Alþýðublaðið - 17.03.1927, Blaðsíða 4

4
ALÞ.ÝÐUBLAÐIÐ
Pífesaei9®
Bezí. - Ódýrast.
Innlent.
Kawpið Alpýðublaðið!
«
ina var'ð að sundríða heim að
bænum. Vatnsflóð er sífelt mikið
kring urn Sauðliolt, og er all í-
skyggilegt með þessi fióð þar.
Tiðarfar og heilsa.
Ágætt tíðariar. Heilsufar dágott,
nema „kikhósti" er víða.
Borgarnesi, FB., 16. rnarz.
Tið og heilsa.
Ágæt tíð, hláka og hlýindi.
Heilsufar heldur gott; „kikhöst-
inn“ er að vísu víða, en er yfir-
leitt vægur.
Mannslát.
Fyrir nokkru lézt hér þorsteinn
Pétursson bóndi á Miðfossum í
Andakíi, dugnaðarbóndi um sext-
ugt, Hafði hann átt við veikindi
að 'stríða um hríð.
Kaupsamningar standa yfir.
Verkamannafélagið í Borgarnesi
á nú í samningum við atvinnu-
Hæ! Hæ!
Frú Sigmunda! Allar Iíryddvör-
ur og Hveiti, og þá blessað Kaffið
frá honum' TheOdör, líkar mér
langbezt. — Það er svo, Jóna
mín! Hvaða síma hefir hann? —
951. — Já. Ég skal niuna
9 51.
rekendur kauptúnsins um kaup-
gjald.
i V' .
Brúin á Hvitá.
Undirbúningur undir brúar-
byggingu á Hvítá hjá Ferjukoti er
byrjaður. Einnig mun eiga að
dyfta að vegum, er skemdust í
ílóðunum í vetur.
Hafskipabryggjan.
Finnbogi R. Þorvaidsson verk-
fræðingur ef hér staddur og starf-
ar að bryggjumælingum. Var
hann hér í haust og gérði mæl-
ingar og áætlanir. Nú mun helzt
vera í ráði til þess að forðast
dýpkánir og geypikostnað af
þeiin að byggja. bryggju á suð-
urodda Brákareyjar og brú yfir
er efiÍE*sókfiiai°vei*ðapa
en fi°íðHelksas°ifiifi& eisisa.
Menn geta fengið fallegan litar-
hátt og bjart hörund án kostnað-
arsamra fegrunar-ráðstafana. Til
þess þarf ekki annað en daglega
umönnun og svo að nota hina dá-
samlega mýkjandi og hreinsandi
TAT0L-MANI5SAFU,
sem er búin til eftir forskrift
Hederströms iæknis. í henni eru
eingöngu mjðg vandaðar oliur,
svo að í raun og veru er sápan
alvég fyrirtakshörundsmeðal.
Hin feita, flauelsmjúka froða sáp-
unnar gerir hörund yðar srliúparf
skærara og heilsulegra,
notið hana viku eftir
TATOL-HAMBS.
fæst hvarvetna á ísl
Verð kr. 0,75 stk
Heildsölubirgðir
LBrpjólfssonL..
S5eyk|a-vik.
j Margar handsápur eru búnar til
! úr lélegum fituefnum, og vísinda
legt eftirlit með tilbúningnum er
ekki hægilegt. Þær geta vériö
hörundinu skaðlegar, gert svita-
J holurnar stærri og hörundið gróf-
< gert og ljótt. — Forðist slíkar
! sápur og. notið að eins
TATOL-fiSAMISSAPU.

t
►
►
►
►
►
►
t
t
►
►
í
t
Brákarsund. En fullnaðarákvarð-
anir. hafa auðvjtað engar verið
teknar enn.
BrDMtryggið
hjá okkur. Við tökum bæði litlar
og stórar tryggingar og gerum
engan mun á, hvort viðskiftin eru
stór eða lítil; við gerum alla vel
ánægða.
H.f. Trolle & Rotke,
EimskipafélagsMsinu.
Hús jafnan til sölu. Hús tekin
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
Aðalstr. 11. Heima 11—1 og 6—8.
Fasteignastofan, Vonarstræti 11
B, annast kaup og sölu fasteigna
í Reykjavílc og úti um land. Á-
herzla lögð á hagfeld viðsldfti
beggja aðilja. Símar 327 og 1327.
Jónas H. Jónsson.
Brauð og kökur frá Alþýðu-
brauðgerðinni á Vesturgötu 50 A.
Ef Sjóklæbagerðin ber í tvo
sloppa fyrir yður, þá græðið þér
eirm slopp og eruð aldrei blautur
við vinnúna.
Tapast hefir silfurbídnn hval-
beinsbaukur. Skilvís finnandi er
beðinn að skila honum á af-
greiðsluna eða til Árna Þórðar-
sonar, Laugavegi 45.
Úr fundíð. Eigandi vitji á afgr.
blaðsins og greiði auglýsingu.
Harðfiskur, riklingur, smjör,
tólg, ostur, saltkjöt; alt bezt og
ódýrast í Kaupfélaginu.
Verzlið víð Vikar! Það verður
notadrýgst.
Rttstjóri og ábyrgðaraaaðní
HsílbjðriR HalIdórsgoB.
Alþýðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair: Smiður er ég nefndur.
að sýna hollustu sina máléfni „laga og
regJu.“
En vitaskuld var ekki hægt að búast við,
að það drægist Jengi, að alt vitnaðist um
skrílshóp þann, er vér höfðum svo skýridi-
lega komið á laggirnar. Þegar hundrað kvik-
mynilaleikarar hafa verið leigðir til jiess að
taka þátt í dularfylsta atburði vorra tíma,
þá líða ekki margar klukkustundjr,- þangað til
leyndarmálið er komið á blaðaskrifstofurnar,
enda fór svo, að ekki voru tvær stundir
liðnar, er „Kvöldlúðurinn" simaði heim til
kvikmyndakóngsíns til þess að grenslast eftir,
hvað hann hefði gert við vonda spámanninn;
það var alveg gagnslaust að neita nokkru,
sagði ritstjórinn til þess að hafa vaðið fyrir
neðan sig, vegna þess, að ofmargir hefðu
séð, er spámaðurinn heföi verið fluttur yfir
í bifreíð T S. Skrifari T S, sem svaraði í
símanum, laug auðvitað eins og hetja, en
við vissurn, að hér myndi enn svo fara, að
sannieikurinn bærist út. Hér voru þjónár og
bifreiðarstjórar og garðyrkjumenn, og allir
vissu 'þeir, að þessi dularfulla, hvítklædda
vera var einhvers staðar í húsinu. Öllum
þessum mönnum yrðu boðnar sífeldar mút-
ur, og einhver tæki við þeirn!
Næstu tvo klukkutímana settist heill tug-
ur af fréttariturum utn húsið eins og vígi;
Ijósmyndamenn tóku myndir af þvi, ög sum-
ir reyndu jafnvél að njósna með sjónaukum.
Ég sá fyrir hugskotssjónum mínum nýjar
blaðafyrirsagnir:
KVÍKMYNDAKÖNGÚR FELUR SKRÍL-
SPÁMANN FYRIR RÉTTVISINNI.
]retta var ein hlið málsins, sem við höfð-
um ekki hugsaö um. Smiður átti að koma
í lögregiurétt Pontys dómara klukkan níu
að morgni þennan dag. „Ætlaði hann að
fara?" spurðu fréttaritararnir, og ef ekki,
hvers vegná ekki? Enginn vafi var á því,
að María Magna var fús til þess að tnissa
þéssh tvö hundruð dollara, er hún hafði sett
aö veði, en dómarinn hafði rétt til þess
að gefa sjálfur út stefnu, og senda eftir
fanganum. Var líklegt, að hann gérði. það?
Bak við tjöldin hófst nú samstundis nreiri
háttar einvígi um stjórn Vesturborgar. Við
vissum ekki gerla, hverjir j)að voru, sem
viídu láta draga Smið út úr felustað sínum,
en við vissum, hverjir það voru, sem vildu
lofa honum að f^la sig! Ég símaði til Tnnó'-
teusar frænrla og skýröi frá málavöxtum.
Ég sagði hönum, að það væri ékki til nokk-
urs hlutar að eyða tímanum í ákúrur; ég ætl-
aði mér ekki að hlaupast á brott frá spá-
manninum mínum. En ef hann vildi fá loku
skotið fyrir þetta hneyksli, þá ætti hann að
gera alt, sem hann gseti til þess, að spá-
maðurinn fengi að vera í friði.
„En, Billy! hvað get ég gert?“ hrópaði
hann. „Hér eru lögin annars vegar.“
Ég svaraði: „Heyr á endemi! Þú veizt
ágætlega, að það er ekkit til það yfirvald
eða dómari í þéssari borg, sem ekki gerir
það, sem honum er sagt að gera, ef réttu
mennirnir segja það. Það, sem ég vil fá
þig tjl þess að gera, er að gera de Wiggs og
Westerly og Carson og öllum þessum lýð
skiljanlegt, að þáð éé ekkert á þvi að græða
áð draga Smið út úr felustað sínum.
Og hvað er það annars, sem þeir kæra
sig úm?“ hélt ég áfram. „Þeir vildu láta
kottiá í veg fyrir æsingarnar. Nú; þær eru
hættar og án blóðsúthellinga. Ef þeir drægju
spámanninn út úr hæli sínu og inn í lög-
regluréttinn, þá yrðu enn meiri æsingar,
meiri ujrpþot, sem enginn vissi hvernig færu.“
Ég símaði. til ýmissa annara manna, sem
ég hélt að kynnu áð geta haft áhrif. Og
á meðan sat T S við símann á skrifstofu
sinni í Eternal City og áttist við ritstjóra