Helgarpósturinn - 20.03.1981, Blaðsíða 22

— Það vantar svolítiö að geta
ekki droppað inn á góðar búllur
og djammað með sér betri
mönnum. Á þvi mundi maður
læra mest.
— Maður þarf að komast til
heimsborganna til að hlusta á
góðan djass og kaupa sér plötur.
S.F.: — Það er slæmt að yngri
djass áhugamenn komist ekki
inná djassstaðina hérna vegna
aldurstakmarkana.
— Hvernig er með fusion, eru
þið hrifnir af þeirri tegund
tónlistar?
— Nei, við höfum litið yndi af
fusion. Þeirri tónlist erum við
afar fjarskyldir.
— Við hlutum hins vegar á
breitt bil tónlistar, klassik, allar
teg. djass og jafnvel gott rokk,.
— Hvað með tónlistarlifiö hér?
— Það eru ekki svo býsna
margar hljómsveitir sem spila.
Helstareru trió Gvendar Ingólfs.
Kvartett Reynis Sig. Trad-
kompaniið og Bigbandið. Það eru
allt of fáir sem fást við djass og ef
þeir æfa litið hætta þeir fljótlega
að verða frjóir. Það eru ýmsir
góöir djassarar til hér, en leitt að
'þeir séu ekki virkari.
Tómas kemur nú með rjúkandi
kaffikönnu. Menn teygja úr sér fá
sér að reykja og taka upp léttara
hjal.
i þágu hvers?
— Getur tónlist án texta verið
pólitisk?
— Já, hún getur verið það. Be-
bopið hafði t.a.m. mikið pólitiskt
gildi á sinum tima.
— Það er ekki hægt að draga
tónlistina i hugmyndafræðilega
dilka.
— Akveðinn þjóðfélagslegur
bakgrunnur skapar jú ákveðna
tónlist.
— Það er augljóst að djassinn
er upphaflega fyrst og fremst
tónlist kúgaðra blökkumanna.
— NU, diskóflippið og
kjörbúðartónlistin er verslunar-
vara og i þágu hvers?
— Hvað skiptir mestu máli i
djassinum?
— Annað hvort er að gefa sig úti
þetta eða ekki.Tilfinningin er þaö
sem öllu máli skiptir.
S.V.: — En það er náttúrulega
ekki hægt að blaka sér á fil-
ingunni heilt kvöld.
— Undirstaðan verður að vera
fyrir hendi, bætir nafni hans
Flosason við.
— Til að spila almennilegan
djass verður hugur að fylgja
máli.
— Og hvað stendur nú til hjá
ykkur?
— í kvöld verðum viö i M.H. og
framundan eru nokkur kvöld i
Djúpinu. 1 sigtinu eru svo
tónleikaferðir i nokkra
framhaldsskóla úti á landi.
Að blaka sér á fílingunni
i haust fór aö bera á nýrri
d jasshljómsveit, Nýja kom-
paniinu,hér i bæ. Þaö vekurávallt
ánægju að fá ný andlit og nýja
sveiflu aö hlusta á þar sem sama
liöið viröist hafa setiö aö sveifl-
unni um dágóöa hriö. Nýja kom-
paniið skipa þeir Jóhann G. Jó-
hannsson (nei, ekki sá) pianó-
leikari. Siguröur sax Flosason,
Sigurður G. Valgeirsson tromm-
ari, Sveinbjörn I. Baidvinsson
gitarleikari og Tómas R. Einars-
son kontrabassaleikari. Viö hitt-
umst hjá Tómasi R. eftirmiðdag i
fyrri viku.
— Hvers vegna hófuö þið sam-
spil?
T: — Þegar viö Sveinbjörn
vorum úti Danmörku i sumar,
spiluðum við i hljómsveitinni
Diabolus In Musica. Þar var að
visu djassað að vissu marki, en
við vildum kasta okkur óskiptum
úti djass. Nú,þar sem við vorum á
heimleið og bjuggumst ekki við
þvi að fleiri Diabolusar yröu á Is-
landi f haust var strax fariö i það
að redda mönnum í samspil.
Sigurbjörn Einarsson vinur minn
reddaði Jóa G. en i gegnum um-
boösskrifstofu örnólfs Thors-
sonar i Kaupmannahöfn var Siggi
Valgeirs ráðinn.
- — Tvisvar spiluöum við i
Klúbbi eff ess undir nafninu Bláa
bandiö, en fórum svo aö æfa á
leikfangalager f miklum kulda-
gjóstri.
— Þar spiluðum viö yfirleitt i
fjóra tima samfleitt þvi ef við
stoppuðum þá kólnuðu puttarnir
upp.
— Sólóistinn fékk að vera fyrir
framan rafmagnsofninn.
— Vel aö merkja þann eina sem
fannst á lagernum.
— Hvar fenguð þið tækifæri til
aö koma fram?
— Við spiluðum svolitið i eff
ess og um tima vorum viö I dans-'
bransanum og komum þá fram
undir nafninu sextett Jóhönnu V.
Þórhalls.
T: — Ég kynntist Sigga Flosa i
tónheyrn i Tónlistarskóla F.I.H. á
þessu timabili og heillaðist strax
af hans góðu heyrn.
— Við buðum Sigga á æfingu
þar sem hann blés á herlúðrá.
— Hann kom svo mörgum nót-
um frá sér á stuttum tima að
hann fékk strax ærlega ráöningu.
Byrjað á öfugum enda
— Hvað spilið þiö?
— Við spilum standarda,
þ.e.a.s. heföbundin djasslög frá 5.
og 6. áratugnum, mest be-bop. Þá
fer hluturfrumsamins djass vax-
andi á efnisskránni. Þar gætir
áhrifa nýrri stefna innan djass-
ins.
— Af hverju eruð þiö ekki ein-
göngu mcð frumsamin lög?
— Það skiptir ekki máli hvaða
lag maður spilar. Það er hægt að
spila lag á óendanlega marga
vegu. Standardareru lög sem eru
spiluð út um allar jarðir og stór
hluti af tungumáli djassins.
Maður verður að vera samræðu-
hæfur. Laglinan er svo litill hluti
af heildinni. Það er improvisa-
sjónin sem gildir.
— Menn verða að þekkja sina
heimabyggð. Sumir falla i þá
gryfju að fara beint úti það að
spila t.a.m. spuna án þess að
kunna nokkuð i hefðbundnum
djassi. Byrjað á öfugum enda.
— Okkar still kemur þegar
fimm einstaklingar hittast. Við
reynum aö vera opnir og mætast
einhvers staðar á miðri leið. Við
komum úr mismunandi tónlistar-
umhverfi, klassik, rokki, djassi,
gömlu dönsunum, lúðrasveitum
og ragtime.
S.V.: — Þá lærði ég dans hjá
Rimor Hansen.
— Þar var lagöur grunnur að
ryþmatilfinningu hans, bætir
Tómas grafalvarlegur við.
andi. Allt er unnið i samvinnu. Þó
svo að einn komi með laglinu, þá
eru allir með i þvi að skapa heild-
ina.
— Við erum jú einlægir stuðn-
ingsmenn Samvinnuhreyfingar-
innar. (Þeir lita niður á gúmmi-
skóna).
— Islenskir djassistar hafa gert
of mikið af þvi að mæta beint á
staðinn og spila.
— Orsökin er kannski sú að
megnið af islenskum djassistum
eru miðaldra menn i fullu starfi,
sem eru i leiðinni aö fást við allt
annað.
— En þar er margt góðra
manna.
Bóhematýpan dauð
— Kikkið er að æfa saman, það
þéttir heildina.
— Já, menn geta þá komið með
jákvæða gagnrýnispunkta á æf-
ingum.
— Hve stlft æfiö þiö?
— Minnst þrisvar i viku og
aldrei skemur en 3 tima i senn.
Það er grundvallarforsenda þess
að einhver árangur náist.
— Er hægt að gerast atvinnu-
djassari hérna?
— Það er hægt að gerast at-
vinnutónlistarmaður en djassari
... guð minn góður!
— Popparar fá lélegt kaup, en
ég held að djassarar fái enn.
verra.
— Menn verða ekki feitir af
djassi.
— Atvinnumöguleikar eru eng-
ir. Með vaxandi djassáhuga er
kannski möguleiki fyrir topp-
menn að vinna aö þessu i hluta-
starfi.
— Menn þurfa lika að taka að
sér önnur djobb, — Við erum t.d.
allir i einhverju öðru, segja þeir
glotta ndi.
— Það er jú sjens að spila sving
og dinnerdjass fyrir fólk sem
nennir ekki að hlusta. Manni
dettur það jafnvel stundum i hug.
— Eins og aðrir djassistar
bindum við miklar vonir við það
húsnæði sem Satt, Jazzvakning
og Visnavinir eru að koma i gagn-
ið. Draumurinn er að sjálfsögðu
litill Montmartre með bjórsölu.
— Það mætti kannski reyna að
komast inni Hollywood sem
einhvers konar fyrirbæri eins og
Módelsamtökin. En við litum
samt alls ekki eingöngu á okkur
sem kyntákn!
— Við lifum undir mark-
miðinu: Spilum fyrst, dópiö svo.
Eftir þaö getum við kannski farið
— spjallað við félagana í Nýja kompaníinu
X—B
— Eftir hverju eruð þiö
að levta I tónlistarsköpun
ykkar?
— Kikki.
— Og stemningu. Toppurinn
er að spila þar sem allir eru
i stuði. Þar sem sameigin-
legur andi myndast við góðar
aðstæður.
— Já, þegar hver styrkir annan
og ýtir uppávið.
— Þegar það er dimmt^pakkað
og heitt.
— 1 Djúpinu og á tónleikum.
Ekki þegar við erum bakk-
grándshljómsveit, Jóhanna.
— Innan hópsins rikir góður
að kalla okkur djassista!
—- En án grins, gamanlaust
og i fullri alvöru Jóhanna,
menn eru farnir að trúa
meira á vinnuna. Þaö veröur
enginn djassisti að sjálfu
sér. Fólk þarf skólun. —
Bóhematýpan er dauð.
Hlustum jafnvel á rokk
— Hvernig er þaö meö ykkur,
eruö þið allir að læra?
Flestir okkar hafa tónlistar-
menntun. Allt sem maður hefur
lært kemur til góða.
— Þó að það sé hollt að hlusta á
plötur þá lærir maöur mikið
meira af samspili.