Helgarpósturinn - 16.01.1981, Blaðsíða 12

12
Föstudagur 16. janúar 1981 ho/lj^rpn<z;tl irinn Halrj^rpncztl irinn Föstudagur 16. janúar 1981
13
,,Þú vilt auðvitaö kaffi. Það
tilheyrir svona viötölum, er það
ekki.” Við Jim ljósmyndari
vorum sestir. inn i stofu hjá
Friörik Ólafssyni forseta FIDE
og stórmeistara ,i skák. Tilefni
heimsóknarinnar: opnuviðtal. Og
þess vegna var boðið kaffi og það
að sjálfsögðu þegið.
En þaö voru ýmsir byrjunar-
örðugieikar, sem leysa þurfti
áður en viðtalið gat formlega haf-
ist. Jim ljósmyndaii var allt ann-
að en ánægður meö birtuna i stof-
unni og litil hjálp var i drunga-
legu skammdeginu utan glugga.
Það heppnaðist þó eftir ófáar til-
raunir að gera Jim ánægðan með
birtuna, en þó ekki fyrr en hann
hafði fengið Friðrik til að
gjörbylta uppröðun húsgagna
(aðallega lampa) i stofunni. En
birtan fékkst, Friðrik settist bað-
aöur lampaljósum. „Maður er
eins og i sviösljósum,” sagöi hann
og þvi var ekki neitað.
En við byrjum á þvi að spyrja
Friðrik um persónuna að baki
manninum meö titlana, forseti og
stórmeistari eða öllu heldur
hvernig hann héldi að fólk liti á
sig.
„Hvernig fólk litur á mig”,
sagði hann. „Um það hef ég óljós-
ar hugmyndir og læt mér raunar i
léttu rúmi liggja. Hef ekki leitt
hugann að siiku á siðari árum,
þótt ég hafi veriö einkar
viðkvæmur fyrir umtali og
skoöunum fólks á mér á yngri ár-
um. Ég kem aðeins til dyranna
-við núverandi starfi minu, og sá
timi var of stuttur til að geta gert
þessum hlutum viðhlitandi skil.
Hins vegar fannst mér ekki stætt'
á því að hafna möguleikanum á
þvi aö verða forseti FIDE og um
leið mikilli lifsreynslu. Stað-
reyndin er nefnilega sú, að ýmsu
erábótavant hvað varöar aðstöðu
skákmanna hér og þar i' heimin-
um. Hef ég orðiðvar við þaö sjálf-
ur á keppnisferðum minum og i
forsetastarfinu hef ég aðstöðu til
að geta bætt þar úr”.
— Er nú litill timi til skákiðk-
unarhjá þér?
„Ja, eins og sakir standa þá er
ég öllum stundum að sinna
málefnum skákarinnar, að
undanskildu þvi aö geta teflt.
Þetta hljómar ef til vill ankann-
ajlega en er staöreynd engu að
siður.”
En hugmyndin var áð tala um
fleira en skák, enda þótt erfitt sé
að komast hjá þvi i viðtali við
mann, sem bæði starfar að skák-
málefnum og hefur taflmennsku
að aðaláhugamáli. Við spurðum
Friðrik hvort ekkert annað
kæmist að i hans huga, en skák,
skák og aftur skák.
„Jú, jú mikil ósköp, svaraði
hann og hló! „Hins vegar liggur
það i hlutarins eðli að skálin tekur
mikið af minum tima og huga.
Starf mitt hjá Alþjóðaskáksam-
bandinu er ekki unnið frá 9—5,
heldur er vinnutiminn óregluleg-
ur i meira lagi. Það er haft
samband við mig á öllum timum
//Heimspekilega sinnaður"
— Lesa — lesahvað?
„Ég les sambland ólikra sviða,
en mest les ég þó bækur
heimspekilegs eölis. Ætli sé ekki
óhætt aö fullyrða að ég sé að
mörgu leyti heimspekilega sinn-
aður.”
— Nú ert þú lærður lögfræðing-
ur. Þú sinnir þeirri fræðigrein
ekkertsvona meðfram?
„Til þess gefst enginn timi. Það
væri tilgangslaust að reyna það.
Þó hef ég alltaf áhuga á lög-
fræðinni og ætli megi þvi ekki
segja að lögfræðin sé i dag nokk-
urs konar hobby hjá mér. Hobbý,
sem ég gripl og hef gaman af.
Ég starfaði á sinum tima sem
lögfræðingur hjá dómsmála-
ráðuneytinu og hef þvi enga
reynslu sem málaflutningsmaður
eða rukkari. Þvi hef ég ekki tekið
að mér mál, sem lögfræðingur, ef
það er það sem þú átt við. Ég
fylgist hins vegar vel með þróun
fræðigreinarinnar og ýmsum
málum sem upp koma.”
— Það má kannski segja að þú
fagnir þvi að fá tækifæri til að
telja fram einu sinni á ári og nýta
þar meö lögfræðiþekkingu þina?
„Nei, nei. Mér hefur alltaf
dauðleiöst að telja fram og það
breytistekki.”
Hvað með pólitikina hér heima.
Nú hefur þvf stundum verið fleygt
að þú hafir ætlað að hella þér út i
hana af fullum krafti.
„Ég hef aldrei bundið mig við
taflmennskuna. Það tekur tima
aö ýta þvi hugarfari til hliðar.
Maður spjallar þá kannski við
kunningja um daginn og veginn,
fer i kvikmyndahús, les, eða
eitthvað sem er óháð taflmennsk-
unni. Þessi þáttur er oft ansi
mikilvægur.”
— Litum nú aðeins á þitt starf
hjá FIDE. Nú hafa fáeinir aðilar
orðið til þess að gagnrýna þig
vegna Kortsnoj málsins og segja
þig ekki nógu ötulan i hans máli
og jafnframt að þú hræðist að
styggja Rússana og þeirra fylgi-
sveina. Hvað viltu segja um þessa
gagnrýni?
„Hvað Kortsnoj varðar, þá er
alltaf erfitt að hjálpa manni, sem
i raun vill enga hjálp. Ég hef
verið boðinn og búinn til að
aðstoða hann, en ekkert af þvi
virðist nógu gott fyrir hann. Mér
virðist hann enga hjálp vilja taka,
þegar á hólminn er komið.”
— En ertu ekki alltaf á milli
tveggja elda i þessu starfi þinu?
„Að sumu leyti, jú. Það getur
stundum verið erfitt að finna
þann gullna meðalveg, sem allir
geta sætt sig við. Og þegar ég tala
um meðalveg, þá þýöir Jjað ekki
endilega að finna 50% handa
þessum og 50% handa hinum. Svo
einfalt er það ekki. Hins vegar hef
ég varast að selja sannfæringu
mina og taka ákvarðanir, sem ég
sjálfur er mótfallinn. Slikt kæmi i
bakið á manni siðar meir. Þvi hef
ég rekið þá pólitik, aö standa á
eigin stefnu, án þess að vera
„EKKi ðslríðumaður í sKáKinni"
frlðrlk ólalsson I neigarpðsisviðiaii
„Er að mörgu leyti heimspeki-
lega sinnaður”.
talsverð áhrif á menn, þeirralif
og þankagang. Aftur á móti er
hægt að finna allar týpur hjá
skákmönnum. Þareru uppstökkir
menn og bráðir og svo aftur
rólegir og yfirvegaðir og svo all-
ar gerðir þar á milli. Hins vegar
hlýtur skákiðkun að kalla fram
vissa eiginleika. Hátterni sem
menn verða að temja sér, þegar
þeir sitja við sömu skákina i
nokkrar klukkustundir. Það
veröur þá að beita þolinmæðinni.
Hitt veit ég ekki hvort þessi eðlis-
einkenni fylgi siðan mönnum i
lifinu, þegar þeir eru ekki að tafli.
Svo má aftur lita á aðra hlið þessa
máls. Það er hvort það séu
visindalegan farveg. Þróunin er
nú samt i þessa átt, hvort sem
mönnum likar betur eða verrog
þaö kemur fljótt niður á skák-
mþnnum ef þeir hafa ekki lesið
sértil,! fræðunum.Það erkannski
ekki ólikt þvi að koma til skák-
móts illa að sér i fræðunum og að
koma ólesin til prófs.
Siðustu árin hefur mér ekki
gefist neinn timi til slikra
rannsókna og þvi er þess ekki að
vænta að ég geti staðist þeim
sterkustu snúning.”
Einbeiting
— En hvernig gengur þér að
einbeita þér þegar þú situr að
tafli, kannski yfir sömu skákinni i
fleiri klukkustundir?
„Jú, vist getur verið erfitt að
einbeita huganum að sömu skák-
inni i margar klukkustundir og
oft vill hugurinn reika. Þaö fer
mjög mikið eftir likamsástandi
og hvernig maður er upplagður.
Þegar maður er æfingalitill vill
það oft vera erfitt að halda
einbeitingunni. Hins vegar er þaö
einnig oft nauðsynlegt i miöri
skák, aö hvila hugann frá skák-
inni I nokkrar minútur og leyfa
honum að ráfa. Það getur losaö
örlitið um streituna.
Sovétmenn og ýmsar aðrar
Austantjaldsþjóðir leggja mikið
upp úr likamsrækt hjá skák-
mönnum. Ég hef hins vegar ekki
gert mikið af sliku i gegnum
tiðina og hefði vafalaust mátt
leggja rikari áherslu á það atriði.
Þó maður tefli fyrst og fremst
eins og ég er klæddur, þarf ekki
að sýnast fyrir neinum. Ég er
ekki á neinum atkvæðaveiðum —
að minnsta kosti ekki hér heima.”
Viöbrigöi
— En hvernig likar þér sjálfum
þessi umskipti, aö vera ekki
lengur atvinnumaöur i skák,
heldur forseti alþjóðasambands
og þar með eins konar alþjóöleg-
ur pólitikus?
„Þetta eru mikil viðbrigði ég
get ekki neitað þvi. Auk þess
sakna ég þess að geta ekki teflt
jafn mikið og ég gerði hér áður.
Ég hafði verið atvinnumaður i
skákinni i f jögur ár áöur en ég tók
sólarhringsins. Þetta er alheims-
samband 114 rikja og þegar það
er nótt hér, þá er dagur hinum
megin á hnettinum. Þar þurfa
kannski menn að leita til min og
hringja þvi. Það er þvi ekki
óalgengt að siminn láti i sér heyra
um miðjarnætur.”
— En hvaða áhugamál hefur
þú utan skákarinnar?
„Hvað skal segja. Náttúrlega
er það stórt mál hjá mér vegna
langrar útivistar fjarverandi
fjölskyldunni, að fá tækifæri til að
eyða tima með henni þegar stund
gefst milli striða. Þá hlusta ég
talsvert á tónlist, hef gaman að
þvi að lesa og sitthvaö annað.”
lausnir úr erfiðum stöðum
o.s.frv?
„Þegar maður tekur þátt i mót-
um, þá er þessi lýsing þin ekki
fjarri lagi. Skákin er þá i höfðinu
allan daginn, þaö kemst litið ann-
að aö. Maður er sofandi og
vakandi að hugsa um leiðir.
Meira segja er það þannig, að
sumir skákmenn, þykjast
dreyma glæsilegustu leikina.”
— Hvenær greip þessi della þig
fyrst?
„Ég byrjaði 10 ára að tefla á
mótum hér heima. Siðan þá hef
ég setið að tajli linnulitið, en þó
hafa komið timabil, þar sem ég
hef tekið mér hvild. Ég tefldi t.d.
litiö meöan ég var i lögfræðinám-
inu og sömuleiðis er ég vann hjá
dómsmálaráðuneytinu. Frá
1974—78, var hins vegar skákin
mitt starf. Ég gerðist þá atvinnu-
maður i faginu.”
// Ekki ástríðumaður"
— En færðu aldrei nóg af
þessu? Finnur þú aldrei fyrir
þeirri tilfinningu, að vilja kasta
öllum hrókunum, riddurunum,
biskupunum, drottningunni,
kónginum og öllum peðunum út i
ysta myrkur?
„Jú, það koma að sjálfsögðu
upp leiðindatimabil, þegar maður
hefur fengið nóg af skákinni. En
þau timabil vara yfirleitt stutt.
Staðreyndin er sú, að ég er liklega
ekki eins mikill ástriðumaður i
skák og æskilegt væri. Er ekki sú
týpa, sem vill og hefur jafnvel
brotið allar brýr að baki mér, til
þess að þjóna skáklistinni. Það er
kannski það sem þarf til aö
komast á toppinn, þ.e. að gefa sig
allur henni á vald. Sumir menn
eru t.d. alltaf tilbúnir til að tala
um skák, hvar og hvenær sem er
— og geta raunverulega og vilja
ekki tala um annaö. Slikir menn
eru til hér heima á Islandi. Þessir
ástriöumenn i skákinni þurfa þó
ekki endilega aö vera mjög góðir
{skákmenn, en ef hæfileikar og
'þessi ástriða fara saman, þá eru
‘allar aðstæöur til að ná langt —
eins góöar og geta verið. Ég sjálf-
ur hef ekki viljað né getað gefiö
allan minn hug og alla mina sál
að skákinni. Það kemst fleira aö i
minum huga.”
— En eru skákmenn einhver
sérþjóðflokkur innhverfra
dularfullra manna?
„Þaö er dálitið erfitt fyrir mig
að dæma um það, þar sem ég
stend i miðjum hópnum. Að vissu
marki hefur skákin að sjálfsögðu
ákveðnar typur, sem frekar leggi
fyrir sig taflmennsku en aðrar.
Þarna er spurningin um orsök og
afleiðingu.”
Aö hafa hæfileikann
— Hver er hæfileikamaður i
skák og hver ekki? Getur þú t.d.
horft á unga menn að tafli og sagt
siðan til um það hvort þeir eru
hæfileikum búnir eða ekki?
„Já, það hugsa ég. Þeir sem
hafa lengi fengist við tafl-
mennsku sjá það býsna fljótt
hvort hinn eða þessi hafi hæfi-
leika eða ekki. Ætli þetta sé ekki
likt með boltaiþróttum ýmsum.
Þú ert fljótur að sjá, hvort menn
„hafi boltann i sér”, eða hvort
þeir hafi ekki tilfinningu fyrir
honum. 1 skákinni séðu strax
hvernig menn bera sig að hlutun-
um og hvernig auga þeir hafa
fyrirgangi skákarinnar.
Hitt er svo allt annar handlegg-
ur hvernig gengur svo að þorska
hæfileikann. Þú getur haft þá
ókosti i skapgerðinni, sem gera
það að verkum að hæfileikarnir
nýtast illa. Marga vantar t.d. ein-
beitinguna, þolinmæðina, metn-
aðinn og kappsemina. Þessir
þættir þurfa allir að fara saman
við meöfædda hæfileika, ef menn
ætla að ná langt i skákinni.”
— Þú nefndir hér áður Friðrik,
að þér gæfist ekki nógu mikill
timi til taflmennskunnar, sam-
fara forsetastörfunum hjá FIDE.
Engu að siöur ertu alltaf við og
við að taka þátt i mótum. Geta
menn ekki einfaldlega haldið sér i
sæmilegri æfingu með þátttöku i
mótum af og til?
„Nei, það er af og frá. Þróun
skáklistarinnar er öll i þá átt, að
mestur æfingartiminn fer i bóka-
grúsk og heimarannsóknir. Það
er alls ekki nægilegt að sitja að
tafli daginn út og inn. Slikt gerir
menn ekki sjálfkrafa að afreks-
mönnum. Málið er það, að i mót-
um er teflt stift eftir klukku og þú
ert undir sifelldri timapressu.
Það sparar þér þvi oft tima ef þú
þekkir vel teoriuna og ákveðnar
stööur sem upp koma. Þú getur
þvi nánast teflt sjálfkrafa eftir
ákveðnum teorium. Það má þvi ef
til vill segja, að árangur eigins
hugarstarfs og hugmyndaauðgi
séekkijafnafgerandiog gerðistá
árum áður.
Þaö er til feykilegt magn
bókmennta um skáklistina og
margir eru ekkert alltof ánægðir
meö þessa þróun. Telja ekki
'æskilegt að skákin fari um of út i
I með huganum og sálinni, þá á
j heilræði Grikkjanna þarna
eflaust við eins og annars staðar,
I þ.e. heilbrigð sál i hraustum lik-
ama. Þaðtekur nefnilega talsvert
á likamann að tefla langar skák-
ir, marga daga eða vikur i röð, Þá
reynir á likamsúthaldið jafnt og
hið sálarlega.”
Hvernig gengur sjálfum þér að
aga þig við skákborðið, t.d. ef þú
hefur leikið illilega af þér? Lang-
ar þig þá ekki helst að standa upp
og henda um skákborðinu og
rjúka burtu i fússi?
„Jú, ansi oft verður maður súr
og sár út I sjálfan sig, þegar
maður hefur leikið ljótum afleikj-
um. Það hefur komið fyrir hjá
mér að sjálfsögðu eins og öllum
skákmönnum öðrum. Þegar slikt
gerist hjá mér, þá hef ég staðið
upp og gengið i burtu og reynt að
kæla reiðina i huga mér. Það er
kannski aðallega skömm eöa
hneykslun á sjálfum sér, sem
kemur upp i hugann við slikar aö-
stæður, þvi auðvitað eru slik mis-
tök engum öðrum en sjálfum
mannium aðkenna.”
// Breyskir eins og aðrir"
— En hvernig er lifstill
skákmanna? Þurfa þeir að vera
meinlætamenn á lifsins lysisemd-
i ir?
„Ef menn ætla sér alla leið i
skákinni og komast á toppinn, þá
verða þeir að skera niður við nögl
ýmsar lystisemdir eins og þú orð-
ar það. Vindrykkja á mótum er
t.d. fyrirbæri sem gengur ekki
upp. Upp til hópa eru þó skák-
menn ekki öðruvisi en annað fólk i
þessu tilliti. Eru jafn breyskir og
aðrir og þurfa að létta á sér og
skemmta sér i góðra vina hópi.”
— En hvernig létta menn á
sér,eftir margra klukkutima setu
viö skákborðið i miðju skákmóti?
„I skákmótum er erfitt að losa
sig viö þanka um skákina. Hún
liggur á manni eins og mara. Ég
reyni þó sjálfur að gleyma henni
stund og stund. Það er hvild i þvi.
Eftir að þú ert búinn að sitja aö
tafli i langan tima, þá tekur það
nokkurn tima að ná sér niður.
Þetta er eins og hjól sem snýst.
Þú stöðvar það ekki svo auðveld-
lega á einu augnabliki. Ef þú ert
t.d. að ljúka biðskák á skákmóti
og henni lýkur ekki fyrr en 10—11
um kvöldið, þá ferð þú ekki strax
upp á herbergi og sofnar
umsvifalaust. Þér tekst þaö ekki.
Það tekur vissan tima að koma
huganum i annan farveg, eftir
Nú er sú saga stundum sögö af
skákmönnum, að þeir fari ekki
svo á milli húsa, að þeir hafi ekki »
vasataflið meö sér. Er þetta stað-
reynd?
„Það veit ég ekki, en hitt veit ég
að fagmenn i skákinni þurfa ekki
að hafa vasatafl með sér, til að
geta litið á skákstöður eða rætt
skák. Menn hafa þetta allt i
höfðinu á sér. Tveir fagidjótar i
skákgeta talað um skák timunum
saman, farið yfir heilu skákirnar
án þess að hafa skákborð fyrir
framan sig.”
— Þú talar um fagidjóta? Ertu
einn þeirra? Ertu allan daginn
meira og minna að hugsa um
skákstöður, fallegar fléttur, nýjar
„Jú, ansi oft verður maöur súr og
sár út i sjálfan sig”.
Forseti Alþjóðaskáksambands-
ins. En eru launin
sambærileg
titlinum?
„Ég er ef til vill orðinn svo mikill
Kússadindill i augum manna....”
ákveðinn stjórnmálaflokk og vilj-
að vera laus úr viðjum flokks-
bindingar. Ég vil lita á
stjórnmálaflokkana með opnum
huga, þó ekki þannig að ég sé
opinn i alla enda.
Ekki get ég neitað þvi að full-
trúar ákveðinna flokka hafi kom-
ið að máli við mig og viljað mig i
framboð. Ég hef ekki ljáð máls á
sliku, enda viljað vera eins sjálf-
stæður og tök eru á. Eins má
nefna, aö vegna eöli starfa mins,
þáer égháður velvild stjórnvalda
og ráðamanna og á þeim vett-
vangi eru tiðar breytingar. Ot frá
þvi sjónarmiði er heldur ekki rétt,
aö ég festi mig á einn eða annan
pólitiskan bás.
Já hún er hverful islenska!
pólitikin og litil festa þar finn-
anleg. Það er þó ekki aðalatriöið
sem heldur mér frá pólitiskum^
afskiptum. Hins vegar væri það
eflaust fróölegt að lita io ár aftur i
timann og reyna aö finna skarpar
markalinur milli afstöðu flokk-
anna til efnahagsaögerða. Ég hef
á tilfinningunni að fróðlegt yröi ef
safnað yrði saman smáyfirliti
varöandi allar þær efnahagsað-
geröir sem séö hafa dagsins ljós á\
siðasta áratug og viðbrögð
stjórnarandstöðunnar við þeim
Ætli þar komi ekki i ljós að
reginmunurinn liggur einfaldlega
i þvi að vera i rikisstjórn eða
utan, en ekki endilega i hvaða
flokki þú ert. Aögerðirnar eru
nefnilega keimlikar frá rikis-
stjórn til rikisstjórnar og
viðbrögðin eins frá stjórnarand-
stöðu til stjórnarandstöðu.”
Hafa þetta í höföinu
En yfir i skákina á nýjan leik.
þr jóski
og
jafn
framt
sýna
ákveþinn
sveigjanleika
Það er
nefnilega
þannig,
þegar
alþjóðasamband
eins og FIDE á i
hlut, að skoðanir
manna byggjast
einatt upp á
reynslu sem þeir
hafa hlotið úr eigin
jarðvegi — og
hann vill vera ansi
ólikur eftir þvi
hvaðan af
hnettinum er komið.
Ég, sem er
upprunninn héðan af
Islandi, á stundum
dáli'tið erfitt
með að skilja
hugsunarhátt og
skoðanir manna,
sem koma úr
allt öðrum þjóðfélagslégum
jarðvegi og hafa ólik grund-
vallarsjónarmið á fjölmörgum
hlutum. Þarna verður þú aö sjálf-
sögðu að fara með löndum og
hlusta, læra og virða skoðanir
þessara manna, þótt ólikar séu
þinum eigin.
Hins vegar vil ég ekki vera of
mikill málamiðlunarmaður. Þaö
eru auövitað atriði sem ég stend á
og finnst sem ég verði að standa
á. Ég er ekki svo sveigjanlegur aö
ég taki undir skoðanir sem eru
„svona beint út um gluggann”,
eins og skákkollegi minn Helgi
Ólafsson myndi orða þaö.
Ég minntist á ólik grundvallar-
viöhorf manna eftir þvi hvaðan
þeir væru i heiminum. Mig hafði
vart órað fyrir þeim mun sem er
á hugsanagangi fulltrúa hinna
ýmsu þjóða heims og oft hefur
ýmislegt komiö mér spánskt fyrir
sjónir. Stundum koma menn að
máli viö mig og þeir eru kannski
með hálftimaformála, áöur en
þeir komast að erindinu. Hérna
heima myndi ég kannski vera
búinn að biðja mennina að koma
sér að kjarna málsins, en það
gerir þú ekki i starfi sem minu,
þvi hjá mörgum er svona
framkoma þeim eðlislæg og sjálf-
sagður kurteisisvottur.”
// Bý í ferðatösku"
— Nú er þetta ansi finn titill:
Myndir: Jim sman
„Ég hef nú veriö forseti FIDE i
tvö ár, en kjörtimabilið er fjögur
ár. Eitt kjörtimabil er ekki langur
timi og vart lýkur maður ætl-
unarverki sinu á svo skömmum
tima. Mikiö starf hefur fariö i það
hjá mér, aö auka áhugann i lönd-
um, þarsemskák hefur litt verið i
hávegum höfö i gegn um árin og
fyrir dyrum stendur t.d. ferð hjá
mér til Angóla, en þar hefur kom-
ið upp talsveröur áhugi á skák,
þótt enn séu Angólabúar algjörir
byrjendur á skáksviðinu.
Ég verð þvi að fara að taka
ákvöröun um þaö fyrr en siðar
hvort ég gefi á nýjan leik kost á
mér til þessara starfa, að loknu
kjörtimabilinu. Kannski vilja
menn mig ekki aftur. Ég er ef til
vill orðinn svo mikill Rússadindill
i augum manna, að ég þyki óhæf-
ur til starfans. Hins vegar vil ég
taka fram, aö sjálfur hef ég ekki
fengið að heyra gagnrýni i þá átt,
að ég sé á einhvern hátt hallari
undir ákveðna heimshluta eða
þjóðir.”
skapast eining allra þeirra, sem
nálægt starfinu koma.”
//Rússadindill"
— Aö lokum Friðrik.
Hvað með
framtiðina?
ȃg er
háður islenska
rikinu
hvaðlauna
greiðslur snertir
„Þú getur nánast teflt sjálfkrafa eftir ákveönum teorium”.
Viölal: Guðmundur Árni Slelánsson
FIDE er það fjárvana samband,
aö slikur háttur hefur verið
haföur á. Ég hef á hinn bóginnJ
unnið talsvert aö þvi, aö breyta
þessu og gera FIDE fjárhagslega
sjálfstæðara og finna tekjulindir
sem gætu gert það að veruleika.
Hef ég vonir um að úr rætist með
það i framtiðinni.”
— Þú hlýtur að vera mikið á
ferðinni i þessu starfi þinu.
„Já, það er óhætt að fullyrða
það. Ég eiginlega bý i ferðatösk-
unni stóran hluta ársins. A
siðasta ári var ég samfellt 160
daga erlendis og þá yfirleitt á ferð
og flugi.”
— Hvernig kemur þetta heim
og saman við það að vera jafn-
framt fjölskyldufaöir?
„Ja, þetta starf er að sumu
leyti likt störfum flugmanna og
sjómanna og þvi ekki einsdæmi
hvað þetta snertir. Hins vegar er
það rétt, að þetta er ekki heppi-
legasta starfið sem þú getur valið
fyrir fjölskylduna, en með aölög-
un og skilningi allra aðila er þetta
mögulegt.”
— Eru aörir fjölskyldumeðlim-
ir sleipir i skákinni?
„Konan min kann manngang-
inn og yngri dóttir min hefur
dálitið fengist við þetta. Ég hef þó
ekki reynt að hafa nein áhrif i
þessu sambandi og læt skákiðkun
hér á heimili minu hafa sinn
gang, án minna afskipta. Það
þykir kannski alveg nóg aö hafa
einn skákmann i fjölskyldunni.”
— Hvað viltu segja um þær
deilur sem hafa risið upp hér inn-
an islenska Skáksambandsins
milli Einars Einarssonar og Ingi-
mars Jónssonar fyrrverandi og
núverandi forseta Skáksambands
Islands?
„Ég hef alveg leitt þessar deil-
ur hjá mér, en svona nokkuð er
auðvitað mjög slæmt fyrir skák-
hreyfinguna og skákiökunina
almennt. Ég getheldur ekki betur
séð, en þessi deila sé fyrst og
fremst persónubundin og veit aö
skákmenn islenskir hafa mestu
skömm á þessum hamagangi.
Ég held að það sé rangt að
ganga út frá þvi sem vissu, að það
þurfi endilega alltaf að vera
einhver meiri- og minnihluti i öllu
félagsstarfi. Allt eins á að geta