Helgarpósturinn - 03.07.1981, Side 2

2
Föstudagur 3. júií 1981. Ht3lrjarprí<=rh irinn
-OG HINIR HAFAÞAÐ FLESTIR MJÖG GOTT
• Ásgeir er með um 2 milljónir islenskar krónur i árstekjur
• Atvinnumennskan er hálfgert letilif
• Allir knattspyrnumennirnir hækka verulega i tekjum
við að fara út i atvinnumennsku
Eftir Guðjón Arngrímsson Myndir Róbert Ágústsson, Friðþjófur o.fl.
Um tveir tugir tslendinga hafa
nú atvinnu af því aö leika knatt-
spyrnu erlendis. Þeir eru einkum
i Svfþjóö og Miö-Evrópu, og tveir
eru i Bandarikjunum. Þessir
menn eru á aldrinum 20 til svona
32 ára, eöa á besta aldri, og þeir
eru bestu knattspyrnumenn
okkar um þessar mundir.
Þeir eru þjóöhetjur. islenskir
fjölmiðlar, — dagblööin, lítvarpiö
og sjónvarpiö — keppast viö aö
hafa af þeim fregnir, fylgst er
náið meö afrekum þeirra og hálf
þjóöin kætist þegar þeim gengur
vel. Þeir eru dýrölingar i augum
ungra fótboltastráka sem sjá þá i
sjónvarpinu, og sumir þeirra eru
vellauöugir menn.
Eöa er þaö ekki annars? imynd
atvinnuknattspyrnumannsins á
islandi er liklega ekki alveg eins
og annars staðar, þvi fjarlægðin
gerirf jöllin blá. Vitneskja íslend-
inga um lif atvinnumannsins er
einkum fengin lír erlendum
stjörnublöðum, þar sem f jallað cr
um knattspyrnustjörnur ekki á
ósvipaðan hátt og kvikmynda-
stjörnur, og viötölum viö Islenska
atvinnumenn í islenskum blööum.
Myndir birtast af þeim sólbrún-
um viö nvia BBWaffínn, og þeir
brosa dularfullir á svip þegar þeir
neita að tala um fjármáiin.
Þó tekjurnar séu ekki miklar,
jafnvel þó þær séu sáralitlar er
ósköp skiljanlegt aö Islenskir
knattspyrnumenn vilji komast I
atvinnumennsku. Þeir eru ungir
mennsem gjarna viija sjá meira
af heiminum en Esjuna og Breið-
holtið, og hafa engu aö tapa, eöa
hvaö?
Þeir eru fjölmargir sem fara
ungir I atvinnuknattspyrnu, eyöa
nokkrum bestuárum ævinnar hjá
miðlungsfélagi fyrir þokkalegar
tekjur jii, en ekkert sérstakar. Og
knattspyrna, er ekkert sérstak-
lega góð undirstaöa fyrir lifiö —
hiin er ekki framtiöaratvinna.
Þeir eru óteljandi fótboltamenn-
irnir sem hafa fariö beint úr
grunnskólanum i slaginn, og staö-
iö uppi 25 ára meö brotna löpp og
enga framtiö. Þeir kunna ekkert
annaö en fótbolta og hann spilar
maöur ekki á öörum fæti.
Sem betur fer eru fæstir Is-
lensku strákanna svo illa staddir.
Flestir þeirra eru kom nir yfir tvf-
tugt þegar þeir fara ift og þá búnir
meö nám, hafi þeir á annað borö
ætlaö aö Ijúka því. En þá eru þeir
um leiö búnir aö vera svo lengi
áhugamenn aö allar vonir um
stórkostlegar framfarir eru
hæpnar. Þaö er erfitt aö kenna
gömlum hundi aö sitja. Um leiö
geta þeir heldur ekki gert sér
vonir uni miklar tekjur. Þetta er
allt svolitiö happdrætti.
íslenskir fótboltamenn fara Ut i
atvinnumennsku með ýmsum
hætti. Fyrirsvona sex áttaárum,
þegar Asgeir, GuBgeir Leifsson
og Jóhannes EBvaldsson fóru
fyrstút, þá var leiBin sU að standa
sig vel í leikjum á móti erlendum
liBum, helst erlendis. Þannig
vakti Asgeir athygli i Evrópu-
keppni unglingalandsliða, GuB-
geir i landsleik I Frakklandi og
Jóhannes sömuleiBis i landsleikj-
um.Þegar crBstlr þessara kappa
fór aB berast vaknaBi jafnframt
áhugi félaga i Evrópu á landinu,
um leiB og mikill fjöldi erlendra
þjálfara fór að starfahér. Þetta i
sameiningu varB til þess aB Is-
land komst inná landakortiB sem
agentar félaganna I Evrópu nota.
NUna gerist þaB meB ýmsum
hætti að fslenskir strákar fara i
atvinnumennsku. FulltrUar frá
félögum Ut i' heimi hafa augun q>-
in og fara viBa til aB horfa á leiki
unglingaliBa og áhugamannaliBa.
Margir fara f gegnum erlenda
þjálfara sem hér hafastarfaB, og
enn aBrir i gegnum menn sem eru
sjálfstæBir umboBsmenn, og hafa
aB atvinnu aB koma mönnum á
samning hjá félögum, gegn
prósentum af samningsupphæB.
Einn slfkur er t.d. Willy Eeinke,
sem hér hefur veriB oftar en einu
sinni, og kom Atla og MagnUsi
Bergs til Dortmund, og Ragnari
Margeirssyni og SigurBi Grétars-
syni til Homburg.
SamningsgerlSn sjálf er ffókiB
mál. Ekki sist vegna þess aB eng-
inn atvinnumaður vill á nokkurn
háttUtskýrahvaB 1 þeim stendur,
og einnig vegna þess aB engir
tveir samningar eru nákvæmlega
eins. Hermann Gunnarsson, sem
sjálfur var i atvinnumennsku 1
Austurriki á sinum tima, og þekk-
irþessimál ágætlega, sagBi þó aB
ljóst væri aB fyrsti samningurinn
væri yfirleitt sá mikilvægasti.
Fyrir félögin er þetta ekkert
ævintýri, og þau reyna eins og
aBrir atvinnurekendur að fá sem
mestfyrirsem minnst. Alveg eins
og leikmern læra með timanum
aB fá sem mest fyrir sem minnst.
ÞaB eru hin venjulegu lögmál
vinnumarkaðarins sem ráöa.
Þannig sagði Hermann, og þeir
atvinnumenn sem rætt var viB, að
á meBan samningsgerBin stend-
ur yfir væru forsvarsmenn félag-
anna ekkert nema elskulegheitin,
þeirvilja allt fyrir strákinn gera,
tala um að hann eigi eftir að
veröa lykilmaður i liðinu og fá
hann til aB halda að hann sé aB
gera mikinn reyfarasamning.
Þegar svo bUiB er aB sem ja, tekur
alvaran viö. Og sföar þegar leik-
maðurinn fer aB fá áhuga á að
skipta um félag er samningurinn
lesinn vandlega og þá kemur
stundum i ljós að ekki var allt
sem sýndist. Teitur Þórðarson er
t.d. bUinn að biöa i tvö ár eftir að
losna frá öster, en félagiB réði al-
gjörlega hans feröum. Asgeir
Sigurvinsson hefur staðið i svip-
uðu — hann losnaöi ekki fyrir
þremur árum, þótt hann vildi, og
nUna þurfti margvislegar hótanir
til að fá aö fara.
Reglur Evrópuknattspyrnu-
sambandsins kveða á um aö fé-
lagið „eigi” leikmenn i vissan
tíma eftir aö þeir hætta aö leika
meB viBkomandi félagi — nU I eitt
ár. Þannig gat Asgeir til dæmis
hætt knattspyrnuiBkun I ár og
siðan samiö fyrir sjálfan sig. En
hann gat ekki farið frá Standard
beint til annars félags, jafnvel þó
samningur hans væri Utrunninn,
þvi félagiB „átti” hann I eitt ár á
eftir.
ÞaB er eölilegt aB félag reyni aö
fá sem hæsta upphæö fyrir leik-
menn sina, og til aö hagsmunir
félags og leikmanns fari saman,
þá £á þeir oftast svona 10-15
prósent af söluveröinu i eigin
vasa. Þessu ákvæöi hefur veriö
ábótavant I flestum samningum
islensku knattspyrnumannanna,
og Asgeir t.d. átti ekki samnings-
bundinn rétt á neinni slikri
greiöslu, samkvæmt áreiðanleg-
um heimildum. Hann varð aö
semja um slika greiBslu sér.
Þaö getur nefnilega veriö erfitt
aB losna viB ákvæBi sem einu
sinni eru komin i samninga, þaö
þekkja allir sem kynnt hafa sér
gerð kjarasamninga.
En hvernig hafa svo þessir
strákar það? Eru þetta millar
upp til hópa? Önei. En þeir hafa
þaö allir ágætt, eins og sagt er.
Asgeir er þar i algjörum sér-
flokki. Hann hefur nU i nokkur ár
veriö einn af tekjuhæstu leik-
mönnum i Belgiu, og þó knatt-
spyrnulið þar i landi borgi ekki
upphæðir á viB það sem tíökast
t.d. i Þýskalandi, eru það góð laun
á Islenskan mælikvaröa. Ásgeir
býr i glæsilegri villu i finasta Ut-
hverfi i Liege og ekur um á fok-
Arnór: Ekki með tekjur sem hæfa
knattspyrnumanni með hans getu.
Villa Asgeirs I fina hverfinu I Liege.
Jóhannes: Gott hús i Skotlandi og
hækkaði mikið I tekjum við aö
fara til Bandarikjanna.
dýrum BMW. Hann netur ant af
öllu. Árstekjur hans hjá Standard
skipta tugum milljóna, og þær
hækka mikið þegar hann gengur
til liðs við Bayern. Þýsku frétta-
mennirnir sem voru hér á dög-
unum aB afla upplýsinga um
hann.sögðustreikna með aö hann
væri á svipuðum launum og Calle
Del Haye, miðvallarleikmaður,
sem Bayerr. keypti frá Borussa
Munchengladbach fyrir nokkrum
árum. Sá er meB um 300 þúsund
mörk I árstekjur og tqjpundir
annaö eins i bónustekjum. LiB
eins og Bayern, sem vinnur sex
leiki af hverjum átta, borgar
óhemju mikla bónusa. Þessar
tölur koma heim og saman við
samningsuppkast Asgeirs og
Köln, sem blaðamaöur Abend-
zeitung hefur undir höndum.
ÞrjU hundruð þúsund mörk,
samsvara tæpri milljón i Islensk-
um krónum, og tæplega hundraö