Helgarpósturinn - 03.07.1981, Blaðsíða 9

JielgarpósfurinnI^±SlLLi£!L!Z!L
9
Svona fullyr&ing er ekki fræöi-
mennska heldur dylgjur fyrir
neöan viröingu SIPRI.
Hvað segir ameríska
sendiráðið?
Bandarikjamenn eru aö visu
vanir árásum og svivirðingum
kommúnista og annarra andstæö-
inga þeirra hér á landi, en þeim
kann aö þykja nóg um dylgjur
Owen Wilkes, sem fær laun af al-
mannafé Sviarikis.
Wilkes segir, aö Pattersonflug-
völlur (rétt viö Keflavfkurvöll)
tima, er fráleit getgáta. Þessar
vélar nota flugskýli "beint á móti
farþegastööinni á Keflavikurvelli
og eru 2-300 metra frá henni. Aö
kjarnorkuvopn séu þar vikum
saman — eöa ööru hverju — óvar-
in án sjáanlegra öryggisaðgerða,
er himinhrópandi barnaskapur.
Þaö væri eins og aö setja upp
dynamitgeymslu i blikkskúr á
Lækjartorgi.
Pólitískar ályktanir
byggðar á sandi
Margt fleira mætti telja til, sem
fram kemur i viðtalinu við ,,hern-
aöarsérfræöinginn” frá SIPRI i
Stokkhólmi og hægt væri aö
hrekja og sýna fram á rökleysur
og rökvillur mannsins. En þaö
verður ekki gert hér.
Alvarlegast er, aö hann dregur
pólitiskar ályktanir af þessum
dylgjum og segir Islendingum að
losa sig viö varnarliöiö og gerast
hlutlausir, þaö muni veita þeim
Orökstuddar dylgjur
i stað sérfræði
i varnarmálum
Eftir viötal það, sem Helgar-
pósturinn birti siöasta föstudag
við Owen Wilkes, hernaðarsér-
fræöing Alþjóölegu friöarrann-
sóknarstofnunarinnar i Stokk-
hólmi, tel ég óhjákvæmilegt aö
mótmæla þvi, aö hann skuli meö
órökstuddum fullyröingum og
ábendingum blanda sér i pólitisk
mál tslendinga. Þessi framkoma
mannsins gengur þvert á stefnu
hinnar óhlutdrægu fræöistofnun-
ar, UIPRI, sem hann er kenndur
við.
Meöal hinna furöulegu órök-
studdu fullyröinga Wilkes um
málefni Islands eru þessar:
1. A Islandi eru þrjár tegundir af
kjarnorkuvopnastöövum.
2. Honum þykir ekki ósennilegt,
aö Rússar hafi „eina eins
megatonna kjarnorkusprengju
nú þegar stillta til aö eyöa
Keflavik.”
3. Hann telur sennilegt, aö
Bandarikjamenn hafi kjarna-
odda um borö i P—3 Orion eftir-
litsflugvélum, sem koma reglu-
lega i æfingaflugi til islands og
séu kjarnavopnin i flugvélun-
um allan timann.
4. Loran C stööin á Gufuskálum á
Snæfellsnesi er „eins konar
stjórnstöö fyrir siglingar
kjarnorkukafbáta.”
Þessar fullyrðingar eöa dylgjur
eru svo alvarlegar ákærur á
hendur Bandarikjunum og Sovét-
rikjunum, að ekki sé minnst á ís-
lendinga sjálfa, aö ekki er hægt
aö láta þeim ómótmælt.
Hvað segir sovéska
sendiráðið?
Rannsóknarblaöamenn
Helgarpóstsins ættu aö kanna,
hvaö sovéska sendiráöiö segir viö
þeim dylgjum, aö Rússar hafi
eins megatonns kjarnorku-
sprengju miðaö á Keflavik!
Þegar Geir Hallgrimsson for-
sætisráöherra var i Moskvu,
þakkaöi Kosygin forsætisráö-
herra Sovétrikjanna íslendingum
fyrir að leyfaekki kjarnorkuvopn
i landi sinu. A allsherjarþingi SÞ
um afvopnun, lofuöu Sovétrikin
að nota ekki kjarnorkuvopn gegn
rikjum, sem ekki leyföu staðsetn-
ingu kjarnorkuvopna á landi sinu.
Og skyldu sovéskir aðmirálar
ekki frekar vilja ná Keflavikur-
velli og etv. öllu SOSUS hlustun-
arkerfinu heilu á sitt vald en ger-
eyða þvi — og hálfri islensku
þjóðinni?
Fórnarlömb fósturfylliriis
sinni prentuö. Þar var hinu gagn-
stæða haldið fram.
Siöustu 10 árin hefur hins vegar
hlaupið fjör i leikinn. Athuganir
hafa verið geröar meö ýmsu
móti,bæði meörannsöknum á ný-
fæddum börnum alkóhólista og
„gæti veriö” einn af geymslu-
stóövum kjarnorkuvopna. Hann
gortar af kunnugleik meö þvi að
nefna þennan gamla flugvöll, en
ljóstrar um leiö upp fáfræöi. A
Patterson eru gamlar skotfæra-
geymslur, i almannasýn frá þjóö-
veginum til Hafna. Þar eru engar
varúðarráðstafanir og enginn
umbúnaður, er nálgast þaö, sem
kjarnorkuvopn kalla á. Utan-
rikismálanefnd Alþingis hefur
nýlega fariö um þetta svæöi án
athugasemda.
Loranstööin á Snæfellsnesi hef-
ur árum saman verið rekin af
Landssimanum fyrir Bandarikja-
menn, og þar vinna eingöngu Is-
lendingar. Þaðan er aöeins send-
ur miöunargeisli, sem islensk
skip nota mikiö. Bæöi ameriskir
og sovéskir kafbátar geta veriö
meðal skipa, sem nota þessa mið-
un til nákvæmrar staöarákvörð-
unar, en fyrir löngu eru komin til
skjalanna ný miöunartæki, sem
m.a. byggja á gervitunglum.
Þetta tal er barnalegt og ekki
„sérfræðingi” sæmandi.
Sú ásökun, aö P-3 Orion flugvél-
ar lendi hér á landi meö kjarn-
orkuvopn er ábyrgöarlaust tal,
enda viöurkennir „sérfræðingur-
inn” aö hann hafi enga sönnun
fyrir þessu, telji þaö aöeins mjög
senniiegt.
Sýnilega er gloppa i upplýsing-
um mannsins. Orion vélar frá
Bandarikjunum skiptast á að
vera á Islandi og dveljast þá jafn-
an nokkurn tima hverju sinni. Aö
þær hafi kjarnorkusprengjur um
borð allan þann tima, eöa styttri
mesta vernd. Hann fullyröir, aö
hlutlaust tsland mundi ekki láta
undan ásókn Rússa, en kemur
honum til hugar, að t.d. núver-
andi rikisstjórn mundi ekki vera
fljót að veita AEROFLOT aðstöðu
hér á landi og leyia sovéskum
herskipum að kaupa hér oliu?
Hver er reynslan frá Grænhöföa-
eyjum?
SIPRI hefur hingað til lagt
fram sérfræöi um vopnakapp-
hlaup og afvopnun, en látiö
stjórnmálamenn um aö draga
pólitiskar ályktanir. Nú hafa ver-
iö teknir upp nýir hættir. Nú setur
„sérfræðingur” SIPRI fram póli-
tiskar ályktanir, en tinir til mark-
laust raus, gamalþekkt úr áróöri
hernámsandstæöinga, sem hin
„fræöilegu” rök. Og tvö stórveldi
hafa ástæöu til að kvarta við
SIPRI — eöa sænsk yfirvöld — ef
þau viröa þennan mann yfirleitt
svars.
I janúar 1979 heimsótti utan-
rikisráðherra Islands (BGr) aö-
alstöðvar SIPRI i Stokkhólmi og
fékk mjög góðar viötökur hjá
Frank Barnaby, fráfarandi for-
stöðumanni stofnunarinnar, og
starfsliöi hans. Þá fóru fram itar-
legar viðræöur heilan morgun og
siðan i hádegi og var annar tónn i
þeim en i viðtalinu viö Owen
Wilkes.
Islendingar frábiöja sér af-
skipti og ráðleggingar Owens
Wilkes i varnarmálum og þurfa
ekki á svo lélegri „fræöslu” aö
halda um þau mál, sem viötaliö
viö hann fjallaði.
Benedikt Gröndal.
með liféölisfræöilegum tilraunum
á dýrum.
Fóstur á fyllirii.
Sýnthefur verið fram á galla i
likamsbyggingu, afbrigöilegt
taugakerfi og óeölilega hegðun
manna og tilraunadýra, sem aö
einhverju ráöi höföu þegiö
alkóhól á fósturskeiðinu. Andleg-
ur vanþroski eralgengastur þess-
ara kvilla.
Arið 1968 birtist I Frakklandi
grein um rannsókn á 127 afkvæm-
VETTVANGUR
öryggisleysi sem hrekur fólk Ut i
fasteignaslaginn. Framtið
leigjenda er alfariö i höndum
leigusala, leigjendur eru uppá
náö og miskunn leigusala komnir
varðandi leiguverö og leigu-
tima.Þeir neyöast iðulega til aö
greiöa óeðlilega stóran hluta
tdina sinna í húsaleigu fyrir nú
utan þær ótrúlegu fyrirfram-
greiöslur sem þeir oftast sæta.
Sem betur fer eru þó til heiöar-
legar undantekningar frá þessu i
hópi leigusala. Astandið er ekki
alfarið leigusölum að kenna, á-
Af þrælkunarvinnu
í Islenska gúlaginu....
Síðastliöinn föstudag birtist hér
i sama dálki grein um húsnæðis-
mál leigjenda eftir GuðrUnu Vals-
dóttur. 1 henni er margt fróðlegt
að finna sem snertir hag
leigjenda, t.a.m. bendir hUn á þá
stórkostlegu skerðingu á kjörum
námsmanna og láglaunafólks
sem felst í þvi að lögleyfa 44%
hækkun leiguverðs á sama tima
og almenn laun skriða lúsarlega
upp um örfá prósent. Alkunna er
að umræddir hópar, þ.e. náms-
menn og láglaunafólk er lang-
stærstur hluti þess hóps sem leig-
ir.
Hlálegt hlýtur að teljast að Al-
þýðubandalagið sem gefur sig Ut
fyrir að vera fl(áckur verkalýðs-
baráttu, þjóðfrelsis og sósialisma
skuli án frekari aðgerða leyfa
rikisstjórn sem hann á aðild að
slika árás á kjör þessara hópa,
um leið og fréttir berast af hrika-
legu ástandi á leigumarkaðnum.
Reyndar hefur ástandiö á leigu-
markaðnum verið afleitt mörg
undanfarin ár, a.m.k. frá þvi að
min kynni hófust af honum. Má
reyndar fullyrða að slik hUs-
næðisleg örbirgð sem rikjandi er
sé algjör timaskekkja i auðvalds-
þjóðfélagi sem ráðamenn reyna
að telja fólki trU um að sé á háu
þróunarstigi, heilbrigt og eðlilegt
og kalla meira að segja „vel-
ferðarrfki” á blómum skrýddum
hátiðis-og tyllidögum.
Öryggisleysi
Hingaö til hefur öryggisleysi
leigjenda verið algjört. Til dæmis
um þaö get ég skýrt frá þvi að á
tveimurárum flutti ég 6 sinnum á
milli leiguibúða, þar af fjórum
sinnum seinna árið, var varla að
tæki því að taka barnableyjurnar
upp Ur pappakössunum milli
flutninga. Hverjum manni hlýtur
að vera ljóst hver áhrif slikt
öryggisleysi hefur á þroskamögu-
Ieika ungviðsins og svivirðilegt er
að ráðamenn svo barnfjandsam-
legs samfélags skuli leyfa sér aö
taka sér I munn orðið „velferðar-
riki” þó að á hátiðisdögum sé, á
meðan slikt ástand rikir.
í þrælkun
án dóms og laga
Það er anmitt þetta sama
byrgðin er ráðamanna, þeirra
sem stjórna húsnæöismálum
þjóðarinnar. Þeir neyöa fólk til
þess að eyöa mestum hluta sinna
bestu ára I að kaupa sér þak yfir
höfuðið þ.e. I það að þjóna þvi
skipulagi sem þeir hafa sett al-
menning undir. Húsnæöi er nauð-
syn, allir þurfa þak yfir höfuöið,
svo kauptu þér bara þak.
En hvernig ganga slik kaup
fyrirsig? Jú, fólk ræður sig i ein-
hverja uppgripavinnu með mann-
skemmandi löngum vinnutima,
sésá kostur fyrir hendi. Sækirsér
siöan hnefa i opinbera sjóði séu
möguleikar á þvi. Séu þessir
kostir ekki fyrir hendi getur fólk
étið það sem Uti frýs. Sem sagt:
frelsið i „velferðarrikinu” er slikt
að maður er nauðugur viljugur
dæmdur i þrælkunarvinnu -N.B.
án dóms og laga — vilji maður
tryggja börnum sínum öruggan
samastað frá degi til dags.
Börn i
reiðuleysi
Þó að fast heimilisfang sé nauö-
synlegt er fleira nauðsynlegt
börnum þrælanna i hUsnæðis-
fangabUðunum. Eða hvert halda
stjórnvöld að Hallærisplans-
vandamálið eigi rætur sina að
rekja? Það skyldi þó ekki vera að
upphaf þess megi finna i frum-
skógarleik hUsnæðismarkaðar-
ins, þarsembæðiTarsan og Jane
vinna sleitulaust myrkranna á
milli á meöan dætur þeirra og
synir reika sjálfala og foreldra-
laus i reiðuleysi hins barnfjand-
samlega samfélags, sem ekki sér
einu sinni sóma sinn i því að sjá
erfingjum landsins fyrir athvarfi
á meöan að foreldrarnir þræla
baki brotnu.
Þvl mæli ég með því — sem
nauðug viljug eigandi ibUðar — að
ibúðareigendur taki höndum
saman við leigjendur i baráttunni
gegn þvl ófremdarástandi sem
rikir i húsnæðismálum. Lág-
markskrafan er að leigjendur
sæti ekki verri hUsnæöiskjörum
en aðrir landsmenn, en tak-
markið hlýtur að vera opinbert
leiguhUsnæði fyrir alla — niður
með Gulagið.
um ofdrykkjumanna, þar sem
lögð var áhersla á þaö hve börnin
voru einkennilega lík i framan.
Vanþroski og sálrænar truflanir
einkenndu þau lika. Kváðust
rannsóknamenn jafnvel geta
stundum ráöiö af einkennum
barns, að móðir þess heföi verið
ofdrykkjumaður.
Þetta reyndist meiri háttar
uppgötvun, þvi aö svipaöar niður-
stöður fengust siban I mörgum
löndum, þar á meðal Þýska-
landi, Bandarikjunum, Ir-
landi, Svlþjóö, Suöur-Afriku,
Kanada og Astraliu. Einkennin i
andliti eru allmörg. Flest þeirra
finnast stök hjá heilbrigöu fólki,
en þegar þau koma öll saman er
þaö vísbending um áhrif alkóhóls.
Andlitseinkennin og önnur ein-
kenni, sem viröast fylgja I kjölfar
áfengis-ofneyslu móöurinnar,
svo sem skemmd i miötaugakerfi
og hægur vöxtur barnsins, hafa
verið kölluð einu nafni „fetal
alcohol syndrome” á ensku
(skammstafað FAS), — áhrif
áfengis á fósturskeiði.
1 fyrrnefndri grein i Science
(Vol. 209, No. 4454,18. jUli 1980) er
sagt nánar frá hversu algeng
veikin er. Samkvæmt könnun i
Sviþjóð eignuðust t.d. 33% of-
drykkjukvenna börn meö öll hin
skaölegu einkenni og 76% meö
nokkur þeirra.
Auk þessa hefur tiðni veikinnar
verið metin með tilliti til áfengis-
magnsins, sem móöirin hefur
neytt, m.ö.o. meö hliösjón af þvi
hvort móðirin er ofdrykkjumaöur
eöa neytir víns i hófi. Ekki hefur
þö enn verið unnt aö ákvaröa
mestu neyslu, sem óhætt er aö
neyta án þess aö valda tjóni á
heilsufari bamsins.
Nákvæmar rannsóknir fara þvi
fram á hófdrykkjufóstrum — og
ennfremurá börnum sem bara
endrum og eins duttu I þaö fyrir
fæöingu — með mömmu!