess og þeir hjálpar
hans, — og sendiboðsstarfið byggðist á hlýðni, elsku og að
boðin kæmust rétt til skila. Þannig er þetta enn í dag.
Á lúterska heimsþinginu í Evian í Frakklandi 1970, var
yfirskrift og umræðuefni þetta: „Ad mundum universum
missa.“ Það þýðir: Sendir út í heiminn. Á þinginu var rætt