Helgarpósturinn - 24.07.1981, Blaðsíða 11

11
hnlgnrph^f, ,rinn Föstudag
ur 24. júlí 1981
inn saltfisk með smjöri og hris-
grjónagraut með kanel a' eftir, á
Skógum og sú máltið gerði gifur-
lega lukku. Og sumir kokkar hafa
áhuga á að leggja sig fram sér-
staklega — t.d. góði kokksinn á
Laugum, sem marinerar hrefnu
og eldar svo hdn verður lostæti.
Hópurinn fær að velja, 95% velja
að borða ,,hval” og þeir eru allir
ánægðir og hrifnir. Maturinn
skiptir <31u máli i ferðalögum'. Ég
minnist timanna tveggja á 13 ára
leiðsögumannsferli: lamb,
grænar baunir og rauðkál allan
hringinn í kring um landið nema
annað væri pantað alveg sérstak-
lega. En þetta hefur til allrar
hamingju breyst, með bættri
skipulagningu, ekki síst hjá
Ferðaskrifstofunni, þar sem
gamlirrefir eins og Ingólfur fá að
ráðskast með hlutina og Eddu-
hótelin komin með öllu f jölbreytt-
ara Urval en áður var.
En svo ég haldi mér við þennan
mánudag, sem er á förum — i
kvöld var biósyning, kvikmynd
um Surtsey og gosið í Eyjum —
við hæfi að ljúka þessum eldvirka
degi m eð þe im m yndum . NU er ég
bUinn að fara i pottinn, bUinn að
hringja i stelpurnar minar þrjár
heima — þær tvær yngstu löngu
sofnaðar, en sU elsta, grasekkja
og organisator I bænum enn vak-
andi svo ég gat a.m.k. sagt góða
nótt við hana.
ÞRIÐJUDAGUR:
Dásamaði veðurfarið úr heita
pottinum, sá fram á að gaman
yrði að vera návistum við Lang-
jökul i dag. Ef eldvirkni var tema
dagsins i gær, þá er það is og
varmi i dag — göngur við Gull-
foss, Langjökul og Geysi eru
hápunktarnir.
1 þessum hóp er stórkostlegur
sérvitringur, sjötugur grasa-
fræðingur. Hann hefur verið i hóp
hjá mér áður, reyndar er þetta i
þriðja sinn sem hann kemur til
landsins. Vinur hans, lika um sjö-
tugt, er með að þessu sinni, báðir
eru þeir ungir bæði i anda og á
fæti, svo unglingur á besta aldri
eins og ég tel mig vera, missir all-
anótta viðellina. Vinurinn er raf-
magnsfræðingur að mennt, en
áhugamaðurum ljósmyndun og á
liklega metið i myndum sem hann
ætlar að taka: hann er með 40
filmur með sér og 36 myndir á
hverri. Hann gerir þetta vel, er
enda margverðlaunaður fyrir ís-
landsmyndir.
Þegar við komum að BrUar-
hlöðum i dag á leiðinni upp að
Gullfossi, stökk grasafræð-
ingurinn Utum holt og hæðir til að
tina blómvönd handa Sigriði I
dólum þarna i góða klukkustund
enda erfitt að slita hópinn frá
fossinum. Gladdihann með þvi að
segja okkur eiga eftir að koma að
honum hinum megin frá siðar,
svo þau þurftu ekki að kveðja
Gullfoss i hinsta sinn. Þá munum
við koma gangandi, ekki keyra
uppundir fossinn eins og nU er
gert, sem er öllu leiðinlegra. Og
guði og heiðnum sé lof, að enn er
engin þjónustumiðstöð við Gull-
foss!
Héldum áfram Kjalveg, en
beygjum i vesturátt og til Haga-
vatns. Þar göngum við i um 4 klst.
förum m.a. að Nyjafossi og
klöngrumst yfir Farið á leiðinni.
Sumir hlaupa upp á fjallið næst
sæluhUsinu, á þvf fjalli hef ég
ekkert nafn lært enn, en kalla það
Bræðrabungu — heiti sem það
fékk reyndar við hátiðlegt tæki-
færi hjá grasekkjunni minni
endur fyrir löngu. En hlaupin
þangað upp á ér aðeins fyrir vana
alpinista, hinir fara sér hægar og
láta sér nægja Hagavatnið sjálft.
Það hefur breyst siðan i fyrra,
jökullinn hefur rýrnað og engir
jakar lengur Uti á vatninu.
Ætluðum að skoða Leynifoss og
gilið en komst þá i raun um að
brUin, sem var þarna i fyrra er
farin, hefur horfið i flóðunum i
fyrra. H vatning til þeirra sem eru
ábyrgir fyrir brúm landsins:
Reisið endilega nýja brU þarna!
Við eyðum góðum klukkutima
við Geysi á leiðinni til baka að
FlUðum. A FlUðum biður okkar
lax i matinn.
SU saga gengur i ferðabrans-
anum að einu sinni hafi góður og
reyndur leiðsögumaður komið að
FlUðum með hdp, sem hann hafði
lofað laxi. Þegar maturinn var
framreiddur, reyndist hann þó
vera lUðan fræga og komunokkr-
ar vöflur á hópinn, þvi nU var
Utséð um að hann fengi lax á
lslandi. Leiðsögumaðurinn góði
stdð þa upp Ur sæti sinu, sagði
varla furða þótt hópnum þætti
laxinn skéýtinn, þetta væri nefni-
lega enginn venjulegur lax,
heldur jökulsárlax og sá væri
alltaf hvitur en ekki bleikur eins
og venjulegur lax. Gladdist
hópurinn að vonum við þær
fregnir að hann væri að borða lax
eftir allt saman og var málinu
bjargað. En að þessu sinni þurfti
ekkert að skýra FlUðalaxinn,
hann var einsog lax á að vera. En
sagan er ein hin besta um hin
ýmsu örþrifaráð sem leiðsögu-
menn leyfa sér stundum að gripa
til.
Að loknum laxi: Erindi um
Island fram að sjálfstæðis-
baráttu. Ég stikla á stóru, enda
Fæstir kunna að stikla á steinum yfir ár og læki
Brattholti. Kannski má nefna
hana fyrsta andstæðing erlendrar
stóriðju á Islandi? Við höfðum
svo varla numið staðar við Gull-
foss, þegar sá gamli stökk Ut Ur
rUtunni og að styttu Sigriðar, sem
hann siðan tekur að skreyta
fagurlega með blómunum hátt og
lágt. Hópur ungra og siðhæðra
Fransmanna með anti-merki um
sig alla, s tóðu agndofa og horfðuá
gömlu mennina, skildu greinilega
hvorki upp né niður I athæfi
þeirra. En þessir gömlu friðar-
sinnar — þeir störfuðu báðir á
móti nasismanum á striðs-
árunum — njóta þess greinilega
að rugla ungu græningjana i
rim inu.
Asi fólks við Gullfoss ergdi mig
i dag sem endranær. Á máan við
erum þarna koma fimm rUtur og
nokkrir einkabilar, þ.á.m. með
Fransmennina áðurnefndu.
RUtufólkið er á hraðferð, hleypur
til og smellir af myndum, svo er
rokið af stað aftur, eins og til að
ljUka þessu af sem fyrst. Við
eiga þau eftir að heyra fleiri slik
erindi þar sem nánar er farið i
saumana á einstökum atriðum
eða timabilum. Dagurinn endar
með simtali heim og svo heitum
potti áður en ég fer i bólið.
MIÐVIKUDAGUR:
1 dag var „hvildardagur”:
aðeins þriggja tima rólegheita
ganga á Miðfell, sem stendur
sunnan viðFlUðir og berst litið á,
ai kem ur þó á óvart þegar upp er
komið, þvi þaðan er mikil Utsýn
yfir landið. Þau svæði, sem við
höfum farið um siðustu daga
liggja fyrirfótum okkar, þarna er
Hekla, þarna jöklarnir, árnar og
undiriendið suður af og yst má sjá
Vestmannaeyjarnar. Þegar
hdpurinn hefur dásamað Utsýnina
og rifjað upp göngurnar, skoðar
hann nánara umhverfi, þvi á
Miðfelli er gamall gígur, fullur af
vatni og silungum, hrafnar
sveima yfir höfðum okkar og
grasafræðingarnir hafa nóg að
dunda. Miðfell er ákjósanlegasta
I heitum potti á Flúðum
fjall til göngu, og i mörgum
hópum, sem hér gista skapast sá
siður að klifa það annað hvort
fyrir mwgunverð eða áður en
gengið er til náða. í gærkvöldi
höfðu raunar þeir, sem þekktu
hér til, farið á Miðfellið og gengið
stystuleið að^þvi, þ.e. yfiróslegin
tUn bóndans í Helhsholtnm . Hann
var auðvitað meðvitaður um sinn
rétt og var ekki lengi að senda
mérkvörtun. Kem hérá framfæri
afsökun til hans, hreinlega
geymdi i' þetta sinn að segja
Þjóðverjunum frá verðmæti is-
lenska grassins. Þess vegna varð
ég að rjUka af stað i gærkvöld eft-
ir dagbókarskrifin til að reka Ur
tUninu og biðja þá að láta slægj-
urnar i friði. Eins og venjulega
taka Þjóðverjarnir slikt til
greina, þetta er hlýðið fólk. Minn-
ugur þess sem kollegi minn Stef-
án Þorláksson sagði eitt sinn: á
tUrhesta er ekki leggjandi (hann
mun hafa haft þetta eftir norð-'
lenskum islenskufræðing, sem
allir þekkja) vil ég þvi bæta við,
að það kunni að vera rétt, að á þá
sé ekki leggjandi, aftur á móti er
hægur vandi að temja þá fyrir
þvi.
1 kvöld fengum við kjötsUpu að
borða, fyrirtaksmatur og vel þeg-
inn. Að henni etinni hélt ég enn
fyrirlestur, að þessu sinni um ís-
land nUtimans og eins og venju-
lega linnti ekki vangaveltum
áheyrendanna i lokin: um pólitik-
ina, flokkana, Nato, fiskveiðar,
verðbólgu, skólakerfi, verðlag
o.fl. Langar og fróðlegar umræð-
ur fram undir miðnættið. Þá
hvarf ég enn f minn pottog lá þar,
feginn friði og einveru. FlUðir eru
uppáhaldsstaður allra ferða-
manna sem hingað koma á min-
um vegum, þeir kunna að meta
kyrrðina og náttúrufegurðina allt
i kring. Oftast leiðist þeim
Reykjavik mest og skilja minnst i
henni. þeirskilja ekki næturbrölt-
ið i' miðbænum og spyrja oft hvort
bensin og olia sé ókeypis hérlend-
is. M.a.s. strætó slekkur ekki á
mótornum á Torginu! Bilar á ferð
hring eftirhring, fólk liggur þvert
fyrir fótum ferðalanganna, sem
eru svo óheppnir að gista á Borg-
inni. Þó vil ég vera á Borginni,
þessu gamla og vinalegastahóteli
Reykjavfkur. Þar liður öllum vel
ef ninturinn er ekki i algleymi og
svo er auðvitað hittlika, aðBorg-
in þurfi hávaða til að halda sér
gangandi. Fjárhagslega. Er
löngu hættur aö nenna að skýra
þetta Ut fyrir ferðafólki! Með
svona hugleiöingar sofna ég — þó
ekki áður en ég hef gert skyldu
mina við Helgarpóstinn!
FIMMTUDAGUR.
Allteins og venjulega, morgun-
verður frá 8—9, keypt inn á
Grund, lagt af stað niml. 9 og
haldið að Laugarvatni. NU kveðj-
um við FlUðir — næsta gisting er i
Reykholti i Borgarfirði. A
Laugarvatni skoðum við gufuböö
og annað, en gerum þar stuttan
stanz, höldum áfram yfir Lyng-
dalsheiði til Þingvalla Ganga
dagsins byrjar við Vellankötlu.
Við förum eftir gömlum reiðvegi
heim aðSkógarkoti, sem fór i eyði
um 1930. Þar er fagurt Utsýni,
f jallahringurinn blasir við og við
skoðum hlaðna garðana og tóftir
bæjarins. Ég hélt tölu — sagði frá
jarðfræði svæðisins og enn er
haldiðáfram i átt til sjálfs þing-
svæðisins. A leiðinni göngum við
fram á rjUpu. Fuglaskoðarar
hópsins verða uppnumdir. Hjón,
sem hafa verið að eltast við fugla
i 20 ár, segja mér að þau hafi
aðeins einu sinni áður séð þennan
fugl, það var i Noregi um vetur.
Þrátt fýrir margar fuglaferðir i
Alpana, hafa þau aldrei séð rjUpu
þar, enda nærri Utdauð á þeim
slóðum. Þó heitir rjUpa Alpen-
schneehuhn — Alpasnæhæna, á
þýsku. Þegar ég sagði þeim að
þetta væri jólamatur tslendinga,
brostu þau góðlátlega, vantníuð á k
svipinn.
A gjábarminum sagði ég frá 12
VARAIMLEG
LAUSN
á þök, loft og veggi
Seltuvarðar álplötur með innbrenndum litum.
Auðveldar í uppsetningu, hrinda frá sér
óhreinindum og þarf aldrei að mála.
Álklæðið þökin og losnið við eilíft viðhald - það
er ódýrara þegar til lengdar lætur.
Einnig bjóðum við ýmsar gerðir klæðninga á
veggi og loft - úti sem inni.
Leitið upplýsinga, við gefum verðtilboð og
ráðleggingar ef óskað er.
INNKAUP HE
ÆGISGÖTU 7, REYKJAVÍK - SÍMI 22000 - PÓSTHÓLF 1012.
SÖLUSTJÓRI: HEIMASÍMI 71400.
kxMsmism