Alþýðublaðið - 16.03.1920, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
REGLU
um afferming og hleðslu skipa úr innflúenzulausum hér-
uðum, á Reykjavikurhöfn.
1. Ekkert skip má fara inn á
innri höfn né ieggjast að nokkurri
bryggju fyrr en vörður leyfir og þá
aðeins þar sem vörður leyfir.
2. Afferming vélbáta og
smærri skipa skal að öllum
jafnaði (sbr. 5. lið) haga þannig:
a. Ef skipi er leyft að bryggju,
skulu skulu skipsmenn sjálfir flytja
farangur og vörur á land, og má
enginn úr landi nálgast þá á meðan
á því stendur. Að endaðri afferm-
ingu skal skipstjóri leggja við vör-
urnar á bryggjunni farmskrá eða
lista yfir muni þá, sem í land
hafa verið flutttir, enda séu þeir
greinilega merktir þegar slíku
verður við komið. Þegar allar
vörur eru komnar upp á bryggju,
leggur skipið frá og legst þar sem
varðmaður ákveður, í samráði við
hafnarfógeta. Menn úr landi hirða
þvínæst vörurnar á bryggjunni.
b. Ef skipi er ekki leyft að
bryggju, skal afferming hagað
þannig:
Mótorbátur dregur mannlausan
uppskipunarbát að skipinu, sleppir
honum þannig, að skipverjar geti
handsamað hann. Skipverjar láta
síðan vörurnar úr aðkomuskipinu
í uppskipunarbátinn og láta farm-
skrá fylgja, fara allir upp í sitt
skip, gefa mótorbátnum merki og
dregur hann síðan uppskipunar-
bátinn í land.
8. Hleðsla á vélbátnm og
stærri skipnm skal fara íram á
tilsvarandi hátt:
a. Vörurnar fluttar á bryggju
af mönnum úr landi, skrá yfir
þær látin fylgja. Skipshöfnin flyt-
þær um borð þegar vörður gerir
aðvart og allir úr landi eru komn-
ir hæfilega langt frá, — 5 faðma
að minsta kosti.
b. Vörurnar fluttar úr landi á
manniausum uppskipunarbát út að
skipshlið. Skipverjar festa bátnum
við skipshlið, tæma hann, og er
hann svo hirtur af mótorbátnum.
4. Enginn af skipsmönnum má
hafa nokkur mök við bæjarbúa og
ekki koma í nánd við þá. Gætir
lögregla og hinir skipuðu verðir
þess nákvæmiega, að þessu sé
hlýtt. Samgöngur á höfninni milli
skipa frá ósýktum héruðum er
leyfllegur, en þau skip mega eng-
an samgang hafa við skip úr sýkt*
um landshlutum.
5. TJm hleðslu og afferming
hinna stærri millilandaskipa
fer eftir ástæðum:
Vilji og geti skipin látið sína
eigin skipsmenn vinna eina að
uppskipun og hleðslu, án þess að
menn úr landi hafi nokkur mök
við skipsmenn, hvort sem losað
er og fermt í uppskipunarbát eða
við hafnarbakkann, fer upp- og
útskipun að sjálfsögðu þannig
fram, og ber þá að beita hinum
sömu reglum og áður eru nefndar
(2. a, 2. b, 8. a, 3. b, 4.).
Að öðru leyti fer um hleðslu
og afferming skipa eftir ástæðum,
og ákveður héraðslæknir þá hverri
aðferð skuli beitt í hvert skifti.
Hann leggur dóm á, hvort skip
eða menn úr landi, sem unnið
hafa að fevming og afferming, hafi
orðið fyrlr smitunarhættu eða ekki.
í hvert sinn, sem hann telur
ósýkt skip hafa orðið fyrir smit-
unarhættu, skal hann tafarlaust
tilkynna sóttvarnarnefnd ríkisins
það.
Lögreglustjórinn í Reykjavik, 12. marz 1920.
Jón Hermannsson.
nú sterlingspundi, eða markið
40—50 dönskum aurum. X Jarðarför litlu dót.tur okkar, Steinunnar Guðlaugar, er lést 8. þ. m.,
verður næstkomandi fimtudag 18. þ. m. frá Fríkirkjunni kl. 1 e. h.
" Rvík, Rauðarárstíg 15.
Nýr kvilli. Mjög gerist nú
sjúksælt í bænum. í gærdag
mættust piltur og stúlka að máli
í Pósthússtræti og segir þá stúlk*
&n: „Voðalega læturðu mig bíða
eftir þér. Eg er viss um að þú
e*t búinn að skaffa mér lungna*
bólgu á hálsinn(ll)".
María Eyþórsdóttir frá Hjörsey. Kristján Porleifsson
Jarðarför mannsins míns sái., Ara Andréssonar, verður fimtud.
18. þ. m. frá Fríkirkjunni. Húskveðjan byrjar kl. 1. e. h. á heimili
hins látna, Spítalastíg 10.
Sigríður Jónsdóttir.