Helgarpósturinn - 12.06.1981, Blaðsíða 6

„DJÖFULL VAR
ÞETTA GÓÐ
S ÝNING. ÉG
SKILDI EKKERT'
Rættvið Jóhann Siguröarson nýútskriöinn úr leiklistaregginu
eftir Jóhönnu Þorhallsdóttir myndir
Leiklistarskóli islands útskrif-
aöi i vor 7 leikara. Hinir nýút-
skrifuöu leikarar sýna nú Moröiö
á Marat eftir Peter Weiss, en þaö
er lokaverkefni Nemendaleik-
hússins i vetur. Ég hitti Jóhann
Siguröarson, einn hinna efnilegu
leikara til aö fræöast um nám
hans og starf.
— Af hverju fórstu i leiklistar-
skólann?
„Ég held þaö hljóti aö hafa
verið af einskærum áhuga minum
á leiklist. Annars var ég spurður
þessarar spurningar á inntökupróf
inu inni leiklistarskólann fyrir
fjórum árum og þá held ég aö ég
hafi talið mig hafa eitthvaö til
brunns að bera i þessu sambandi.
Þegar ég hóf námið vissi ég ósköp
litið um hvernig skólinn kæmi til
með að vera. Enda hefur viðhorf
mitt til leiklistar breyst mikið eft-
ir fjögurra ára nám”.
— Var skólinn á einhvern hátt
ööru visi en þú bjóst viö?
„Nei, hann var kannski ekkert
öðru visi. Ég hafði heldur litlar
hugmyndir um hvernig leiklistar-
skóli ætti að vera, þar sem ég
haföi litið verið i leiklist áöur.
Leiklistarskólinn ermjöé,óvenju-
legur skóli. Viö lærum hinar
ýmsu kennslugreinar leiklistar
t.a.m. raddþjálfun likamsæfingar
og skylmingar. Á hverri önn eru
svo tekin fyrir verkefni sem
þjálfa þær kennslugreinar sem
teknar hafa veriö. 1 hópnum er
svo að sjálfsögöu misjafnt
hvernig fólk stendur að vigi I
hverri grein fyrir sig”.
— Er leiklistarskólinn góöur
skóli?
„Aö mörgu leyti er hann góður.
Við höfum kennara sem vinna
mjög fórnfUst starf. Þeir eru i
fullri vinnu annars staöar þar
sem þeir eru ekki fastráönir viö
skólann. En þvi er ekki aö neita
að ýmsu er ábótavant. Húsnæði
skólans er gjörsamlega óviðun-
andi. Þaö þarf nefnilega, skal ég
segja þér, þó nokkurt rými undir
leiklistarstarfsemi, Þrátt fyrir
tilraunir i þá átt að berjast fyrir
betra húsnæði, hefur litill ár-
angur náðst. Þvi hefur þurft að
skipuleggja alia starfsemi skól-
ans útfrá þvi litla plássi sem við
höfum. En skólinn er jú ungur að
árum enn. Hann var stofnaður‘75.
Skólinn gæti verið alveg þrælgóð-
ur viö betri aðstæður. Þaö þarf
bara skilning yfirvalda”.
Ekki endalaust hægt að af-
greiða með einu handa-
bandi
— Er leikhús sterkur miöill?
„Já, leikhús getur verið mjög
sterkur miðill ef leikhópi tekst að
komast yfir það sem hann tekst
Valdis Óskarsdóttir
á við. En leikhópar starfa auð-
vitað á mismunandi forsendum.
Svo koma leikhúsgestir inni
dæmið. Þeir túlka leikrit á mis-
jafnan hátt, alveg eins og þeir
koma á mismunandi forsendum á
sýningar.
— Hvaö viltu segja um leiklist á
tslandi?
„Þaö er ekki hægt að segja
annaö en að það sé ógurleg
gróska i leiklistarlifinu þegar þaö
eru i kringum sjötiu leikhús starf-
andi og helmingur þjóðarinnar
hefur áhuga á leiklist. Nei, en i
fullri alvöru þá eru leikhúsin hér i
bænum ætluð fyrir alþýðu manna;
öllum reynt að gera til geðs. Sem
er ákveðin stefna útaf fyrir sig”.
— Ertu hlynntur henni?
„Já, Það er ekki hægt að reka
þjóðleikhús án þess að stór hluti
þjóöarinnar hafi eitthvað þangað
að sækja. Það er nú einu sinni
rekið af þjóðinni. Allir eiga þvi
Cr leikritinu „Jói” eftir Kjartan Ragnarsson. Jóhann Siguröarson I
hlutverki Jóa og Elva Gisladóttir I hlutverki Margrétar.
rétt á þvi að finna þar eitthvaö við
sitt hæfi”.
— Hvað meö önnur leikhús?
„Það er náttúrlega klassiskt
spursmál um hina frjálsu leik-
hópa. En það þarf jú peninga til
að halda uppi prógressívu til-
raunaleikhúsi. Og ef við segjum
aö átta manns útskrifist á ári er
ekki endalaust hægt að afgreiða
það með einu handabandi og
þakka þér fyrir. Það verður ein-
hver breyting á að verða”.
Sérkennilegt tómstunda-
gaman
— Hvaöa???
„Það verður að gefa leik-
urunum næði ogtima. Allt miðast
núorðiö við mikinn vinnuhraða.
E)n ef það á að gera átak verður
aö gefa fólki góðan tima til aö
þróa sig áfram. Ég held að það
hljóti líka að veröa leiklistinni I
hag. Og svo vantar alltaf góð leik-
rit. ”
— Þú átt viö eitthvaö annaö en
bókmenntaverk sett á sviö?
„Já, Margir hafa lika t.d.
áhuga á fysisku leikhúsi. En það
þarf fyrst og frenjst tilraunaleik-
hús. Auðvitað eru alltaf gerðar
tilraunir hér og vonandi alltaf
eitthvað nýtt, en það er svo tak-
markað. En það er erfitt atvinnu-
leikhúsi þegar hverju verki er út-
hlutaöur ákv. timi til æfinga eftir
aö leikár hefur verið skipulagt’.’
— Svo er nú öll leikhúsin úti á
landi.
„Já, leiklist er sérkennilegt
tómstundagaman. Þaö fólk sem
er i þessu ár eftir ár leggur á sig
gifurlega vinnu. Og vinnan mæðir
kannski oft á þeim sömu.”
Helt andet
— En svo viö vindum okkur út I
Moröiö á Marat, hefur þaö þá
beina þýöingu aö sýna þaö verk
núna?
„Þetta er gifurlega flókið verk
og má lesa margt út úr þvi. Það
hefur mikla þýðingu að sýna það,
ekki sist nú þegar ringulreiðin
eykst stöðugt. Leikritið er skilið
eftir mjög opið. Þaö svarar ekki
þeim spurningum sem þar eru
lagöar fram. Leikritiö er skrifað
þannig að þegar ákveðnir hlutir
eru farnir að koma sterkt út þá
koma nýir og taka yfirhöndina.
Það verða allskyns hlutir á vegi
þinum. Það gerist eitt i dag, ann-
aö á morgun. Þótt þú reynir að
lifa eftir einhverju ákveðnu
munstri, þá er eitthvað eitt
munstur ekki algilt fyrir þig...Svo
kemur þriðja viddin inni. ..Og á
endanum skiptir fólkið eitt máli.
Ég held ég tali ekki meira um
leikritið heldur hvetji fólk til að
mæta á sýningu. Það er of mikið
mál aö útskýra leikritið i stuttu
viðtali. — Það var ansi gott sem
einn leikhúsgestanna sagöi um
daginn, „Djöfull var þetta góö
sýning. Ég skildi ekkert.”
— Þú ert ekki fyrr útskrifaður
en þú færð hlutverk i leikritinu
„Jói” eftir Kjartan Ragnarsson,
sem Leikfélag Reykjavikur
hyggst sýna. Eru ekki mikil viö-
brigöi að fara f atvinnuleikhús?
„Vinnutiminn er t.d. annar.
Þar er unnið I fjóra tima á dag.
Svo er meiri verkaskipting. Leik-
arar vinna t.d. eingöngu sem leik-
arar. Aðrir sjá um leiktjöld bún-
inga og miöasölu. Þetta þurftum
við allt aö gera sjálf i Nemenda-
leikhúsinu, þar sem viö rákum
leikhúsið sjálf. Það er skemmti-
legt i ákveðinn tima en til lengdar
er mikil pressa að æfa og sýna til
skiptis auk þess að vera i miða-
sölunni. t Nemendaleikhúsinu er
vinnu timinn annar kvöldin og
helgar óspart notuö En I atvinnu-
leikhúsi þarf að keyra á tima i
öllu.. Það er stefnt að ákv. frum-
sýningardegi o.s.frv. Aö sjálf-
sögðu verður þetta aö vera
þannig. Þarna er maður lika háð-
ur nutimaþjóðfélaginu.”
— Nú hefur þú leikiö I kvik-
myndinni Óöal feöranna.
„Og det er sgu helt andet. Þá er
maður ekki nema stuttan tima i
einu i aksjón. Og alltaf má gera
hlutina aftur. En þaö er timafrek-
ara. Þaö var mjög gaman að
vinna að kvikmyndagerðinni. Það
er allt önnur yfirsýn sem maöur
hefur yfir hlutina. Þó maður hafi
séö handritiö er ekki svo gott að
segja til um hvernig endanleg
gerð myndarinnar verður. Það
mæöir mikið á leikstjóra og kvik-
myndatökumanni”.
— Svo lékstu I sjónvarpsleik-
ritinu Skólaferö.
Og það er ótrúlega mikill
munur á sjónvarpsgerö og kvik-
myndagerð. Það var allt tekiö
upp á videó. Svo eru Hrafn og
Ágúst mjög ólikir stjórnendur.
Vinna á mjög ólikan hátt. En
samvinnan var skemmtileg með
þeim báðum.
Heppin
— Það viröist vera nóg aö gera
fyrir nýútskrifaöa leikara?
„Að minnsta kosti eru allir i
minum bekk búnir að fá eitthvað
að gera. Það er ekki hægt aö
segja annað en að við höfum veriö
mjög heppin i vetur. En það eru
jú þrjú ár siðan leikarar voru
siöast útskrifaðir”.
— Þiö hafiö ekki ætlaö ykkur aö
stofna ykkar eigin leikhóp?
„Ekki I augnablikinu, þótt það
sé alls ekki fráleit hugmynd. Ég
held að það hafi veriö ágætis hug-
mynd að splitta hópnum upp
núna og prófa aöeins að vinna
með öðru fólki til tilbreytingar.”
— Er ekki laufléttur söknuöur?
„Jú, viö félagarnir erum búin
að vinna saman I fjögur ár og
gengió i gegnum súrt og sætt. En i
bili eru allir þreyttir. Það hafa
aldrei áður verið sett upp þrjú
verkefni hjá Nemendaleikhúsinu,
það hefur verið gaman að vinna
að þessum verkefnum. Ég held að
við getum bara verið ánægð með
útkomuna...