Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1783, Blaðsíða 66

66
ttm játttífmíöt
^artil j>at uerör eeí rauö;t>armt, og fá óeröir
Ijann j>at at ftöujtu í f;reinu fclíöu uatni. Spcýi
|erjía er (jin jicrfajta og jlfarpajta, uerör íoí
jafníiga f'rúfui? til jtórra tre;rífa, allsfífatac
$iala og fuo fr.
” Um mátaim at fieröa jtál ttl ctljfonac
bvúfunar ^eftr eintt foenjTr maör at naftti (Bcv
&riel Haurcettð jTrifat, ÍKonóngl. tSrenjTu
x3etenf£. 2lEaö. <S>anölmgar ft)rir árit 174S.
i.&oartaí, ájjejja leiö. ©efum jjejj, at jíctlit
er ijmiðligt, fumt er fjoíir ntifinn f'ita, ftttnt
Ittittn, en fumt meöatmáta, £á má maör fprjí
pg fremjl £ecfia jíáíit ucl, 2(lmenniliga meinaj
£it ©íeuermarfijTa jlálit at uera £at Sejta, fe
$at ófoifit. ftit SnjTa er og lofðoert, famt er
$ó ó»t ©renjTa jlálit olíöángið ólajíanöi, $egar
$at er rettiliga meöfarit. ójer talaj eginíiga
um £it foenjTa ftál, fem feílt er í fmáum fer«
jlrenöutn jlaungum, fem at fontttt ft>nij aflt at
uera femu tegunöar, ett er fó mieg óltft, $á
vepnt et. funtt cr ntiog fmágert og foarugrátt X
fárit, en£at er ó»arfi gott meöferöar, ne fyctfit
íigt til bitð. fumt er ^arámóti jlórgert og Iióð=
gráttífárit; ^e^i tcgutiö er góö tií bitð, eílös
járna, piala, og pejjfonar, og lífa ^ccgilig uiörs
eignar, cu er fió jtotf eptir fierjíuna, utan áör
fe tilreiöö, £at fatla fuenjíir at gart>a. 2It £efu
fegij fprrgreinör ntaör jjafa farit á fsejja luttö:
1) íefit 4 ftepngur jafnlángar, og foöit
»el faman, án piöólenölngð af eörn járni, látit