Helgarpósturinn - 22.05.1981, Blaðsíða 2

» 2
FöStudagur 22i'-maí 198>1
helgarpást&rinrL.
Könnun Helgarpóstsins á viðskiptasvindli:
Samiö um kaupin á skrifborösstólunuin f Húsgagnalandi. „Fulltrúi Al-
versins” og afgreiöslustúlka.
# Ekkert vandamál að ganga
inn í næstu verslun,
kaupa vörur og skrifa hjá
fyrirtæki úti í bæ
% Útsendari Helgarpóstsins
kaupir vask, klósett,
veggfóður og mublur —
og lætur senda reikningana
til fyrirtækja og stofnana
0 Öryggiskerfi verslana ekki
nægilega öflugt
Þarna situr „sjónvarpsstarfsmaöurinn”, „fuiltrúi hjá Alverinu”,
„starfsmaöur Skipaútgeröarinnar” og „maöur frá Landsvirkjun”.
— Góöan daginn. fcg ætla aö fá
einn vask.
„Já, já. Einhverja sérstaka
tegund?”
— Þessi hér ágætur. Ég tek
þennan vask hérna.
„Þennan hér, já. Viltu fá hann f
kassa?”
— Nei, nei, ég tek hann bara
undir hendina.
„Allt i finu”.
— Já, svo á að skrifa þetta hjá
sjónvarpinu.
„Hjá sjónvarpinu, já, þaö er i
lagi”.
Þetta samtal átti sér staö i
byggingavöruversluninni Baöstof
an Armúla og þarna áttu tal
saman, afgreiöslu stúlka i
versluninni og útsendari Helgar-
póstsins, Siguröur Steinarsson.
scm raunar brá sér þarna i hiut-
Sigurður Steinarsson eftir hálftima verslunarleiöangur: klósettum, vaski, veggfóðri og stólum rikari,
án þess að borga eina krónu.
„Þrjú klósett,
takk, og skrifa h já
Landsvirkjun"
eftirGuðmund Árna Stefánsson myndir: Valdís Óskarsdóttir
verk starfsmanns Sjónvarpsins
og vildi fá vask fyrir stofnunina
uppá krit. Sigurður haföi auövitaö
enga heimild frá sjónvarpinu
vegna þessara viðskipta. Hann
var þarna i hlutverki þjófs og
svindlara.
Helgarpósturinn hefur nefni-
lega fengið af þvi fréttir, að
óprúttnir náungar geti stundað þá
óþrifalegu iðju, að ganga inn i
verslanir borgarinnar, kaupa þar
hluti, skrifa hjá hinni eöa þessari
stofnuninni kvitta undir reikning-
inn með fölsku nafni og ganga út
með vörurnar. Reikningar eru
siðan sendir til viökomandi fyrir-
tækja og stofnana, en þá kannast
enginn viö neitt. Svindlarinn
nafnlausi á bak og burt með vör-
urnar. Máliö aldrei upplýst.
I vikunni kannaði Helgar-
pósturinn hve öryggiskerfi versl-
ana væri i raun virkt gagnvart
svona ólöglegum viðskiptahátt-
um. Hve auðvelt er þaö, að sigla
inn i næstu verslun og kaupa hluti
upp á reikning einhvers
fyrirtækis úti i bæ? Sigurður
Steinarss'on dreifingarstjóri
Helgarpóstsins, brá sér i hlutverk
starfsmanna, Landsvirkjunar,
Sjónvarpsins, Alversins og Skipa-
útgerðar rikisins.
„Guð hvað þið getið
verið...
Eins og fyrr greindi þá var
fyrsti viðkomustaður Sigurðar
„sjónvarpsstarfsmanns” i þess-
um verslunarleiðangri Baðstofan
við Armúla. Og þar gekk dæmið
upp, eins og ekkert væri. Af-
greiðslustúlkan Kristin Reynis-
dóttir, var byrjuð að skrifa út
reikningin, þegar Sigurður sagði
til sin og ljósmyndari og blaða-
maður stigu fram og skýrðu frá
hinu rétta i málinu. „Guð hvað
þið getið verið....” heyrðist frá
Kristinu afgreiðslustúlku. „bið
hefðuð eflaust getað gengið út
með vaskinn. Ég hefði raunar
beðiðum beiðni, en ef hann hefði
ekki haft hana, þá hefði ég látið
kyrrt liggja og skrifað út reikn-
inginn”.
— Hefur þetta gerst hér i
versluninni?
„Ekki hjá mér, sem betur fer,
ja, nema núna auðvitað. Hins
vegar sagði einn afgreiðslumaður
hér i búðinni, að þetta hefði gerst
hérekki alls fyrir löngu. Þá hefði
maður komið hér inn og keypt
vörur fyrir 400 þúsund gamlar og
látið skrifa hjá ákveðnu fyrirtæki.
Reikningurinn hefði siðan verið
sendur á fyrirtækið, en þar eng-
inn kannast við neitt. Þetta er
auðvitað hægt, þvi þótt beiðnir
séu notaðar hjá ýmsum fyrir-
tækjum, þá er það alls ekki
algilt”.
Sigurður Steinarsson hefði sem
sé náð i einn vask þarna ókeypis.
Þrjú klósett
Næst var litið við i bygginga-
vöruverslun, Tryggva Hannes-
sonar við Siðumúla og Sigurður
var allt i einu orðinn starfsmaður
Landsvirkjunar og vantaði i
snatri þrjú stykki af hvitum kló-
settum. Afgreiðslumaðurinn
sagði það i lagi, en það væru ekki
nema tvö til eins og sakir stæðu.
Sigurður hjá Landsvirkjun, sagð-
ist ætla að taka þessi tvö. Það
væri nefnilega beðiö eftir þeim.
Og það var ekkert i veginum.
Sigurður svipti þá hulunni og
sagði á sér rétt deili.
t spjalli við Tryggva Hannesson
eiganda nefndrar verslunar, er
ekkert hægara, en svindla á lána-
viðskiptum á þennan hátt. A hinn