Helgarpósturinn - 24.07.1981, Blaðsíða 27

27
J~ts/Qdf /JOSfUrÍnníFösivdagur 24. júlí 1981
Dagbók 11
þinginu, b'finu hér þegar þinghald
stóð yfir og frá þjóðveldistim-
anum. Matarhlé i Valhöll.
Peningalyktin kemur á móti
okkur Ut á hlaðið og enginn Þjóð-
verjanna leggur i að fá sér snæð-
ing inni — ekki einu sinni kaffi-
sopa tima þeir að kaupa sér. Það
hefur nU ekki gerst áður á minum
leiðsöguferli. útlendingar botna
litið i' Valhöll, þeim finnst þetta
hljóti að eiga að vera matstaður
með reisn i samræmi við sögulegt
og fagurt umhverfið og hrista
hausinn yfir yfirgnæfandi smekk-
leysinu, sem þeir nefna kitsch.
Þrátt fyrir það hafa þeir látið sig
hafa það hingað til að drekka
þarna kaffi. Hvað um það — harð-
fiskurinn smakkast vel niðri við
vatnið og allir voru saddir þegar
enn er lagt af stað. Við förum yfir
Kaldadal. I dag var þar þokkaleg
fjallasyn, en fjandi kalt. Efst
uppi, i 727 m hæð fara allir Ut i
snjókast og vegna þess hve ég er
hjátrUarfullur, fæég hópinn til að
leggja steina ivörðurnar. Aftur af
stað, göngum smáspöl með grjót-
ánnitil að teygjaúr fótleggjunum
en hröðum siðan ferðinni i Reyk-
holL Þar biður okkar steikt ýsa i
matinn. Þá stöðtilað fara f sund i
kvöld, en hafði þá ekki Heil-
brigðiseftirlitið lokað lauginni —
ég varð hálffeginn, þvi hUn var að
verða öllum óboðleg. Ef Reykholt
á að fá fjárveitingu til að þrifa og
laga laugina, væri ekki Ur vegi að
láta þeim eftir einhverjar krónur
tilaðlaga matsal og eldhUs lika.
Það er mikið undur hvað þeim
lekst að elda góðan mat við
þessar aðstæður nUna.
Deginum er ekki alveg lokið,
enn er eftir að komast á hestbak.
Við fórum að Bjarnastöðum, allir
komast á bak þó i tveim „hollum ”
sé, þeir sem biða fá kaffi og
kleinur hjá MargrétihUsfreyju og
Guðmundi bónda — skoða ullar-
vörur og dást að heimilisbragn-
um. öllum finnst skemmUlegt
að koma inn á snyrtilegt og hly-
legt sveitaheimili eins og þetta.
Við komum frá Bjarnastöðum
undir miðnætti og ég stalst i
Snorralaug ásamt Gissuri. Sat og
starði á skýin og velti þvi fyrir
mér hvort ég hefði att að taka
mér blað og penna til að skrifa
dagbókina i lauginni. Kemst að
þeirri niðurstöðu að slikt sé
tæknilega Utiiokað og að Snorri
hafi liklega hafl skrifara á bakk-
anum. Hafi hver þeirra leyft sér
að beita eigin stil, má guð vita
hversu margar bækur Snorri las
fyrir! Simstöðin er lokuð svo ég
get ekki boðið stelpunum i
Reykjavi'k góða nótt.
FÖSTUDAGUR:
Vaknaði um 7.30. Rútan leggur
upp með hópinn um 9 leytið. Við
tökum stefnu á Hraunfossa og
Barnafossa og erum góðar stund-
ir þar, siðan að HUsafelli i verslun
til að nesta þá, sem ekki hafa
fengið matarpakka. Vel á minnst,
matarpakkar! t þeimeroftastein
lambakótiletta, tvær samlokur,
ein jólakökusneið, einn ávöxtur.
Undantekning ef hótelstjórar
sýna þá smekkvisi að setja mat-
inn i öskjur, eða pappadiska,
hvaðþá þartilgerð ilát önnur. Allt
fer i plastpoka og allir geta
imyndað sér hvernig maturinn
liturUt eftir nokkurra klukkutima
hristing í rUtu eða bakpoka. Jóla-
kakan alla vega er þá uppleyst i
frumparta sina. Og hvað kosta
svo herrlegheitin? 65 kr. takk!
Viðbrögö ferðafólksins eru að af-
þakka öll boð um matarpakka,
það kaupir sér heldur h'fvænlegri
mat i verslun. Þvi verður þó ekki
alltaf komið við og alltaf verð ég
jafn fokillur þegar ég fer að raða
saman þessum fyrrverandi mat
og reyna að borða hann með góðri
lyst.
Enáfram með smjörið: Surts-
hellir er næstur. Sjáldan hef ég
séð jafnmikinn snjó við hellisopið
og i dag. Við klöngrumst niður og
inn, 2—300 m, það nægir flestum.
Siðan hefst sjálf gangan, yfir
Hallmundarhraun og að Norð-
lingafljóti, við göngum með þvi
góðan spöl. A hálsinum fyrir ofan
Kalmannstungu biður rUtan, tii-
bUin að gripa þá sem nU hafa
fengið nóg. Þeir reynast 2 af 30,
og 28 manns halda þvi afram
göngunni allar götur niður að
HUsafelli aftur. Þetta munu vera
orönir um 17 km sem við eigum
að baki, en liöið er orðið vel-
þjálfaö i aö ganga það sem Þjóö-
verjar kalla þó ófærur. Þeim
veitir ekki af svona upphitun, þvi
eftir helgina taka við mun erfið-
ari göngurá Norðurlandi, allt upp
i 20 km á dag.
1 kviSd fengum við kálfagUlass i
matinn, það er i fyrsta sinn sem
ég veit af þeirri ágætu skepnu á
boðstólum á islensku hóteli. Betra
seint en aldrei! Um kvöldið hélt
ég enn eitt erindiö, að þessu sinni
um Snorra og Sturlungaöld. Um
23 leytið kemur bróðir minn gal-
vaskur Ur Reykjavik til að taka
við hópnum af mér og fara með
hann norður — sjálfur ek ég i bæ-
inn. Hugurinn er við tUrismann
alla leið, nú þarf að hyggja að
bæklingum fyrir markaðinn
næsta sumar og ferNmar sjálfar
verða alltaf að vera i endur-
skoðun. Skipulagið i ferðamálum
yfirleittá tslandi þyrftiað bæta á
mörgum sviðum — hvers vegna
þurfa allar ferðir að byrja i
Reykjavik? Geta flugvélarnar
dcki lent t.d. á Akureyri til að
dreifa jafnvægi i byggð landsins
og álaginu á suð-vesturhorninu?
Og hvers vegna er ekki hægt að
komahér upp bókunarmiðstöð —
það gæti eflaust komist fyrir i
smátölvu en myndi auka nýtingu
allra hótela til muna. O.s.frv.
Þessi bannsetti ferðabransi tekur
hug manns allan á meðan á
vertfðinni stendur.
LAUGARDAGUR:
Vakna með andfælum, en átta
mig fljött og gleðst yfir þvi að
vera staddur heima hjá mér. SU
yngsta ris upp við dogg og horfir
undrandi á þennan ókunnlega
mann og ég stenst ekki mátið og
dri’f dætur og konu á lappir. Hefði
þó e.t.v. verið réttara að leyfa
þeirri siðast nefndu að sofa vel Ut
eftir strembna viku i blaða-
mennsku og reddingum fyrir
ferðaskrifstofuna með tvö börn á
hælunum.... öll fjölskyldan fer Ut
i bUð eftir einhverju góðgæti en
viti menn, kaupmaðurinn okkar
verður að hafa lokað i dag. Fyllist
samúð með honum og sjálfum
mér. NU er klukkan orðin meira
en hádegi og ég kominn á skrif-
stcíuna til að hringja i hótel og
leiðsögumenn, senda skeyti Ut,
borga og senda reikninga o.fl.
Framundan er að ganga frá
piknikbrauðinu fyrir næsta hóp,
sem kemur i kvöld. Kl. 12 i nótt
verð ég aftur kominn austur á
Kambabrún.
fft LANCðM E
snyrtivörur í sérftokki
LANCÖME^
PARIS
_ geymsluþolinn
þeytirjómi
-eínn ómíssandi í sumarhúsíð.
"ínr
Mjólkursamsalan
AUGLYSINGASTOFA KRlSTÍNAR HF 3 84