Helgarpósturinn - 31.07.1981, Blaðsíða 22

22
Föstudagur 31. júlí 1981 helgarpósfurinn
Frábær ferðafélagi
„Viö höföum bókina opna fyrir framan okkur og lásum úr henni eft-
ir því sem feröinni miöaöi áfram, og ég verö aö segja eins og er:
Vegahandbókin er frábær leiösögumaöur”, segir Gunnlaugur m.a. i
umsögn sinni.
V egah andbókin.
4. Utg.
Ritstjdri: örlygur Hálfdánar-
son. Höfundur texta: Steindór
Steindórsson. Texti aðhæfður
kortum : Einar Guöjohnsen,
Teiknun korta : Narfi Þorsteins-
son. Skipulag bókar og korta:
Jakob Hálfdánarson.
Örn og Örlygur HF — Feröa-
handbækur 1981
464 bls.
Bókarútgáfan Örn og Orlygur
hafa sérhæft sig nokkuð i útgáfu
handbóka og uppflettibóka af
ýmsu tagi. Ýmist eru þessar
bækur frumsamdar eða þýddar
og staðfærðar. Má i þessu sam-
bandi nefna bækur eins og
Heimurinn þinn (sem vel mætti
fara að gefa Ut aftur), Lögbdkin
þi'n, Formálabókin þin, Landið
þitt, Heimsmetabók Guinnes.
Þessi útgáfa er mjög þarft
framtak og hefur útgáfan að
mörgu leyti unnið brautryðj-
endastarf á þessu sviði.
Vegahandbókin er ein þessara
bóka. NU hefur hUn verið gefin
út í f jórða sinn aukin og endur-
bætt. Vegahandbókin er byggð
upp eftir vegnúmerakerfi Vega-
gerðar ríkisins. A hverri siðu er
öðrumegin vegarspotli en hinu-
megin er texti þar sem getið er
helstu kennileita og staða i nán-
asta umhverfi.
Það má segja að bókin skipt-
isti'fimm kafla. t fyrsta lagi eru
yfirlitskort yfir landið allt,
landshluta og vegnúmerasvæði.
1 öðru Iagi er svo farið
eftir þjóðvegi nr. 1, hringvegin-
um. 1 þriðja lagi eru svo aðrir
vegir þar sem hvert svæði er
tekið fyrir sig. I fjórða lagi eru
kort af helstu fjallvegum. 1
fimmta lagi eru svo kort af öll-
um kaupstöðum landsins, og er
það nýjung f bökinni.
Kerfið sem bókin er byggð
upp eftir er mjög einfalt og
þægilegt i' notkun, en það er
vissara að kynna sér það vel
áöur en lagt er af stað Ut á þjóð-
vegina.
F róðl eikurinn sem fylgir
kortunum er aðallega iand-
fræðilegurog sögulegur, ai með
er einnig fróðleikur af öllu öðru
mögulegu tagi, náttúrufræði,
þjóðsögur o.fl. Textinn er all-
staðar mjög stuttur og hnitmið-
aður, en inn á milli koma kaflar
undir heitinu Til frekari fróð-
leiks, þarsem sagt er frá i mun
lengra máli. Þar er einnig aö
finna fróðleik af ýmsu tagi.
öll kort i bókinni hafa veriö
endurskoðuð og lagfærð til sam-
ræmis við breytingar á vega-
kerfinu, þó i smáatriðum séu og
einnig hafaefnisatriði verið lag-
færð eftir þvi sem efni sianda til
og bættvið töluverðu af nýjum
fróðleik.
NU vildi svo heppilega til að
daginn sem ég fékk bókina i
hendur var ég á leið i stutt
ferðalag upp i Borgarfjörð og
hugsaði gott til glóðarinnar að
sannreyna hvernig bókin nýttist
mér. Ég tók Akraborgina upp á
Akranes, hvað ég hef ekki gert
áður og hefði fyrirfram aldrei
trUað þvi hvað það er mikill
lUxus að sleppa við að keyra
Hvalf jarðarleiðina. ÞósU leiðsé
falleg Utaf fýrir sig, þá er hún
bæði löng og leiðinleg og ekki
annað en fdli farartálmi þegar
ferðinni er heitið lengra. En
þetta er UtUrdUr.
Auðvitað tókst mér að villast
á Akranesi og þar sem ég er
kominn inn i lokaðan botnlanga
i nýju einbýlishúsahverfi man
ég eftir bókinni og bið konu
mina að fletta snarlega upp á
kaupstaðarkortinu af bænum og
á skammri stundu leysti bókin
okkur Ur sárri nauð. Úr þvi var
leiðin tiltölulega greið á áfanga-
stað og tækifæri til að villast af
skornum skammti. Envið höfð-
um samt bókina opna fyrir
framan okkurog lásum Ur henni
eftir þvi sem ferðinni miðaði
áfram, og ég verð að segja eins
og er: Vegahandbókin er frábær
leiðsögumaður. A hverri siðu er
ekki lengri vegarspottien svo aö
allirbæirvið veginn eru merktir
inná svo og næstu kennileiti.
Einnig er vegakortið sjálft svo
nákvæmtað vegamót og bugður
eru auðveldlega fundnar. Mér
dettur jafnvel i hug að benda
forlaginu á að merkja þrálát
hvörf inná vegina i næstu
útgáfu. VegnUmerakerfið og
merkingar á kortunum eru þaö
fullkomnar að þó að maður fari
Ut af aðalþjóðveginum má á ör-
skammri stund finna viðkom-
andi veg. 1 þessari bók er landið
matreitt fyrirmann i hæfilegum
smáskömmtum, en ekki þannig
að manni verði bumbult eins og
þegar maður er með stórt kort
fyrir framan sig sem teygist i
aílar áttir og teppir Utsýnið.
Þess má að lokum geta að
bókin er i handhægu broti sem
fer vel á ferðalagi og frágangur
hennar er allur eins og best
verður á kosiö. — G.Ast.
TRAVOLTA
í ÞRILLER
John Travolta, sá eitilharði
hjartakndsari heldur áfram að
leika þrátt fyrir úrtölur einstakra
gagnrýnenda.
Nýjasta mynd hans heitir Blow
Out og fyrir hana hefur Travolta
fengið þokkalega dóma. HUn er
annars afkvæmi þekkts leik-
stjóra, Brian De Palma, sem einu
sinni áður hefur leikstýrt honum.
Það var i myndinni Carrie, þar
sem Travolta fór með litið hlut-
verk áður en hann varð heims-
frægur.
Brian De Palma er ansi flinkur
kvikmyndahöfundur, en þykir
kannski hafa farið einum of mikið
i smiöju til Alfreds Hitchcock.
Þessi nýja mynd er einmitt um
kunnuglegt þema Ur myndum
hans, einkum Vertigo, um
ástarþrá sem leiðir fólk Uti
ógöngur, John Travolta leikur
h 1 j ó ðu p pt ö k um a n n við
kvikmyndun, sem dag einn
(þegar hann er að taka upp vind-
gnauð fyrir hryllingsmynd) heyr-
irsprengingu itækjum sinum, litur
upp og sér bil steypast fram af
brú. Hann stingur sér og bjargar
ungri konu sem var i fylgd með
þekktum stjórnmálamanni, — en
ersvobeðinn aðláta semhún hafi
aldrei verið til. f framhaldi af
þessu skjóta dularfullir hlutir upp
nefinu.
Travolta þykir ágætur i hlut-
verki sinu, og það er vonandi að
hann sénú f arinn aðátta sig á þvi
hvaða hlutverk eru honum við
hæfi.
ÞAR SEM SVARTSYN-
/N RÆÐUR RÍKJUM
Þá er Plágan hans Bubba
Morthens komin Ut, rúmum
mánuði siðar en upphaflega var
ráögert. Vist er að plata þessi á
eftir að koma mörgum á óvart,
þvi hún er einhvern veginn allt
öðru visi en maður hefði gert
ráð fyrir.
Plágan hefst á Segulstöövar-
blús, þar sem laglinan minnir
nokkuð á ÞUsund þorskar. Það
sem helsta athygli vekur ! þessu
lagi er góður slide-gitar og git-
arsóló, hvorttveggja er leikið af
Þórði Arnasyni, þar sem hann
sýnir að fáir hérlendir gitarleik-
arar standa honum snúning
þegar hann tekur sig til. Bóli-
var, við texta eftir Rudyard
Kipling I þýðingu MagnUsar As-
geirssonar, segir frá ferð leka-
dallsins Bólivar yfir Fetlaflóa.
Lagið er i reggae-rokk takti og
er undirleikur sparlegur en
góöur. ÞU hefur valiö, er um
alkóhólista og skýtur Bubbi þar
á þá sem reyna aö gera eitthvaö
I sinum málum, hverju nU sem
það sætir. Það er áreiöanlega
eitthvaö þarflegra að deila á
heldur en þaö að menn skuli
vera að reyna að taka sig á I lif-
inu, hvernig svo sem þeir hafa
hagað sér áður. BlUs fyrir Ingu,
heitir slðasta lagiö á fyrri hlið-
inni. Fallegur rólegur blús meö
góðum kassa- og rafmagnsgit-
arleik og er lagið vel sungiö.
Plágan heitir fyrsta lagið á
seinni hliöinni. Er þar um
hressilegan rokkara að ræða og
gitarsólóin hjá Steina eru lipur.
Svartsýnin er áberandi I textum
Bubba og er Plágan einmitt af
þeirri gerðinni, og einnig lagið
Heróin, sem á eftir fylgir. Heró-
in er seiöandi iag þar sem
trommur og synthesizer eru
mest áberandi I hljóðfæraleikn-
um. Elliheimilisrokk er næst á
dagskrá. Textinn er góður og
beinskeyttur, þar sem fjallað er
um gróðagirnd erfingja, en það
sem sérstaka athygli vekur við
þetta lag er sérkennilegur
trommuhljómur. Platan endar
svo á laginu Chile, en þar er
hart deilt á herforingjastjórnina
þar I landi og skefur Bubbi þar
ekki utanaf hlutunum. Laglinan
er I suður-ameriskum stíl og
undirstrikar textann vel.
1 heild er Plágan mjög góö
plata og söngur Bubba góður.
Útsetningar eru fjölbreyttar og
góðar og hljóöfæraleikur allur
fellur vel inn i myndina. Greini-
legt er aö Tómas verkstjóri hef-
ur náö þvi besta Ut Ur viðkom-
andi hljóðfæraleikurum, auk
þess sem hann kemur þar tölu-
vert viö sögu sjálfur. Hljómur
er allur mjög góður og plata
þessi er i heild með þvi besta
sem gert hefur veriö hér á landi
i langan tima.
Siouxie And The Ban-
shees-JuJu
Hljómsveitin Siouxie And The
Banshees varö til i september
1976 þegar þau Siouxie Sioux
söngkona, Steven Havoc, seinna
Severin, bassaleikari, Sid Vici-
ous trommuleikari og Marco
Pironi gitarleikari, sem öll voru
harðir Sex Pistols aödáendur,
komu fram á 100 Club Punk
Festival. Vöktu þau sérstaka at-
hygli þar sem þau höfðu bara
eitt lag á efnisskránni, þ.e.
Lords Prayer, og spiluðu það i
rúmar tuttugu mínútur og þótti
sá flutningur satt að segja ekki
upp á marga fiska.
Vicious og Pironi hættu strax
eftir uppákomu þessa og i
þeirra stað komu trommuleik-
arinn Kenny Morris og gitar-
leikarinn Peter Fenton. Sá sið-
arnefndi hafði reyndar stuttan
stans og i hans stað kom John
McKay. Þannig var svo hljóm-
sveitin skipuð þegar hún fór að
vekja athygli Ut fyrir hina
þröngu klíku sem sótti 100 Club.
Hljómplötufyrirtækin fóru að
eltast við að fá þau á samning
hjá sér. Þau gerðu hins vegar
ekki samning við neinn fyrr en I
júní 1978 að þau skrifuöu undir
hjá Polydor. Aðalástæðan fyrir
þvi að ekki varð af samningum
fyrr, var sU að þau vildu aðeins
gera samning við eitt af fimm
stærstu hljómplötufyrirtækjun-
um auk þess, vildu þau vera
algerlega frjáls af þvi sem þau
gerðu og ráða þvi hvernig efni
þeirra væri auglýst og þar fram
eftir götunum.
Fyrsta litla platan þeirra
Hong Kong Garden, sem er al-
deilis frábært lag, kom loks Ut
þann 18. ágúst 1978 og skaust
strax inn á topp tiu, mörgum til
mikillar furðu, þó ekki þeim
sem fylgst höfðu með þeim frá
byrjun. The Scream hét fyrsta
stóra plata Siouxie And The
Banshees og hlaut hún mikið lof
gagnrýnenda svo og annarra
sem hlustuðu á þessa tegund
tónlistar og er þaðekki að undra
þvi The Scream er ein af bestu
nýbylgjuplötum sem Ut hafa
verið gefnar.
Næsta stóra plata þeirra bar
nafnið Join Hands og þótti hún
standa Ópinu nokkuð að baki.
Er þar t.d. að finna langa Utgáfu
af Lords Prayer. Fljótlega eftir
Utkomu plötu þessarar fór lika
allt i háa loft innan hljóm-
sveitarinnar og klukkutima
fyrir hljómleika i Aberdeen létu
Morris og McKay sig hverfa og
hafa litlar sögur fariö af þeim
siðan.
Siouxie og Severin voru þó
ekki af baki dottin, og þau réðu
til sin trommuleikara hljóm-
sveitarinnar The Slits, Budgie
að nafni, og fengu John Mc
Geoch gitarleikara lánaðan frá
hljómsveitinni Magazin.
McGeoch er nú nýlega orðinn
fastur meðlimur Siouxie And
The Banshees.
I fyrra kom platan
Kaleidoscope Ut og var hún að
mörgu leyti mjög góð, þó að
„hitt” lögin tvö af henni, Happy
House og Christine, hafi borið
nokkuð af.
Siðan hafa Siouxe And The
Banshees gefiö Ut tvær litlar
plötur, Israel og Spellbound,
sem báðar hafa náð nokkrum
vinsældum, enda hvorutveggja
mjög góð lög.
NU er svo ný stór plata, sem
■heitir Juju, kominn Ut og loksins
hefur Siouxie And The Banshees
tekist að gera plötu sem er jafn
góð, og ef ekki bara betri en The
Scream. Plata þessi er heil-
steypt og uppfull af góðum
lögum.
Hljómsveitin Siouxie And The
Banshees hefur heldur sjálfsagt
aldrei verið betri en einmitt nU.
John McGeoch er sérlega góður
gitarleikari, auk þess sem stfll
hans er ekki eins einhæfur og
McKays, þó vissulega væri hann
sérstæður. Budgie er einnig afar
góður trommuleikari og einn af
minum uppáhaldstrommurum
um þessar mundir. Siouxie og
Severin standa svo fyrir sinu
svo sem ævinlega áður.
Ju Ju byrjar á laginu Spell-
bound sem er eitt af betri lögum
plötunnar. McGeoch skapar
mikla fyllingu með
kraftmiklum kassagitar, auk
skemmtilegs rafgitars og
Budgie fer á kostum á
trommum. A eftir fylgja svo
Into The Light, Arabian Knights
og Halloween, allt mjög góð lög,
sem standa Spellbound ei langt
að baki. Siðasta lagið á fyrri
hliöinni heitir Monitor en þar
segir m.a. His face was full of
intent /and we shook with excit-
ement/then the victim stared
up/looked strangely at the
screen /as if her pain was our
fault/but that’s entertainment/
What we crave for inside/no
more secound rate movies/from
those people outside. Siouxie
And The Banshees hafa alltaf
verið að sjokkera áheyrendur
sina og gera enn.
Night Shift heitir fyrsta lagið
á seinni hliðinni, og er það, það
sem sumir hafa kailað
Banshees ballaða, sem reyndar
er ekki nein venjuleg ballaða,
heldur rólegt lag með þungum
takti og sérlega vel sungið af
Siouxie. 1 laginu Sin In My
Heart leikur Siouxie með á
gitar, mjög einfaldan rythma,
og er þaö eina lagið á plötunni
sem hún kemur eitthvað nálægt
hljóöfæraleik i. Þessu næst er
lagiö Head Cut, þokkalegt lag,
og loks Voodoo Dolly, en þar
segir: She’s your little voodoo
dolly/and she’s gonna make you
lazy/like the little drum in your
ear/And now transfixes you to
your fear/and you Know she’s
gonna stay there/because her
nails are deep in your hair/and
she made you so... unaware.
Are you listening to your fear/
the beat is coming nearer/ like
that little drum in your ear/
transfixes you to your fear.
Já, svart er það, but it’s still
entertainment og Ju Ju er ein af
bestu plötum ársins.Aþvi er ekki
nokkur vafi.