Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1783, Blaðsíða 4
4
B. E. Itm Ccrraneufð
Ælippftjft, en @«örmenn epíir ^erraneitfð- frlTi,
fer í íagi á @páni og jjparu toeggia 5öa(Ianöi;
gíeira £er um má fiDan íefa. @n fprjl ril eg
tala um Íerraneufíí og fíöan.um iíílippjijf's
SSerfun.
§• 2.
iBceöi fá jiffr fem cetfaj tií fejfarar/ ög
£inn til Stippjiflfp 93erfunar, á at jiíngaj jlifs
anöi,ftrap fem §ann öregjt, annatftperttfnartat,
jjnacífann, eör ftar ^entugajt ppfir, foo öíóöit
reutú tír; fjan oerör parPiö fjreinni og ájtáíigri,
og Ufíiga^t f-olíari til fceöið. Jjtann md eigi
lengra grunnjtetiajenn niörattinöunum; annars
fíjnij ftann megri, eigi ftellör má jíera tinöana
öurtu, meö ^rpggnum. Jjjrpggrinn fe jíorintt
bointniör meö og frá tinöum, og lífa frá rifgarð*
inttm; en má eigi rífa rifgaröinn, meö ppf
£at fjpfir prí)öi, at bceöi tinöarnir og rifgarörs
inn jíanöi ^eiíir. Unöir eittð og ftjíritin er
flattr, j¥al rífa innannár punniílöunum fpertu
fnmnuna. 5Ulann jtj¥ á at fadta famöcegrið
og fian öregjt; en geti £at eigi j¥eö, er 6e$t at
fletia ftann, íeggia faman á fárit, og ftöan láta
fjann liggia í forfceíu; @pa paröpeítij §ann
Pejtar árjínð tíöir, leingjt ójíemör; #pí £pert
fem fiann er Iagör í jtó eör ferjít patn, fjá
fcleppir jjat í (jantt patnoóáö, fpa fcann gierij
perri til perfunar; <5igi at ftör fteji'r fjó ^effi
oatnðílega á jtjfinum fer í íagi í falíöaspejlu,
oerit mieg tíöfanlig. í}?egar jtjfritm er jíattr,
fer