Helgarpósturinn - 27.02.1981, Blaðsíða 14

14
Undur
undir-
djúpanna
og
nautalundir
Helgarrctturinn er að þessu
sinni fenginn frá Þráni Lárus-
syni, sem starfar á ljósmynda-
deild Visis. Þráinn er fyrrum
nemi i matargerðarlist og býður
hér uppá tvo veislurétti fyrir
fjóra. Forréttinn segir hann
ættaðan frá Akureyri og vera
alveg sérstaklega góðan.
Forréttur
Undur undirdjúpanna:
Pönnukökuuppskrift (sleppa
sykri en nota i staðinn finrifinn
sitrónubörk og sitrónusafa.
Fylling:
100 g skötuselur
100 g ýsa
100 g humar eða lúða
150 g rækjur
ananas (hæfilegur skammtur)
paprika i krukku (hæfilegur
skammtur)
1. sitróna
Sósa:
Soðið af fiskinum (hafið það
mikið)
Smjörbolla (smjörliki og hveiti
hrært saman)
1 peli rjómi
kjötkraftur
Fyllingin er gerð á eftirfar-
andi hátt: Bakaðar eru pönnu-
kökur og þær látnar kólna.
Skötuselurinn, ýsan og humar-
inn eru sett yfir straum i köldu
vatni, með fjórum sitrónubát-
um. Kryddað með pipar og salti.
Þegar suðan kemur upp er
potturinn tekinn af hellunni og
látinn standa i 20 til 30 minútur.
Siðan er fiskurinn færður uppúr
og látinn kólna. Þá er hann sett-
ur i skál og blandaður saman,
og rækjurnar settar samanvið.
Ananasinn og paprikan eru
söxuð i smáa bita og hrærð
saman við. Magn skal haft eftir
smekk. Siðan er fyllingin sett
inn i pönnukökurnar og þær
brotnar til hálfs. Skreytt með
agúrkum og tómötum.
Sósa: Fisksoðið er þykkt með
smjörbollunni og látið sjóða.
Þráinn Lárusson.
Bragð aukið með kjötkraftinum
og rjóminn hrærður úti skömmu
áður en sósan er borin á borð.
Og svo er það aðalrétturinn,
hann kallast „Heilsteiktar
nautalundir með bearnaise sósu
og bökuðum kartöflum”.
Nautalund
sitrónupipar
grillkrydd
salt
Nautalundin er tekin (sinin
ofan á fjarlægð) og steikt á
pönnu. Kryddið með sitrónu-
pipar, hann er það nauðsynleg-
asta, og grillkryddi.og salti.
Kartöflur
paprikukrydd
söxuð steinselja, eða þurrkuð,
salt.
Kartöflurnar eru soðnar og
siðan steiktar á pönnu og krydd-
aðar. Steinseljunni stráð yfir að
lokum.
Sósa:
400 g smjör
4 eggjarauður
kjötkraftur
Bearnais essens
söxuð steinselja eða þurrkuð.
Smjörið er brætt við vægan
hita. Eggjarauðurnar eru
hrærðar upp, smjörinu bætt
smám saman úti og hrært
stöðugt. Kjötkrafturinn er
settur samanvið og nokkrir
dropar af bearnaise essens.
Söxuð steinseljan hrærð úti.
Með þessu má svo drekka
hvað sem er.
lllaðan er hin vistlegasta vistavera.
Grísir á Óðali
óðal tekur nú slfelldum breyt-
ingum. Ekki er langt siðan allar
innréttingar staðarins voru
hreinsaðar burt og aðrar settar i
staðinn, og nú hefur verið opnuð
„hlaða”, þar sem áður var dans-
gólfið.
Hlaða þessi er innréttuð i grisa-
veislustil, og sá still ber keim af
spönskum stil. Veggimir eru
hvitir, kannski kalkaðir, og
brotnir upp með miklum trébit-
um. Og á gólfinu standa svo mikil
langborð, sem alls um 70 manns
geta setið við.
Að sögn Halldórs Arna,
skemmtistjóra Öðals er hug-
myndin með hlöðinni sú að þar
geti hópar af ýmsu tagi fengið aö-
stöðu fyrir samkvæmishald, og
nú þegar hefur til dæmis Klúbbur
25 haldiö þar eina grisaveislu.
Hægt er að loka hlöðuna af,
þannig að gestir hennar verða
ekki truflaðir af hinum gestum
ööals. Sagði Halldor það upplagt
fyrir minni fyrirtæki, sem ekki
hefðu ráð á að halda árshátiðir,
að notfæra sér þessa þjónustu, þvi
hægt væri aö kaupa hlöðuna
kannski frá klukkan sex til tiu, en
opna siðan inn i Óðalið sjálft.
Hægt væri svo að kaupa k júklinga
og grisasteikur, ásamt Óðals-
bjórnum sem frægur er oröinn,
fyrir hagstætt verð. —GA
A Rán er lögð áhersla á franskan mat og fiskrétti
nýja stað með pompi og pragt
fyrir skömmu og buðu þá
velunnurum og blaðamönnum til
herlegrar veislu. Þar var ekkert
til sparað og boðið upp á lauflétt-
an lystauka, forrétt, siðan
sjávarrétti (þ.á.m. kolkrabba),
þar næst aðalrétti (fjóra
valkosti), þá desert og loks kaffi
að hætti Ránarinnar. Góður
málsverður það.
Eftir þá reynslu af Ráninni er
óhætt að fullyrða að maturinn og
þjónustan á Ráninni standa vel
fyrir sinu. Og verðið virðist vel
viðráðanlegt.
Ómar Hallsson og Rut
Ragnarsdöttir hafa viða komið
við i veitingahúsabransanum og
þvi öllum hnútum kunnug. Þau
ráku Valhöll á Þingvöllum á
siðasta sumri og þvi mun fram-
haldið þegar vorar. Þá hafa þau
um nokkurra ára skeið staðið
framarlega i rekstri Þórskaffis
og verið með ýmsar nýjungar þar
á bæ.
Það eru sem sé engir aukvisar,
sem nú láta til skarar skriða með
opnun Ránarinnar og að sögn
Ómars er ýmislegt i deiglunni i
rekstrinum, svo sem franskar,
italskar og kínverkar vikur, svo
fátt eitt sé talið.
Nýjasta veitingahúsið:
„Ekki rándýrt á Ráninni”
j
i
kartöflur. En á siðustu árum
hefur orðið gjörbreyting á. Með
aukinni umræðu um hollustu og
heilbrigði hefur fólk snúið sér að
„Það er ekki rán að borða á
Rán, því verðið á réttunum hjá
okkur cr yfirleitt 50% ódýrari, en
gengur og gerist á hinum svoköll-
uðu „finni” veitingahúsum
bæjarins,” sagði ómar Hallsson
eigandi Ránarinnar, við
Skólavörðustiginn, — nýjasta
veitingahúsi borgarinnar.” Og
ekki er maturinn siðri en annars
staðar,” bætti síðan ómar viö.
,,og þaðan af siður þjónustan.”
Ómar og kona hans, Rut
Ragnarsdóttir, sem er hans hægri
hönd í starfseminni, opnuðu hinn
Eins og á alvöru veitinga-
htísum, er að sjálfsögðu hægt að
lepja dýrindis guðaveigar með
matnum — allt frá vatni út i það
sem mun sterkara getur talist.
„Það er ekkert rándýrt á
Ráninni, aðeins ódýrt og gott. Og
við siglum bjartsýn fram á við,”
sagði Ómar á Ránni, sem tekur
að sjálfsögðu nafn af
sjávargyðjunni margfrægu. GAS.
„Við getur fengið hvað sem er,
hvaðan sem er, og hvenær sem
er”, sagði Þorvatdur Þorsteins-
son framkvæmdastjóri sölufélags
garðyrkjumanna þegar Helgar-
pósturinn spurði hann hvernig
gengi að fá hingað grænmeti
svona i byrjun góu.
Það er ekki langt siðan fátæk-
legt var um að litast á grænmetis-
hillum verslana á þessum árs-
tima — fátt var til annað en
Jim Smart finnst grænmetið gott
Nóg af ormalausu grænfóðri:
Hvað sem er, hvaðan sem er
grænfóðrinu I æ rikari mæli,
þannigað nd þykir svara kostnaði
að flytja hingað jurtir sem fyrir
nokkrum árum voru nánast
óþekkt fyrirbæri á Islandi. Kina-
kál, Is-salat, avocato, eggaldin —
þetta er allt hægt að fá i stærri
verslunum, að minnsta kosti
hérna á höfuðborgarsvæðinu.
Hann er þvi æði langur listinn
yfir það grænmeti sem fæst að
staðaldri á Islandi, burtséð frá
þvi hvort vetur er eða sumar.
Grænmetisverslun landbúnaðar-
ins flytur inn algengari tegund-
imar eins og kartöflur, hvitkál,
gulrdfur, lauk, rauðkál og gul-
rætur — en Sölufélagið sér um
innflutning á til dæmis tómötum,
gúrkum, salati, sveppum,
sellerfi, rósakáli, papriku, spinat
og maís, auk áðurnefndu tegund-
anna og nokkurra til viðbótar.
Að sögn Þorvalds er talsvert
stór hluti sjaldséðari tegundanna
seldur til veitingahúsa, sem öll
eru farin að leggja mikla áherslu
á að bera fram grænmeti með
mat.SU tið er liðin að tómatbátur
á disk var talinn meira en nóg.
Grænmetið kemur til Islands
viðsvegarað. Stærstur hlutinn fer
aö visu i gegnum Holland, en
þangað kemur td. selleriið frá
Israel. Aðallega kemur græn-
metið frá Miðjarðahafslöndun-
um, en einnig frá Bandarikjunum
og Mexikó. Allir ormar og allar
pöddur eru skilin eftir. —GA