Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis - 01.01.1984, Qupperneq 60

64
TÍÐINDI
En líklega á ég þeirri ráðningu það að þakka, að ég fékk starf
við barnaskólann í Húsavík.“ Frændi hans einn á Húsavík
hvatti hann mjög til að sækja um starf kennara á Húsavík sem
losnaði það vor. Hann segir um það ennfremur:
„Ég þóttist lítt þeim vanda vaxinn að gjörast skólastjóri við
skóla í kauptúni. Gull og silfur átti ég ekki en af „minni-
máttarkennd“ átti ég yfrið nóg. Hinsvegar sótti Páll frændi
minn mál sitt fast, veri hann blessaður fyrir það. —
Fór svo að ég lofaði að sækja um starfið. . . . Þegar kennsl-
unni lauk um vorið, fór ég að safna meðmælum með um-
sókninni. Varð mér vel til. Þyngst á metunum býst ég við að
umsögn Hjaltalíns skólastjóra á Möðruvöllum hafi reynst
mér, — enda var hún mjög eindregin. Hann kvað sig geta
fulltreyst því, að hvert það starf, er ég tæki að mér, myndi ég
rækja af trúmennsku.“
Það sýndi Valdimar á langri ævi að orð skólastjórans voru
sönn. Allsstaðar þar sem hann starfaði var trúmennskan, til-
litssemin og hlýjan fyrir. Hann flutti norður á Húsavík um
haustið ásamt Rósu móður sinni, sem stóð fyrir heimili hans í
fyrstu. Kaupið var 35 krónur á mánuði, þann tíma sem skóli
starfaði.
Hann hóf lífsstarf sitt við mjög frumstæðar aðstæður, en
fullur af áhuga að standa sig og gera sitt besta.
Valdimar segir ennfremur í endurminningum þeim sem ég
vísaði til áður. „Séra Jón Arason var prófdómari hjá mér um
vorið. Lét hann vel af prófinu. Eg held líka að mér sé óhætt að
segja, að börnin hafi staðið sig vonum framar. Þau vildu sjálf
læra og lögðu mikið á sig. Það var mitt mikla lán, — sem
margborgaði allt strit þessa erfiða vetrar. — Eftir þennan
vetur leit ég öðrum augum á kennarastarfið en áður. Og hafi
ég nokkurt gagn unnið með því að gera barnakennslu að
ævistarfi mínu, þá eiga fyrstu nemendur mínir þakkir skilið.
Þeir gæddu mig kjarki til að velja mér hlutskipti kennarans,
— að ævistarfi.“
Og vel sé þeim fyrir það. Valdimar reyndist í áratugi