Alþýðublaðið - 05.05.1937, Blaðsíða 2

MISVIKUPAQINR B. MA! 1057
Tonnnlr hœtta
bver afððrnin.
Fraætak braskaranna i sinnt
iéítn mjrnð.
FYRIR rnokkru stagaðist M'Olg-
unblaðið hvað eftir ann.að á
þvi, a,ð vegna ósanngjarnra krafa
verkamanna liti út fyrir að tog-
ararnir myndu hæita veiðum. Nú
virðist svo sem ekki hafi .þurft
að kotna tii kröfur verkamanna
um bætt kjör, jtví að togararnir
hætta nú veiðum hviér af öðrutn.
Er jtarna hægt að finna sönn-
unina fyrir óheilindum íhaldsins
gegn sjómönnunt og verkamönn-
um.
Prír togarar hafa alls ekki ver-
ið hreyfðir á vértíÖnni, Porfinn-
ur, Sindri og Gullfoss. Alliance-
togararnir Hannes ráðherra og
Hilmir eru búnir að liggja marga
daga við garðinn, og var úttíald
Milmis aðeins 25 dagar, og Hann-
es ráðherra, sem alt af hefir geng-
ið skipa lengst, gekk nú 39 daga
alls. Otur kom inn á suttnudag og
hefir nú verið lagt. Pannig mun
teiga að leggja skipunum jafnóð-
um iog pau kioma inn.
Þannig er stjórn einkabraskar-
anna á atvinnutækjunum. Það er
von ,aÖ peir gapi um hæfileika
sína, stjórnkænsku á atvimrutækj-
unum og framsýni. Halda mann
nú að hægt sé að láta sLíkt ,á-
stand standa öllu lengur?
Pó að afli sé ekki mikill, pá
er ekk'ert tap fyrir pjódwheildLmi
eins ægilegt eins 'Og pað, að starf-
rækja aðalframleislutækin alls
ekkí. Og hvíar lendir pað, ef hald-
ið verður áfram á sömu braut?
fiagnfrœðaskólancni
I Rvik sagt npp.
Bortfaraptófi Inba 31 nemandl
Gagnfræðaskólanum í Reykja-
vik var sagt upp 3. p. m. kl. 2
siðd.
Alls voru skráðir í skólann i
vetur um 250 nemenduír í 9 d^ilci-
urn. Skólinn hefir 3 ársbekki og
kvölddeild að auki. Voru í aðal-
skólanum rúmlega 220 nemendur,
en hinir í kvölddeild.
Undir burtfararpróf úr 3. bekk
gengu 37 nemendur og stóðust 31
prófið.
Hæstu einkunn við burtfarar-
próf hlaut Egil) Sigurðsson,
Hofsvallag. 22, og var hún 8,54,
en næst var Guðríður Erla Magn-
úsdóttir, Eiríksg. 37 með 8,00.
Hæstu einkunn upp úr 2. bekk
hlaut Sigurður Kr. Gissurarson,
Laufásv, 45, og var hún 8,23,
en næst var Unnur Jóhannesdótt-
ir, Fram. 9, með 8,11.
Upp úr 1. bekk var hæstur
Jón Löve, Frani. 16, með 9,05, en
næst var Guðrún Jóna Þorsteins-
dóttir, Klapp. 27, með 8,90.
Skólinn var til húsa í Frakk-
neska spitalanum, og er húsnæð-
ið orðið bagalega þröngt. Varð
að visa nemendum frá í haust
sem leið vegna þrengsia, og fyr-
irsjáanlegt, að mörgum verður
að visa frá næsta haust.
Yfirlýsing.
Jarð- og búfræðingur, sem var
á ferðínni innfrá, athugáði hjá
mér fénaðarhöld og heybírgðir.
Ég gaf honum kaffi og með pví;
síðan röbbuðum vér um pólitik-
ina í Oddhðfðakjördæmi, fiskirí
og framhjátökur. Áðitr en ég
kv addi hann gekk ég með honum
iim Vatnagarðana, og leyfði hann
mér að hafa það eftir sér, að
þeir væru beztu Vatnagarðamir
i bænum, GleÖiiegt sumar. Oddur
Stgurgeimon*
Sinmeniingskeppni I íimleita
m meístarFtiíii Isiands fer fram
næstkoiandi langardagskvðld.
Samtal við Jón Kaldal.
NÆSTKOMANDI laugardag
fer fram einmenningskeppni
í fimieikum um meistaratitii ís-
iands., og er pað 10. einmennings-
keppnin í þeirri ipróttagrein hér
á landi. Verður keppt urn bikar
pann, er Iþróttasamband íslands
gaf. Hefir Jón Jóhannesson úr í-
próttafélagi Reykjavíkur unnið
bikarinn tvi&var sinnum, og ef
hann vinnur hann nú í priðja
sinn, pá vinnur hann bikarinn til
eignar.
1 tilefni ptessa ípröttaviðiburðar
hitti Alþýðublaðið Jón Kaldal að
máli, og fórust honum svo orð:
— Árið 1927 fór fratn í fyrsta
sinn einmenningsikeppni um
meistaratign íslands. Pá vann
Magnús Þorgeirsson úr í. R. Árið
eftir vann sami. Árið 1929 og
1930 vann Tryggvi Magnússon úr
1. R. Árið 1931 vann Osvald
Knudsen úr t. R., 1932 Jón Jó-
hannesson úr í. R., 1933 Karl
Gíslason úr Ármanni, 1934 Sig-
urður Nordahi úr Ármanni og
1935 og 1936 Jón Jóhatnnesson
úr í. R., og er hann pví handhafi
bíkarsins.
ipróttasamband íslands, sem
gaf bikarinn sem um er keppt,
hefir falið í. R. að standa fyrir
keppninni, og hefir einmennings-
keppnin farið fram á vegum pess
félags frá pví hán hófst, að und-
anteknum tveim árum, 1933 og
1934, en pá ,sá Ármann um
keppnina.
Nú er ákveðið að einmennings-
keppnin farí fram næstkomandi
laugardagskvöld í ípróttahúsi
Jóns Porsteinssonar íþróttakenn-
ara, við Lindargötu, og hefst
kl. 8.
Sex keppendur frá tveimur í-
þróttafélögum, Ármanni og í-
próttafélagi Reykjavíkur, hafa
gefið sig fram. Eru pað peir Jens
Magnússon (Árm.), Sigurður Nor-
dahl (Árm.), Jón Jóhannesson (í.
JÓN JÖHANNESSON
R.), Heinrich Wöhler (í. R.),
Halldór Magnússon (1. R.) og
Pórir K'onráðss'on (I. R.)
Sá, sem vinnur, öðlast titilinn
fimleikameistari Islands.
Um 300 áhorfendur munu kom-
ast fyrir í Iþróttahúsi Jóns Por-
steinssonar. Má búast við harð-
astiri keppni milii peirra Sigurð-
ar Nordahls og Jóns Jóhannes-
sonar. Mun Jón gera sitt ýtrasta
til að vinna bikarinn í priðja sinn
og til eignar.
Tumtuverksmiðjan
á Akureyri tekur til starfa núna
í vikunni.
Samvinnnsbélannni
var sagt »pp 1. mai
18 nemendiiF dískrifnðnst.
Samvinnuskólanum varsagt upp
1. maí, kl. 11 f. h. og hefir skól-
inn nú starfað í 20 ár. Þessu sinni
útskrifuðust 18 nemendur: Björn
Guhmundsson, Kópaskeri; Björn
Guðmundsson, Vestmannaeyjum;
Elín Porbjarnardóttir, Reykjavík;
Friðgeir Ingimundarson, Snarta-
s.töiðum, N. Þing.; Guðmundur
Árnas.on, Hafnarfirði; Guðrún
Hinriksdóttir, Reykjavík; Guðrún
Jósteinsdóttir, Stokkseyri; Gunnar
Guðmundsson, Reykjavík; Hjört-
ur Hjartar, Þingeyri; Hrefna
Jónsdóttir, Sandfellshaga, N,-
Þing.; Jóhannes Arason, Þórs-
höfn; Jón Höskuldsson, Tungu
við Isafjarðardjttp; Karl Einars-
son, Borgarnesi; Ka.ri M. Magn-
ússon, Reyðarfirði; Kristján Halls
son, Hofsósi; Magnús Sveinsson,
Isafirði; Svafar Árnason, Grinda-
tík; Theódór Jóhannesson, Rvík.
íslendingur tekur há-
skólapróf í Svíðpjóð.
Bökuiiardropar
Áfengisverzlunar rfikisins
eru búnir til ta réttum
efmim og raeÖ róttum
aðferðum.

H
Hárvötn
Áfengisve: zlnnar rikisins
eru hln ódýrustuf sem
fást, en þö mjðg góð
Einkasala er á þessum
vörum.
Veralanir snúi sér þvi ti!
flfengisverzlnnar ríkisins,
Heykjavík.
STOKKHÓLMI, 3. maí.
Islenzkur stúdent, Jón Magnús-.
ston, befir tekið kandidatspróf í
heimspeki við Stockbolms hög-
sk-tla. Hantt er fvrsti Isliend-
ingurinn, sem hefir lokið háskóia-
prófi t Svípjóð, síöa.n -er íslenzk-
um stúdentum vtorii veitt próf-
rétttindi við sænska háskóla.
H. W.
Lange Koch áfrýjar
Lauge. Köch hefir í diag áfrýj-
að til hæstarétíar máli sínu gegn
járðfræðingunium elliefu (en frá
pví máli hefir oft áður verið sagt
í útvarpsfréttum).
Þá er log siagt, iað Lauge Koch
ætli að halda áfram vísindarann-
sóknum síttum á Grænlandi.
Afli
& öllu Iandinu nam 1. maí sl.
18 234 tionnum, miöað við verkáð-
an fisk. Á sama tímla í fyrra jiam
hann 17 666 toninum.
BMOii Alpfðublaðlð.
Sydney Horlers
Dnlarfnlla húslð.
M Hún hafði grun um, að húsbóndi he.nna;ti ætiaði sér
að hafa einhvern hag af henni, pegatr, tíminn kæmi.
Þtað var pess vegna, sem hann óskaði eftim, að hún tæki
íþ’átt í kveidveizlum hans. Hún gat ©kki hugsað sér að
dvelja lengur á pessum stað.
Hále hafði sagt benini, að Steppohl ræki spilavíti ig;
hefði gert mapga unga rnenn að -öreigum í Loindon.
Það var þess vegna, sem hann víldi alltaf hafa unga
jnenn í íkring um sig. Húin minintist pess, áem hanfi hafði
einu sinni sagt:
. — Ég er iað vefrða garnall rnaður,' pg ég veit, að það
dýrmætiasta sem til etp, það er æskan. Ég elská æskuna..
Einnig töfria henmaiti og bjartsýni. Þiessvegnia vil ég
Itafa unga memt í kring um mig. En hvað hún murnli
vel eftir pessu .
Þegar hún hafði hlustað stundairícorn hélt hún áfram
eftir ganginum; pað vair þögullt í húsinu, en það vár
ékkert ia,ð rnairka, pað vár alltaf pöguit í þiess'u húsi.
Aftur fótti hún að brjóta heilann um, hvaðá frambæri-
lega afsökun hún hefði, lef kiomið væri að henini.
Hún komst að litla herb&Tginu, sem hún vélritaði í,
án piess að nokkuð kæmi fyritp og ýtti dyratjöldunum
hægt til hliðar.
Hún hafði kosið að dvelja í þessu berbteirgi, og til
pess lágu tvær ástæð|uir. Öntiur vár sú, að hún gat einna
bezt afsakáð veru sína pair, ef einhver kæmi að hennii
bg í ö’ðru lagi ál-eit húnt, að pair væxlu Íeynidyr. Húh
mundi ennpá eftir pví, að Steppohl hiafði til skamirhs
tíimiaj fTírzt par á eiriihvern leyndardómsfullan hátt
kvöldið, sem hún sá myndina í blaðinu.
Hún nam skyndilega stáðar. Ljós hafði snögglega
verið kvieikt í jnæsta hieBibergi og hún hieyrði rödd segja:
— Ég stofoaði mér í hættu með p.ví að koma hingaö
$ kvöw> ,, t. . Jv-1. - , i
Mercy titmaöi frá bvirfli til ilja. Húin þekti röddifna;
piað var Gorve.
Hvað gat þessi máður haft satnait við Steppiohl að
sældia.
Hún færðj til hliðpir dyratjaldið og gægðdst inn í
herbergið. Steppiohl s,néri baki að henni, gagnvart heninji
siat miaður með rnikið skegg og stóm gleraugu. Hvar va^
Gorve.
— Hversvegna kíomið þém til mín?
Steppohl virtist tekki veira sem ánægðastur yfir nær-
veru pessia mainins.
— I fyrst|a lagi vfouir minn,| vegna piess, að mig vántw
ar p'efonga.
Þrátt fyipir (lularklæðnaöinn þekti hún, að þetta vafr
Gorve. Það gat leniginn annain verið, húin pekti röddiniá.
— HlustaÖU nú á mig. Ég hefi orðið fyirir tölu-
verSiri óheppini. Það viar pess vegna, sem við Henrietta
koinum tií þessa fordæmlda lands. Við voipum að leitá
að stúlku, ungri og falicgri. Hún átti að hugsa um mig í
ellinaú. Af tilviljun fréttum við af stúlku, sem var í
kilaustri óg vair á förum paðan. Við náðum í hana og
höfðum komið okkur pægilega fytnir í Cannes.
—■ Þú iert I-engi að kiomast að efninu, sagði Steppohl
óþolinjnóðliega.
Mercy faldi s:,g bak við tjöldin og hlustaði með at-
hygli á sapitalið.
— Okkur tióksít að ná, í stúlkima. Hemriette -er ágætis
kvenmiaður, ptegaiu hún vill pað við hafai ef húni bara
gæti páð af sér sk'egginu, -en það ipotntar nú máske af
herpjL í fangelsiínu.
—1 í fangelsinu, 'endiurtók Steppohl og giretti sig.
— Já, í flangielsinu. Hún var tekin föst í gæir. En ég
kem iað því seinna. Við komum til klaustursins og Henri-
etta talaði við nunnumar iog fullvistsaði pær um, a:ð
hvergi myindi fara betur um stúlkuna en hjá sér. Svo
kiom stúlkian til Gannes. Hún var töfrandi fögur. En
svio kom |að pví, að Henriette varð afbrýðisöm. Ég bað
tíiana að vera góða við stúlkuna, en ekkeirt dugði.
Svio hljóp stúlkan burtu.
Steppiohl geíspaöi, n , , -
— Þú lert ekki klominn að efninu eninþá, sagði han,n
að lokum.
— Þiað eru hém nokkrir vinir mínir, sem biða leftir,
mér. Þú veirður að hafa mig afsakaðan.
— En ég hefi margt fleima að segja, sajgði hann.
— Stúlkian hljóp frá okkur eins og ég hefi sagt. En
samia kvöldið fengum við slæmar fréttir frá Marseilles.
Vað ákváðum því að fara í skymdi butntu frá Cannes.
En við hringdum til lögreglunnar viðvíkjandi hvarfi
stúlkunnar.
— Þér hlafið sterkar taugaí, sagði Stieppohl háðslega.
— Það var Hemriiette sem hringdi, sagði Gorvie og
ypti öxlum. Hún siaigði, iað stúlkan væri þjófúr.
Þiar misrreikniaði hún sig.
— En hvers vegna iertu að segja mér frá pessu, spurði
Steppiohl.
æ- Vegna pess, að stúlkan, sem slapp frá okkur og ég
er nú áð lieita áð. ©r fojjó pér, Steppiohl, og ég eri kominn
til pess iað sækja hana.
Svo viarð pögn stundiarkom þg M'ercy gat heyrt sinn
eigin hjártslátt. Hún fann, að hún mylndi heldur deyjta,
en áð fara aftur með Gorve. En hverju myndi Steppóhi
svará þessu?
— Ég ler hræddur um, a;ð ég skilji þig ekki, Gotrve*
svaraði Steppohl kuldalega.
M — Og samt sem áður befi ég ireynt að gera mig
slriljanlegan. Ég hiefi toomið hingað til Loinidon, til pes's
að ná laftur þessami stúlku- Hún fcom hiingað ásamt fconu,
sem fcallar sjg frú Shan„ og hún fékk þérí hiantá í hejnd-
ur. Ég hefi fullán irétt til þess að taka stúlkuna og ég
ætla að gera pað! Röddin va'r ofðin hótandi.
— Hvernjg ætlialrðu -að fara að pvi? spurði Steppohl
háðslega.
— Láttu mjg um það; ég sfcal sjá ujn, pað.
— Ætliarðu mie;ð hana núna um hánótt.
— Já, ég hefi mínar ástæður fyrir því iað kjósa nótt-
ina, Sæktu hana, Steppiohl, ég ier að varðá ópolinmóður.
Þiað varð pögn og M-eircy hallaði sér ofurtítið aftur á
’bak, svo isð andardmáttur hennar .heyrðlst tkki. Sv»
beyrði hún rödd Sfeppóhl*. ,